تدلیس عبارت است از عملیاتی که موجب فریب طرف قرار داد شود (ماده 438ق م) به عبارتدقیق‌تر,

تدلیس در نکاح آن است که با اعمال متقلبانه نقص یا عیبی را که در یکی از زوجین است پنهان دارند,

یا او را دارای صفت کمالی معرفی کند که فاقد آن است, چنانچه مرد خود را برخلاف واقع دارای ثروت و

مقام معرفی کند, یا با ارائه گواهی نامه مجعول, خود را لیسانسه یا دکتر قلمداد نماید و از این راه طرف

دیگر را وادار به قبول نکاح کند, یا زن برخلاف حقیقت خود را دختر فلان شخص معروف یا دارای هنر

خیاطی یا آشپزی یا موسیقی جلوه دهد یا خویشتن را باکره معرفی کند یا کچلی خود را با کلاه گیس

بپوشاند و به این طریق موافقت مرد را با ازدواج جلب نماید و بعد از عقد معلوم شود که طرف فاقد

وصف مقصود بوده, یا عیبی داشته که با عملیات فریبنده خود آن را مخفی کرده است. در اینگونه موارد

شخص فریب خورده می‌تواند نکاح را فسخ کند.

فقهای امامیه تدلیس را از موجبات فسخ نکاح می‌دانند و در کتاب نکاح فصلی به آن اختصاص می‌دهند.

در فقه امامیه تدلیس موجب حق فسخ است, اعم از اینکه فریب خورده زن یا مرد باشدو در قانون مدنی

کلمه تدلیس در فسخ نکاح استعمال نشده ولی می‌توان وجود خیار تدلیس را در نکاح را از ماده 1128

استنتاج کرد.

البته تدلیس هنگامی صدق می‌کند که سوء نیت و قصد فریب وجود داشته باشد, یعنی یک طرف عمداً

با اعمال متقابلانه خود طرف دیگر را فریب داده و ترغیب به عقد ازدواج نموده باشد

تدلیس در نکاح

مریم عابدی