ریحان، گیاهی علفی، معطر و بومی هندوستان است که ارتفاع ساقه آن گاهی به ۶۰ سانتی‌متر هم می‌رسد.

ریحان دو نوع دارد، نوع اول برگ‌های سبز و نوع دوم برگ‌های بنفش دارد.

این سبزی معطر در ایران به صورت خود رو به عمل می‌آید، اما در اکثر نقاط دنیا کاشته می‌شود. تا به حال هیچ گونه مضراتی در اثر مصرف آن دیده نشده است.

خواص ریحان:

تقویت حافظه و نشاط آور

بهبود هضم غذا و افزایش اشتها و ضد سرطان

افزایش شیر در خانم های باردار

رفع مشکل رطوبت معده، بی خوابی، گل مژه، دل پیچه، سرگیجه، سرفه و کمک به درمان آنژین و سیاه سرفه

رفع تنگی نفس- بنابراین مصرف آن به افراد مبتلا به آسم توصیه می‌شود

سایر کاربردها:

دم کرده برگ ریحان: ضد تشنج، درمان سر درد‌های عصبی و میگرن، دفع نفخ و گاز معده و تب‌بر

دم کرده تخم ریحان: مُسَکِن، رفع دل درد و درمان ورم کلیه

جویدن برگ ریحان: التیام زخم‌های دهان

دم کرده شیرین ریحان: ضد قولنج و اسهال

حشرات و مگس ها از بوی ریحان فراری اند. در نتیجه کاشتن ریحان در باغچه منزل و یا گلدان لب پنجره، مانع از ورود آنها به خانه می‌شود.

ریحانِ تازه بیشترین خواص را دارد و با خشک شدن خواص خود را از دست می‌دهد.

مصرف ۱۰۰ گرم ریحان مواد زیر را برای بدن تامین می‌کند:

ویتامین A، ویتامین C، ویتامین K، آهن، کلسیم، فیبر، منیزیم، منگنز و پتاسیم.

نظر بزرگان در مورد ریحان

در حدیث است که امام صادق(ع) فرمود: ریحان سبزی پیامبران است و بدانید که هشت خاصیت در آن وجود دارد:

۱) غذا را گوارا می کند.
۲) منفذها را باز می کند.
۳و۴) دهان و باد گلو را خوشبو می سازد.
۵) اشتها را به غذا افزایش می دهد.
۶) مرض را از بین می برد.
۷) شخص را از بیماری جذام ایمن می گرداند.
۸) وقتی ریحان در شکم آدمی قرار گیرد، همه امراض را ریشه کن می سازد.

در حدیث دیگر امام کاظم(ع) فرمود: ریحان مرض سل را از بین می برد.

به نقل از سایت تندرستی