پدر پیر تاریخ بسیار شگفتی ها و رویدادهای ارزشمند و عظیمی به یاد دارد که فراموش ناشدنی است. اما از این میان، غدیربسیار ارزنده و والاست.

غدیر تجلی اراده خداوند است، غدیرشکوه تاریخ است،غدیر روح جهان و انسان است، غدیر فرودگاه موکب مقدس پیامبر خدا و قرارگاه فرماندهی سپاه توحید در جهان هستی است، غدیر نبض حیات حقیقت و راوی شور و شادمانی است.

غدیر نقطه ی تأمل تاریخ است همان مکانی که پیامبر رحمت منشور آسمانی خلافت و ولایت را باز می خواند:

مَن کُنتُ مولاهُ فَهذا علیٌ مَولاه اللهمَّ والِ مَن والاهُ و عادِ مَن عاداهُ و أحبب مَن أحَبّه و أبغِض من أبِغَضه وَ أنصُر مَن نَصَره وأخذُل مَن خَذَلهُ.

آنگاه در برابر دریای جمعیت، شاد از انجام رسالت الهی با صدایی رسا و غرّا فرمود:

امروز آیین شما را برایتان تکمیل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام ساختم و اسلام را دین شما قرار دادم.

و براستی چه کسی می توانست منصب والا و مقام الهی خلافت را عهده دار شود جز برادر پیامبر، همان کسی که اشرف مخلوقات هستی در «یوم الانذاز» خلیفه اش خواند، در حدیث منزلت با هارون وصی موسی سنجید، و در حدیث مدینه العلم، دروازه ی علمش نامید و بارها و بارها «اسدالله»، «عین الله»، «سیف الله»، «ولی الله» و… لقبش داد.

جز علی چه کسی می توانست تجسم اسلام واقعی باشد و در تأمین عدالت اجتماعی برادر خویش را با دیگران به یک چشم می بنگردو …

امید است فردای قیامت در پهنه ی رستاخیز عظیم قیامت در مقام شیعه آبرومند و سربلند باشیم

خورشید شکفته در غدیر است علی/ باران بهار در کویر است علی

بر مسند عاشقی شهی بی همتاست/ بر ملک محمدی امیر است علی

حقا که حقیقتا علی حق باشد / حق است علی ز حق که بر حق باشد

دیدیم خطی به دفتر لم یزلی / حق با علی و علی مع الحق باشد

اگر خلق عالم علی را می شناختند ، دوستش میداشتند و اگر خلق عالم علی را دوست میداشتند ، جهنم آفریده نمیشد

.