* در داوری ها ستم نمی ورزد و جانبداری نمی کند.

* در برنامه زندگی اقتصادی خود اندیشه و تدبیری نیکو دارد.

* در نبودن اشخاص حقوق آنان را رعایت می کند.

* عذر پذیر است.

* بسیار بخشنده است ، بی آنکه اسرافگر باشد یا زیاده روی کند.

* نسبت به درماندگان بسیار مهربان و دلسوز است.

* در هر مشکلی می توان به یاری او دل بست.

* اگر از کسی خوبی دید از آن یاد می کند.

* کسی را که با او مشورت می کند، به راهی که خیر و صلاح می داند آشنا می سازد.

* پرده کسی را نمی درد.

* در اسرار مردم امین وامانت دار است .

* از زور گویی و نادانی می پرهیزد.

* دانش و شکیبایی را با هم به کار می برد.

* با دیگران با خلق و خوی خوش رفتار می کند.

*  نسبت به زیر دستان خود سخت گیری و بد رفتاری نمی کند.

He isn’t cruel & rude towards his inferiors.

* او را از کسالت و بی حالی دور می بینی.

* از روش نیکوکارانی که پیش از او وجود داشته اند، پیروی می کند.

* هیچ کس کار نیک را برای ریا و خود نمایی انجام نمی دهد.

* نه متکبر و خودخواه است و نه حیله گر و مکار.

* جز به راست سخن نمی گوید.

* شکم پرستی او را به روایی نمی کشاند.

* در کارهایش شتاب و عجله نمی کند.

* بخل نمی ورزد.

* پرخاشگر نیست.

* با سخنان ناسزا کسی را نمی رنجاند.

He doesn’t insult others.

* نه عیب جوی مردم است و نه پشت سر آنا بد گویی می کند.

* مست و سهل انگار نیست.

* در اموری که به او مربوط نیست دخالت نمی کند.

* در سختی، سستی به او دست نمی دهد.

* در آسایش، خود را فراموش نمی کند.

* از یک سوراخ، دوبار گزیده نمی شود.

* در هنگام بی نیازی، میانه روی را از دست نمی دهد.

* در تنگ دستی عزت نفس خود را پاس میدراد.

* اگر می پرسد،مقصودش یاد گرفتن است نه آزار دادن.

* بی جهت کسی را سرزنشنمی کند.

* ستمدیده را یاری می کند.

* یاری کننده دین است.

* سکوت را اختیار می کند تا از لغزشها سالم بماند.

* در روابط خود با مردم، انصاف را رعایت می کند.

* نسبت به یتیمان همچون پدر است.

* زندگی را سخت نمی گیرد.

* اگر از کسی دوری می کند از سر کبر و خودپسندی نیست.

* بنابراین، شایسته آن است که پیشوای نیکوکاران بعد از خویش قرار بگیرد.