الهی ؛دست با ادب دراز است و پای بی ادب
یکی از مناجات های بسیار زیبا و قابل تامل مناجات های حضرت آیت ا…حسن زاده آملی است.در زیر بخشی از این مناجات را می آورم.

الهی ، تا تو لبیک نگویی من کجا الهی گویم ؟!!

الهی ، از من آهی و از تو نگاهی !!!

الهی ، همه گویند: بده ، حسن گوید : بگیر

الهی ، همه حیوانات را در کوه و جنگل می بینند و حسن در شهر و ده.

الهی ، عمری آه در بساط نداشتم و اینک جز آه در بساط ندارم.

الهی ، شکرت که دنیایم آخرتم شد

الهی ، من در ذات خود متحیرم چه رسد به ذات تو

الهی ، شیدایی جانان را با حور و غلامان چه کار .

الهى ، اگر چه درویشم ولى داراتر از من کیست که تو دارایى منى.

الهى ، شکرت که دولت صبرم دادى تا به ملکت فقرم رساندی .

الهى ، دل بى حضور چشم بى نور است ، نه این صورت ببیند و نه آن معنى.

الهى ، خوشا آنانکه در جوانى شکسته شدند ، که پیرى خود شکستگى است .

الهى ، گرگ و پلنگ را رام توان کرد، با نفس سرکش چه باید کرد؟

الهى ، به فضلت‏ سینه بى کینه‏ ام دادى به جودت شرح صدرم عطا بفرما.

الهی ، نبودم و خلعت وجودم بخشیده‏ اى ، خفته بودم و نعمت ‏بیداریم عطا کرده‏ اى ،

تشنه بودم و آب حیاتم چشانده‏ اى ، متفرق بودم و کسوت جمعم پوشانده‏ اى ، توفیق دوام در

صلاتم هم مرحمت ‏بفرما که ” اَلـَّذینَ هُم علَى صَلوتِهِم دائموُن ” کامروا هستند.

الهى ، اگر ” ستارالعیوب ” نبودى ما از رسوایى چه مى‏کردیم.

الهی ، شکرت که به ناز و نعمت پرورده نشدم ، وگرنه از کجا حسن میشدم 

الهی ، آتشم ده تا خود را بسوزانم،بسوزانم خود را قبل از اینکه بسوزانندم ،

آتشی ده از وجود مقدست که از گرمای تو سوختن همه آرزویم است

الهی ، شکرت که دل بی دردم را به درد آوردی .

الهی ، دست با ادب دراز است و پای بی ادب

الهى ، خروس را سحر باشد و حسن را نباشد

الهی ، همه تو را خوانند : قمری به قوقو، پوپک به پوپو، فاخته به کوکو، حسن به هوهو

الهی ، موج از دریا برخیزد و با وی آمیزد و در وی گریزد و در وی ناگزیر است

علامه حسن زاده حفظه الله