فروتنی
06 شهریور 1395
یکی قطره باران ز ابری چکیــــــد خجل شد چو پهنای دریا بدیـــــد
که جایی که دریاست من کیستــــــم گر او هست حقا که من نیستــــم
چو خود را به چشم حقارت بدیـــــد صدف در کنارش به جان پرورید
سپهرش… بیشتر »
نظر دهید »