زنان در دوران ظهور
ابوبصير از امام صادق روايت كرده كه آن حضرت روزى فرمود:
آيا شما را خبر ندهم به چيزى كه خداوند عملى را بدون آن از بندگانش قبول نمى كند؟ گفتيم: آرى. فرمود: شهادت بر وحدانيت خدا و رسالت پيامبر، صلّى اللَّه عليه وآله، و اقرار به آنچه كه خداوند فرموده، از دوستى ما و بيزارى از دشمنان و اطاعت و پيروى از ما. نيز داشتن ورع و پرهيزكارى و انتظار كشيدن براى قائم، عليهالسلام. آنگاه فرمود: بدرستى كه براى ما دولتى است، خداوند آن را هر زمانى كه اراده كند برقرار مىسازد. سپس افزود: هركس كه دوست دارد از ياران قائم، عليهالسلام، باشد بايد در انتظار به سر برد و خود را به ورع و محاسن اخلاق بيارايد، و اگر در همان حال بميرد براى او اجرى همانند كسى است كه آن حضرت را درك كرده باشد.11
1. سوره تحريم (66)، آيه 11.
2. صدوق، محمد بن على بن الحسين، كمالالدين، ج 2، ص50؛ الطوسى، محمد بن الحسن،
الغيبه، ص 138.
3. همان، ص 476.
4. الهيثمى، نورالدين على بن ابى بكر، مجمع الزوائد، ج 7، ص315؛ معجم احاديث الإمام
المهدى، ج 1، ص 500.
5. همان.
6. المجلسى، محمد باقر، بحارالانوار، ج 52، ص 223.
7. الطبرى، محمد بن جرير، دلائل الامامه، ص 314.
8. همان، ص 260.
9. رياحين الشريعه، ج 5، ص 41؛ به نقل از خصايص فاطميه.
10. القمى، شيخ عباس، همان، ج 2، ص 294.
11. القمى، شيخ عباس، منتهىالآمال، ج 2، ص 486؛ بهنقل از: النعمانى، محمد بن ابراهيم، الغيبه.
برگرفته از کتاب «زنان در حکومت امام زمان (عج)»نوشته محمد جواد مروجی طبسی
