بررسی مفهوم نشوز با تأکید بر مصادیق آن از دیدگاه فقه امامیه
چکیده
نشوز از واژگان مهم قرآنی است که در اصطلاح فقه امامیه به معنای خروج زن یا شوهر از ادای حق یا حقوق واجب همسرش است. قرآن کریم در آیات 34 و 128 سور ه ی نساء، به نشوز زوج و زوجه و را ه های رفع یا مقابله با آن ها پرداخته است. این پژوهش با روش توصیفی از طریق جمع آوری کتابخانه ای مطالب، به تعریف نشوز، مصادیق نشوز از دیدگاه فقه اسلامی و نیز وظایف همسران در مقابل نشوز یکدیگر پرداخته است. هدف از پرداختن به این موضوع به جهت اهمیت و ویژگی خاصی است که بحث تمکین در نظام خانواده دارد؛ چرا که یکی از مهم ترین عوامل ایجاد اختلال در خانواده بحث عدم تمکین است و آنچه که شواهد نشان می دهد، بسیاري از زوجین و خانواده ها نسبت به این مسئله اطلاع و آگاهی اندکی دارند، چنانچه بسیاري از افراد تصور می کنند که تمکین فقط براي زوجه می باشد و آن هم اطاعت بی چون چرا در همۀ موارد از شوهر است و نکتۀ جالب آنکه بسیاري از افراد جامعه اطلاع ندارند که نشوز در مورد شوهر نیز صدق می کند و رئیس خانواده هم می تواند ناشز محسوب شود. این پژوهش در پی پاسخگویی به این سوال است که آیا فقه امامیه و قانون مدنی به بحث نشوز زن و مرد اشاره اي داشته است؟
کلیدواژه: نشوز، ناشزه، زوج، زوجه، فقه امامیه.
محقق:زينب صادقچه
استاد راهنما:ليلا خواجه زاده