زندگی بر مرکب زمان سوار است و با گذر زمان ، پا به عرصه وجود می گذارد . زمان نیز از یک منظر به سه بخش تقسیم می شود : گذشته ، حال ، آینده .

پویایی زندگی این است که انسان ، نگاه به آینده داشته باشد . نگاه حسرت آمیز به گذشته ، نوعی واپس گرایی است و نگاه به حال ، موجب ایستایی می گردد . آنچه به زندگی پویایی و تحرک می بخشد نگاه به آینده است که از آن به امید یاد می کنیم . البته افراط در امیدواری به آرزوهای دراز منتهی می شود که در ادامه به بررسی آن و راه درمانش اشاره می شود .

arezoo.pdf