دعا در عاقبت به خیری ها

اى آنكه ياد او براى ياد كنندگان ، شرافت است. و اى آنكه شكر و سپاس او ، براى سپاسگزاران ، رستگارى است و اى آنكه طاعت و فرمانبردارى او ، براى اطاعت كنندگان و فرمانبرداران نجات و رهايى است.
بر محمد و آل او درود فرست و قلب هاى ما را با ياد خودت از هر يادى باز دار ، و زبان هاى ما را با شكر خودت از هر شكرى نگهدار و اندام هاى ما را با طاعت خودت از هر طاعتى باز دار.
و اگر براى ما فراغتى از كارها مقدر فرموده ‏اى آن را فراغت سالم قرار ده كه در آن ، گناهى ما را در نيابد و خستگى به ما رو نياورد تا (فرشتگان و) نويسندگان بدي ها با پرونده‏اى خالى از بيان گناهان مان از سوى ما بر گردند و نويسندگان نيكي ها به خاطر نيكي هايى كه از ما نوشته ‏اند شادمان شوند.
و هنگاميكه روزهاى زندگانى ما سپرى گرديد و به تدريج مدت عمرمان به پايان رسيد و دعوت تو كه چاره‏ اى از پذيرفتنش نيست ما را احضار نمود ، پس بر محمد و آل او درود فرست و پايان آنچه نويسندگان اعمال ما ، بر مى ‏شمارند توبه مقبول قرار ده تا پس از آن بر گناهى كه مرتكب شده ‏ايم و بر معصيتى كه انجام داده ‏ايم باز ندارى.
و روزى كه خبرهاى بندگانت را مى‏ آزمايى ، پوششى را كه با آن اعمال ما را پوشانده ‏اى در برابر ديدگان گواهان بر ندار.
همانا تو ، نسبت به هر كسى كه تو را بخواند مهربانى و براى كسى كه تو را ندا در دهد رواكننده اى.

دعا هنگام بيمارى، اندوه و گرفتارى

خدايا تو را سپاس بر سلامتى بدنم كه همواره در آن بسر مى ‏برم و تو را سپاس بر بيمارى كه در بدنم پديد آورده ‏اى.
پس ، چه مى ‏دانم ، اى خداى من ، كداميك از اين دو حال من براى سپاسگزارى تو سزاوارتر است و كداميك از اين دو وقت (سلامتى و بيمارى) براى ستايش تو بهتر است.
آيا هنگام سلامتى كه در آن حال ، روزي هاى پاكيزه ‏ات را برايم گوارا ساختى و براى بدست آوردن خشنوديت ، نشاط و شادمانيم بخشيدى و با آن نعمت ها بر طاعت خويش ، توانايم كردى تا بر طاعتت موفق گرديدم ؟
يا اوقات مرض و بيمارى كه بواسطه آن ، مرا از آلايش و كدورت گناهان پاك و پاكيزه نمودى و آن درد و رنج ها نيز نعمت هايى بود كه بر من هديه كردى تا بار گناهان سنگين مرا بر دوشم سبك كنى‏ و روح قدسى مرا از فرو رفتن در منجلاب گناهان پاك و مهذب گردانى و نيز براى توبه و انابه به درگاهت متذكرم فرمايى ، تا سرانجام، گناهانم بواسطه نعمت و احسان قديمت محو و نابود گردد.
در خلال ايام بيمارى دو فرشته نويسنده اعمال ، در پرونده عملم ، حسناتى بزرگ بنويسند كه نه در قلب من خطور كرده و نه زبانم به آن گويا گشته و نه عملى به جوارح و اندام از من صادر شده‏ بلكه به صرف فضل و احسان تو به من باشد.
پس ، پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و آنچه برايم پسنديده ‏اى محبوب من گردان و آنچه بر من فرود ، آورده ‏اى (از مشكلات) برايم آسان فرما و مرا از آلايش پليدى گناهان پيشين پاك و پاكيزه فرما و اعمال بد گذشته ‏ام را نابود كن و همچنان شيرينى و لذت تندرستى را بر من عطا فرما و آسايش سلامتى و عافيت را به من بچشان و بيرون شدنم از بيمارى را بسوى عفو و بخشش خود قرار ده و بازگشت از لغزشگاه گناهان را به آمرزش و گذشتت قرار ده.‏
و از غم و اندوهم با رحمتت خلاصى بخش، و سلامتى ‏ام از اين سختى را به گشايشت قرار ده.
همانا تو خدايى هستى كه بى اندازه احسان مى ‏كنى و نعمت بزرگ مى ‏بخشى، بسيار بخشنده بزرگوار هستى و صاحب عظمت و بزرگى مى ‏باشى‏.