بسم الله الرحمن الرحیم

تشکر می کنم از برادران عزیز؛ آیت الله جنتی و فعالان در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی که در طول سالهای متمادی هرجایی که احساس وظیفه کردند برای هماهنگی حرکت های عمومی و مردمی، وارد میدان شدند.

البته همه می دانیم که دلها دست خداست. آورنده مردم به عرصه ی خیابانها و عامل این حضور عظیم مردمی، در مراسم های گوناگون مثل 22 بهمن، روز قدس و در این دو سال 9 دی، خدای متعال است. دست قدرت اوست و دلها دست اوست. در قضیه 9 دی سال 88 یک نکته اساسی وجود دارد و آن نکته بر می گردد به هویت و ماهیت انقلاب یعنی همان روحی که حاکم بود بر اصل انقلاب ما و حضور عظیم بی نظیر تاریخی در سال 57 - در 9 دی این روح به شکل بارزی نشان داده شد - به طوری که جای انکار و تردید و تأمل را برای هیچکس از بدخواهان، دوستان، دشمنان و دیگران باقی نگذاشت. آن روح چه بود؟ روح دیانت حاکم بر دلهای مردم.

پس اینجا ما دو عنصر در کنار هم داریم: یک عنصر عنصر مردم است که مردم در هر کشور و جامعه ای، اگرچنانچه همت کنند، بصیرت به خرج بدهند، عمل کنند و وارد میدان بشوند؛ همه مشکلات را می توانند حل کنند. یعنی بزرگترین کوهها در مقابل حضور مردم از بین می رود. می توانند کوههای بزرگ را جابجا کنند؛ این یک حقیقت آشکاری است که بسیاری از تحلیل گران اجتماعی این حقیقت را درست لمس و درک نکرده اند اما ما این را لمس کرده ایم. هنر امام بزرگوار ما این بود که مردم را وارد صحنه کرد. مردم با جسمشان با حضورشان، آمدند و آنچه را که می خواستند و بر آن همت گماشته بودند، آن را با حضور خود تثبیت کردند. همه موانع سیاسی و غیرسیاسی و استعمار و قدرتهای عظیم جهانی که بر امور ملتها مسلطند در مقابل این حضور مجبورند که عقب نشینی کنند.

الان هم در هر نقطه ای از دنیا، اگر ملتها وارد میدان بشوند با هدف مشخص، با شعارهای مشخص، با ایمان راسخ در دل و عمل صالح در کنار آن؛ هیچ مانعی در مقابل آنها قادر به مقاومت نیست. این یک نسخه عمومی است. این نسخه را امام بزرگوار ما در انقلاب عمل کرد. یعنی خدای متعال کمک کرد به امام، در بیان او این نفوذ و تأثیر را قرار داد. در دلهای مردم اثر گذاشت. مردم به آن راه و به آن هدف مومن شدند و به دنبال ایمان، عمل متناسب با آن ایمان را مردم انجام دادند - عمل صالح یعنی آن عمل متناسب با ایمان- لذا کاری انجام گرفت غیرقابل باور برای همه تحلیل گران سیاسی جهان. هم قدرتمندان، هم حاشیه ها، هم دنباله ها، هم دامنه ها همه در مقابل این حادثه و حضور مردم متحیر ماندند.بنابراین عنصر اول عنصر حضور مردم است. اما عنصر دوم هم عنصر ایمان دینی مردم است. ایمان دینی آن معجزه گری است که قادر است اولا همه مردم را بسیج کند و بیاورد. ثانیا آنها را در صحنه نگه دارد و سختی ها را برای آنها هموار و آسان کند. هیچ ایمان دیگری این خصوصیت را ندارد. ایمان دینی می گوید شما اگر چنانچه فائق شدید و پیش بردید، پیروزید. اگر کشته هم شدید یا اگر زندان هم افتادید، پیروزید. چون به وظیفه عمل کرده اید. وقتی کسی یک چنین اعتقاد و ایمانی داشت این دیگر شکست برایش معنا ندارد. لذا وارد میدان می شود. این همان عاملی است که هم در صدر اسلام اثر کرد و هم در انقلاب ما اثر کرد. 9 دی این را نشان داد.

9 دی یک نمونه ای بود از همان خصوصیتی که در خود انقلاب وجود داشت. یعنی مردم احساس وظیفه دینی کردند و دنبال این وظیفه، عمل صالح خودشان را انجام دادند. عمل صالح این بود که بیایند تو خیابان، نشان بدهند و بگویند مردم ایران، اینها هستند. حجم عظیم تبلیغات دشمن، می خواست فتنه گران را مردم ایران معرفی کند و اینجور نشان بدهد که مردم ایران از انقلابشان، از نظامشان برگشتند. آن تبلیغات دشمن، با این حرکت مردم، به کلی نقش بر آب شد. یعنی مردم نشان دادند که این اجتماع، مردم ایران است. تحلیل گران خارجی وقتی نگاه کردند، گفتند: از بعد از رحلت امام بزرگوار یا شاید گفتند بعد از انقلاب هیچ اجتماعی با این بزرگی، با این طپش با این شور و هیجان وجود نداشته است. این است حقیقت 9 دی. این حرکت، حرکت بزرگی بود و کار بزرگی هم انجام گرفت. فتنه 88 تنها آن چیزی نبود که توی خیابان به وسیله تعدادی آدم دیده شد، ریشه دار بود ، یک بیماری درست کرده و زمینه هایی چیده بودند و اهداف خطرناکی داشتند؛ با این برخوردهای گوناگون سیاسی و امنیتی، حل نمی شد. یک حرکت عظیم مردمی لازم داشت که این حرکت، حرکت 9 دی بود که مردم آمدند و بساط فتنه و فتنه گران را در هم پیچیدند. لذا حادثه 9 دی در تاریخ یک حادثه ماندنی است. حادثه ی کوچکی نیست، این حادثه شبیه حوادث اول انقلاب است. این بایست حفظ و گرامی داشته شود.

البته سعی کنید جنبه های شعاری را غلبه ندهید. کار را مردم می کنند و دلها دست خداست، مردم را خدای متعال توی صحنه می آورد. یعنی ایمان الهی و توفیق الهی و تأیید الهی است که مردم را می آورد در صحنه. سعی کنید حالت شعاری غلبه پیدا نکند. شعار البته لازم است، شور، هیجان و حماسه لازم است منتها بایستی عمق شعارها تبیین بشود که حرف ملت ایران در آن روز چه بود و چه جهتی داشت. ما در سایه دین حرکت می کنیم به کمک خدای متعال و صاحب دین. هدف ما هم تحقق آرمان های الهی و همان چیزی است که دین به مردم وعده داده و برای مردم هدیه آورده است. در همین حادثه 9 دی، یکی از خصوصیات دیگری که در آن حادثه هست و آن را کاملا به حوادث انقلاب نزدیک می کند، مسئله عاشورا است. در حوادث اول انقلاب هم محرم پیش آمد و امام آن بیان عظیم و عجیب تاریخی را بیان کردند: ماهی که خون بر شمشیر پیروز است. این حرف کوچکی نیست. ما عادت کردیم این حرفها را تکرار می کنیم. عمقش کأنه گاهی از یادمان می رود. خون بر شمشیر، مظلوم بر ظالم فائق می آید، کشته بر کشنده فائق می آید، این همان چیزی است که در عاشورا پیش آمد. امام این را در محرم سال 57 مطرح کردند در قضیه 9 دی هم باز پای امام حسین و عاشورا در میان بود. اگر آن حرکات سخیف و گریه آور از سوی فتنه گران، در عاشورا پیش نمی آمد، این حرکت عظیم، این تحرک عمومی مردم، معلوم نبود به این شکل بوجود بیاید. اینجا هم پای عاشورا در میان بود.

امیدواریم انشاءالله خدای متعال سایه امام حسین(ع)، سایه عاشورا، سایه دین و ایمان معنوی را هرگز از سر ما کم نکند.