عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی ،

اما دوست داشتن پیوندی خودآگاه و از روی بصیرت روشن و زلال.

عشق بیش‌ تر از غریزه آب می‌خورد و هر‌چه از غریزه سرزند بی‌ارزش است

و دوست داشتن از روح طلوع می‌کند و‌ تا هر جا که یک روح ارتفاع دارد، دوست داشتن نیز همگام با آن اوج می‌یابد

دکتر علی شریعتی / مجموعه آثار ۱۳هبوط در کویر / صفحه ۳۲۷