آن توجه چندانی نمی شود. این بخش به جهت برخورداری از آثار و بناهای تاریخی، اماکن زیارتی

و تنوع آب و هوای کشور ظرفیت بالایی دارد که از این امکان استفاده مطلوب بعمل نیامده است.

یکی دیگر از عرصه های قدیمی و نقش آفرین در پر کردن مطلوب وقت فراغت مردم، علی

الخصوص جوانان کشور، مساجد و مراکز عبادی است. اماکن دینی اعم از مساجد، حسینیه ها،

مهدیه ها و بقاع متبرکه از قدیم مأمن و محل عبادت، مناجات و آرامش روانی مردم ما بوده است.

متأسفانه در سالهای اخیر حضور در برخی از این اماکن کمتر شده است بیشترین کاهش در استفاده

از این مراکز مربوط به مساجد است که دیگر همچون گذشته پذیرای مشتاقان نیست. البته بقاع

متبرکه و زیارتگاهها به جهت نقش متفاوت آنها همچنان از رونق برخوردارند. این واقعیت دلایل

متفاوتی دارد که در حوصله بحث ما نیست.

کاهش رونق مساجد به کاهش رونق انجمن ها و هیئتهای مذهبی نیز منجر شده است. سابقاً جلسات

دینی با مضامین اعتقادی، اخلاقی و سایر حوزه های تعلیم و تربیتی به صورت «رو در رو» و به

قول معلمین« چهره به چهره» در مساجد یا انجمن های وابسته بر پا می گردید این جلسات و

انجمن های منشعب از آن، خود تبعات و شعبات ارزشمند دیگری همچون اردوها، سفرها، و

دیدارها و … داشتند که تمامی این حلقه ها به اوقات فراغت مدد می رساندند و بخشی از فرایند

تربیت دینی و رشد شخصیتی جوانان و نوجوانان را بر عهده داشتند. از آنجا که این شیوه تربیت

به صورت خودجوش و توسط خود مؤمنین برنامه ریزی و اجرا می گردید مملو از درس و نتیجه

و بهره بود که متأسفانه این فرایند بسیار ارزشمند، خداپرستانه و خیرخواهانه به دلایلی دچار

اختلال و گسست جدی گشته است.از سویی از آنجا که عمده متقاضیان این هیأتها و انجمن ها

فرزندان طبقات متوسط و فقیر جامعه بودند وجود این جلسات نقش نوعی آموزش تکمیلی و

ترمیمی را بـرای آنـان ایفا می کرد و به پیشرفت علمی و ارتقای تحصیلی و موفقیت این افراد

نیز منتهی می شد متأسفانه اختلال پدید آمده، فرزندان کم بضاعت و بی بضاعت جامعه را از

این نعمت و فرصت نیز محروم ساخت.

برگرفته از کتاب بررسی وضعیت اوقات فراغت جوانان
پژوهش و تحقیق سازمان ملی جوانان

صفحات: 1· 2