«آبرو بخش زنان»
12 آبان 1394
نام زهرا آبرو بخش زنان عالم است
یاس خوشبو، دّر نایاب رسول خاتم است
یاس عطرآگین ز نام سبز زهرا می شود
غنچه هم از عشق زهرا جامه اش وا می شود
فاطمه عاشق ترین عاشقان والله بود
ماه بانوی زمین و آسمان و ماه بود
تاب می بندم دلم را با نگاهت فاطمه
می گذارم پشت پرچین نگاه آینه
هستی ام بود و نبودم را فدایت می کنم
لحظه لحظه عمر خود را خاک پایت می کنم
با نگاهت آبرو ردی زِ روی آینه
باز هم در هم شکستی های هوی آینه
در بلور دیده ات هفت اسمان گم می شود
معنی آئینه و رنگین کمان گم می شود
بی تو در پس کوچه ها چون ماه تنها می شوم
من اسیر پنجه ی امواج دریا می شوم
تشنه هستم آب نه جام شراب ناب نه
من را می خواهمت آئینه و مهتاب نه
عاشقی در کوچه پس کوچه رسوایم نمود
عاقبت هم خاک راه پای زهرایم نمود