امام رضا عليه السلام :

إِنَّ اللّه  تَبارَكَ وَ تَعالى لَم يُبِح أَكلاً وَ لا شُربا إِلاّ ما فيهِ المَنفَعَةُ و َالصَّلاحُ و َلَم يُحَرِّم إِلاّ ما فيهِ الضَّرَرُ

و َالتَّلَفُ و َالفَسادُ،فَكُلُّ نافِعٍ مُقَوٍّ لِلجِسمِ فيهِ قُوَّةٌ لِلبَدَنِ فَهُوَ حَلالٌ؛

خداوند تبارك و تعالى هيچ خوردنى و نوشيدنى را حلال نكرده است مگر آن كه در آن منفعت و

صلاحى بوده و هيچ خوردنى و نوشيدنى را حرام ننموده مگر آن كه در آ ن زيان و مرگ و فسادى

بوده است پس هر چيز سودمندى مقوّى براى جسم، كه باعث تقويت بدن است حلال شده است.

مستدرك الوسائل و مستنبط المسایل ج16، ص333، ح20061

 امام على عليه السلام :

في قَولِ اللّه‏ِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنيا» : لا تَنسَ صِحَّتَكَ وَ قُوَّتَكَ وَ فَراغَكَ وَ شَبابَكَ

وَ نَشاطَكَ اَن تَطلُبَ بِهَا الآخِرَةَ ؛

در آيه سهم خود را از دنيا فراموش مكن : سلامتى ، توانايى ، فرصت ، جوانى و

شادابى ‏ات را فراموش مكن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى.

معانی الاخبار ص 325 ، ح 1 -امالى(صدوق) ص 228 و ص 229، ح 10

 امام على عليه السلام :

في قَولِ اللّه‏ِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنيا» : لا تَنسَ صِحَّتَكَ وَ قُوَّتَكَ وَ فَراغَكَ وَ شَبابَكَ

وَ نَشاطَكَ اَن تَطلُبَ بِهَا الآخِرَةَ ؛

درباره آيه سهم خود را از دنيا فراموش مكن : سلامتى ، توانايى ، فرصت ، جوانى و

شادابى ‏ات را فراموش مكن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى.

معانی الاخبار ص 325 ، ح 1 -امالى(صدوق) ص 228 و ص 229، ح 10

 امام على عليه السلام :

في قَولِ اللّه‏ِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ لاَ تَنسَ نَصيبَكَ مِنَ الدُّنيا» : لا تَنسَ صِحَّتَكَ وَ قُوَّتَكَ وَ فَراغَكَ وَ شَبابَكَ

وَ نَشاطَكَ اَن تَطلُبَ بِهَا الآخِرَةَ ؛

درباره آيه سهم خود را از دنيا فراموش مكن : سلامتى ، توانايى ، فرصت ، جوانى و

شادابى ‏ات را فراموش مكن ، تا با آنها ، آخرت را به دست آورى.

معانی الاخبار ص 325 ، ح 1 -امالى(صدوق) ص 228 و ص 229، ح 10

امام على عليه السلام :

إِيّاكَ و َالتَّغايُرَ فى غَيرِ مَوضِعِ غَيرَةٍ فَإِنَّ ذلِكَ يَدعُو الصَّحيحَةَ إِلَى السُّقمِ وَ البَريئَةَ إِلَى الرَيبِ ؛

از غيرت نابجا بپرهيز زيرا اين كار، زن درستكار را به انحراف و زن پاكدامن را به ترديد مى كشاند.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 405 ،از نامه 31

 امام صادق علیه السلام:

ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نَفسِهِ؛

هیچ مردی نیست که تکبر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتی که در نفس خود می یابد.

وسایل الشیعه ج 15 ، ص 380 ، ح 20801

 امام صادق علیه السلام:

ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نَفسِهِ؛

هیچ مردی نیست که تکبر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتی که در نفس خود می یابد.

وسایل الشیعه ج 15 ، ص 380 ، ح 20801

رسول خدا(ص):

«مَنْ أَکْثَرَ الإِسْتِغْفارَ جَعَلَ اللهُ لَهُ مِنْ کُلِّ هَمّ فَرَجاً وَ مِنْ کُلِّ ضیق مَخْرَجاً

وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لایَحْتَسِبُ»؛

کسى که زیاد استغفار گوید و از خدا عذرخواهى کند، خداوند از هر غصه‌ اى برایش گشایشى

قرار دهد و از هر تنگنایى راه فرارى پیش پایش گذارد و او را از جایى که گمان ندارد روزى

مى‌دهد.

وسائل الشیعه،ج 7، ص 176

امام جواد علیه السلام:

عِزُّ المُؤمِنِ غِناهُ عَنِ النَّاسِ؛

عزّت مؤمن در بى‏ نیازى او از مردم است.

تحف العقول ص 89 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 72 ، ص 109، ح‏12

 امام صادق عليه السلام :

لا يَنبَغى لِلمُؤمِنِ أَن يُذِلَّ نَفسَهُ (قالَ مُفَضَّلُ بنُ عُمَرَ:) قُلتُ: بِما يُذِلُّ نَفسَهُ؟ قال: يَدخُلُ فيما يَعتَذِرُ مِنهُ؛

سزاوار نيست كه مؤمن خود را خوار سازد ، مفضل بن عمر مى گويد: پرسيدم چگونه خود را

 خوار مى كند؟ فرمودند: دست به كارى زند كه موجب عذرخواهى شود.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 5 ، ص 64 ، ح 5

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

إِنَّ اللّه‏ تعالى يَقولُ يَومَ القيامَةِ: يَابنَ آدَمَ مَرِضتُ فَلَم تَعُدنى! قالَ: يا رَبِّ كَيفَ أَعودُكَ وَأَنتَ رَبُّ العالَمينَ؟! قالَ: أَما عَلِمتَ أَنَّ عَبدى فُلانا مَرِضَ فَلَم تَعُدهُ؟! أَما عَلِمتَ أَنَّكَ لَو عُدتَهُ لَوَجَدتَنى عِندَهُ؟؛

خداى تعالی در روز قيامت مى‏ فرمايد: اى پسر آدم! من بيمار شدم اما عيادتم نكردى؟ عرض مى‏ كند: پروردگارا چگونه تو را عيادت كنم حال آن‏كه تو پروردگار جهانيانى؟ مى‏ فرمايد: مگر ندانستى كه فلان بنده ‏ام بيمار شد و عيادتش نكردى، مگر نمى‏ دانستى كه اگر به عيادتش روى، مرا نزد او مى ‏يابى؟

نهج الفصاحه ص311 ، ح775

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و ‏آله :

ألا اُخبِرُكُم بِاَشبَهِكُم بى؟ قَالوا: بَلى يا رَسولَ اللّه‏. قالَ: اَحسَنُكُم خُلقا وَ اَليَنُكُم كَنَفا وَ

اَبَرُّكُم بِقَرَابَتِهِ وَ اَشَدُّكُم حُبّا لاِخوانِهِ فى دينِهِ وَ اَصبَرُكُم عَلَى الحَقِّ وَ اَكظَمُكُم لِلغَيظِ وَ

اَحسَنُكُم عَفوا وَ اَشَدُّكُم مِن نَفسِهِ اِنصافا فِى الرِّضا وَ الغَضَبِ؛

آيا شما را از شبيه ترينتان به خودم با خبر نسازم؟ گفتند: آرى اى رسول خدا!

فرمودند: هر كس خوش اخلاق‏تر، نرم‏خوتر، به خويشانش نيكوكارتر، نسبت به 

برادران دينى ‏اش دوست‏دارتر، بر حق شكيبا تر،خشم را فروخورنده‏ تر و با گذشت‏ تر

و در خرسندى و خشم با انصاف ‏تر باشد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 240 و 241 ، ح 35

 امام صادق علیه السلام :

 خَمْسُ خِصالٍ مَنْ فَـقَـدَ واحِدَةً مِنْهُنَّ لَمْ يَزَلْ ناقِصَ العَيْشِ زائِلَ الْعَقْلِ مَشْغولَ الْقَلْبِ، فَاَوَّلُّها: صِحَّةُ البَدَنِ

وَ الثّانيَةُ: اَلاْمْنُ وَ الثّالِثَةُ: اَلسَّعَةُ فِى الرِّزْقِ، وَ الرّابِعَةُ: اَلاَنيسُ الْمُوافِقُ (قال الراوى:) قُلْتُ: و مَا

الاْنيسُ الْمُوافِقُ؟ قال: اَلزَّوجَةُ الصّالِحَةُ، وَ الوَلَدُ الصّالِحُ، وَ الْخَليطُ الصّالِحُ وَ الخامِسَةُ: وَ هِىَ تَجْمَعُ هذِه

الْخِصالَ: الدَّعَةُ؛

 پنج چيز است كه هر كس يكى از آنها را نداشته باشد، همواره در زندگى ‏اش كمبود دارد و كم خرد

و دل نگران است:

اول، تندرستى، دوم امنيت، سوم روزى فراوان، چهارم همراهِ همرأى. راوى پرسيد: همراهِ همرأى

كيست؟ امام فرمودند: همسر و فرزند و همنشين خوب و پنجم كه در برگيرنده همه اينهاست، رفاه و

آسايش است.

خصال ص 284 ، ح 34

 پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

 يا عَلىُّ بادِر بِاَربَعٍ قَبلَ اَربَعٍ : شَبابِكَ قَبلَ هَرَمِكَ وَ صِحَّتِكَ قَبلَ سُقمِكَ وَ غِناكَ قَبلَ فَقرِكَ ، وَ حَياتِكَ

قَبلَ مَوتِكَ ؛

 اى على! چهار چيز را پيش از چهار چيز درياب : جوانى ‏ات را پيش از پيرى؛ و سلامتى‏ ات را

پيش از بيمارى؛ و ثروتت را پيش از فقر و زندگى‏ ات را پيش از مرگ.

 مکارم الاخلاق ص 435 - من لا يحضره الفقيه ج 4، ص 357، ح 5762

 امام صادق عليه السلام :

 إنَّ المَرءَ يَحتاجُ فى مَنزِلِهِ وَ عِيالِهِ إِلى ثَلاثِ خِلالٍ يَتَكَلَّفُها وَ إن لَم يَكُن فى طَبعِهِ ذلِكَ: مُعاشَرَةٌ جَميلَةٌ وَ

سَعَةٌ بِتَقديرٍ وَ غَيرَةٌ بِتَحَصُّن؛

مرد در خانه و نسبت به خانواده اش نيازمند رعايت سه صفت است هر چند در طبيعت او نباشد:

خوشرفتارى، گشاده دستى به اندازه و غيرتى همراه با خويشتن دارى.

 تحف العقول ص322

 امام صادق عليه السلام :

 إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى غَيُورٌ يُحِبُّ كُلَّ غَيُورٍ وَ لِغَيْرَتِهِ حَرَّم‏ الْفَوَاحِشَ ظَاهِرَهَا وَ بَاطِنَهَا.

 همانا خداوند تبارک و تعالی با غيرت است و مردان غيور را دوست دارد و از همين رو،

زشتى ها را چه آشكار و چه پنهان حرام كرده است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج5، ص 535 و 536 ، ح1

 رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

إِنَّ رَبَّكُمْ يَقُولُ كُلَّ يَوْمٍ أَنَا الْعَزِيزُ فَمَنْ أَرَادَ عِزَّ الدَّارَيْنِ فَلْيُطِعِ الْعَزِيز

خداى تعالى هر روز مى فرمايد: من پروردگار عزيز شما هستم، پس هر كس خواهان

عزّت دو جهان است بايد كه از خداى عزيز اطاعت كند.

بحار الانوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 120

امام باقر عليه السلام :

جاءَتِ امرَأَةٌ إِلى رَسولِ اللّه  صلى الله عليه و آله فَقالَت: يا رَسولَ اللّه  ما حَقُّ الزَّوجِ عَلَى المَرأَةِ؟ قالَ: … وَ

عَلَيها أَن تَطَيَّبَ بِأَطيَبِ طيبِها؛

زنى نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: يا رسول اللّه ، حق مرد بر زن چيست؟ حضرت

فرمودند:… و اينكه خود را براى او بيارايد و با بهترين عطرها خوشبو كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج5، ص508، ح7

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:

لا یَکُونُ الرَّجُلُ مِنَ المُتَّقینَ حَتَّی یُحاسِبُ نَفسَهُ أشَدُّ مِن مُحاسَبَةِ الشَّریکِ شَریکَه؛

آدمی از پرهیزگاران نمی شود مگر اینکه حسابرسی او از نفسش سخت تر از حساب کشیدن او از

شریکش باشد.

مکارم الاخلاق ص 468 - مجموعه ورام ج 2 ، ص 62 - وسایل الشیعه ج16، ص 98 ، ح 21080

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

قال الله عز و جل مَن مَرضَ ثَلاثاً فَلَم یَشُکُ إلَی أحَدٍ مِن عوادِهِ أبدَلتُهُ لَحماً خَیراً مِن لَحمِهِ وَ دَماً خَیراً مِن دَمِه

خداوند عزوجل فرمود هر که سه روز بیمار شود و به هیچ یک از عیادت کنندگانش شکایت نکند گوشت

و خونی بهتر از آنچه دارد جایگزینش می کنم

كافی(ط-دار الاسامیه) ج3، ص 115 ، ح1