«تقدیم به بی کران مهر و عطوفت «المهدی» که یگانه شاهراه عشق و عرفان جز امتداد نگاه او نیست مرا هزار امید است و هر هزار تویی هر هزار تویی…».

با تو از بهاران می گویم، از بهاران طبیعت، از امید جوانی تا شکوفه های گل، از قبول عشق تا آواز کبوتران عاشق، از قطرات اشک دلدادگان تا قطرات اشک بهاران.
با تو از باز شدن غنچه نمی گویم که پر پر شدنی و غم انگیز است. با تو از زمستان نمی گویم که سرد و تلخ است.
با تو از بهار می گویم که سراسر زندگی است. با آمدنت زندگی ام را بهار کن. با بهارت زندگی ام را شکوفا و با شکوفاییت زندگی ام را جاودانه کن.

به قلم: محبوبه