برای دیدن برخی رنگ ها و فهمیدن برخی حرف ها, از نگریستن و اندیشیدن کاری ساخته

نیست. باید “از آنجا که همیشه هستیم” برخیزیم.

آدمی در برشهای گوناگونش حقیقت های گوناگون می یابد.

در هر برشی, بعدی دارد و در هر بعدی, موجود دیگری است و جهانش نیز جهانی دیگر

می شود و لاجرم نگاهی دیگر وزبانی دیگر می یابد