چکیده

نقددراصطلاح به معنی بررسی دقیق نوشتار گفتار یا رفتاری به جهت شناسایی وشناساندن درستی ونا درستی بایدهاونبایدهاست.با توجه به اینکه نقد میتواند عامل شناخت و رفع بسیاری از نابسامانیهای فردی واجتماعی وهمچنین عامل رشد واصلاح امور فردو جامعه باشدو بی توجهی به ان عامل عدم پیشرفت زوال اندیشه ها وخلاقیت ها وبروز مشکلات بی شماری در فرد و اجتماع می باشد لذا در این تحقیق با روش تحلیلی-توصیفی و گردآوری کتابخانه ای سعی بر ان بوده ابتدا به تعریف(لغوی_اصطلاحی)نقد,ادله و مبانی نقد,نقدوانتقاددرآیات وروایات,انواع نقد,شرایط وآداب نقدوآسیب شناسی نقد,علت گریز افراد و جامعه از نقدوانتقاد ومباحثی دیگر پرداخته شده است.ضرورت بررسی این جایگاه آن است که نقدوانتقاد عامل رشد واصلاح امور وبی توجهی به آن عامل عدم پیشرفت ،زوال اندیشه ها،خلاقیت هاوباعث بروز مشکلات بیشماری درفرد وجامعه ا ست.نتیجه این بررسی آن است که نقدوانتقاد صحیح وبا رعایت اصول وضوابط یکی از ضروریات وعامل پیشرفت درتمامی مسائل فردی ،اجتماعی، سیاسی وفرهنگی است.

کلیدواژه:نقد، انتقاد،اسلام

تحقیق پایانی:جایگاه نقد در اسلام

محقق:لیلا گرز الدین

استاد راهنما:لیلا خواجه زاده