فلسفه غيبت در منابع كلام شيعى
اين بود كه مدام ضرورت انتظار فرج و تعمق در فلسفه غيبت از سوى رهبران راستين اسلام گوشزد شده است به گونه اى كه هر چه غيبت طولانى تر گرديد، انتظار عمق بيشترى يافت و هر چه انتظار عميق تر گرديد فلسفه غيبت روشن تر شد تا جايى كه در سده هاى پيشين در شهرهاى شيعه نشين جهان اسلام انتظار مهدى به صورت سمبليك در بامداددان و شامگاهان به نمايش در آمد و گزارشاتى از آن ، در سفرنامه ابن بطوطه (3) معجم البلدان ياقوت حموى و روضة الصفاى مير خواند (4) آمده است .
1-«كمال الدين و تمام النعمه » شيخ صدوق ، 1/403. موسسه نشر اسلامى ؛ «فتوحات مكيه » محى الدين عربى ، ج 3 / باب / 366 نشر دار صادر بيروت ؛ «قواعد الايمان » خواجه نصير الدين طوسى / 461.
2-«چهار مقاله » نظامى عروضى ، باب شرح حال فردوسى اشرافى .
3- «سفرنامه » ابن بطوطه ترجمه محمد على موحد، ج 1/239. انتشارات علمى و فرهنگى .
4- «روضة الصفا»ميرخواند /1588 چاپ لكهنو.