در فضلیت شهر قم و اهل آن، روایات بی شماری وجود دارد. علامه بزرگوار شهید قاضی نورالله شوشتری در این زمینه می گوید:«اخباری که درفضلیت قم و اهل قم از رسول خدا(ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) روایت شده، فراوان است.» از این رو به ذکر گزیده ای از آنها می پردازیم:

1- روی علی بن محمد العسکری عن ابیه عن جده عن امیرالمؤمنین (ع) قال: قال رسول الله (ص): «لما اسری بی الی السماء الرابعه، نظرت الی قبه من لولولها اربعه ارکان و اربعه ابواب کانها من استبرق اخضر.

قلت: یا جبرئیل، ما هذه القبه التی لم ارفی السماء الرابعه احسن منها؟

فقال: یا حبیبی محمد، هذه صوره مدینه یقال لها قم، یجتمع فیها عبادالله المومنون. ینتظرون محمدا و شفاعته للقیامه و الحساب. یجری علیهم الغم و الهم و الاحزان و المکاره…»

پیامبر(ص) فرمود: هنگامی که به آسمان چهارم برده شدم، به گنبدی از لولو که چهار رکن و چهار در داشت و گویا از حریر سبز بود، نگریستم. گفتم: جبرئیل، این گنبدی که بهتر از آن را در آسمان چهارم ندیده ام، چیست؟

جبرئیل گفت: محبوبم محمد، این صورت شهری است که بدان قم گویند.در آن بندگان مؤمن خدا جمع می شوند و منتظر محمد و شفاعتش در روز قیامت و حسابرسی هستند. بر آنان غم و اندوه و ناراحتیها و ناخشنودیها وارد می شود…

در صورتی که مقصود از ایمان ذکر شده در روایت بالا، ایمان واقعی و مومنان راستین باشد، نمی توان برداشت کرد که تمامی افرادی که در شهر قم هستند، همگی بنده مؤمن خدا می باشند. چون افراد بی قید وبند همیشه از صدر اسلام تاکنون در این شهر بوده اند و به سبب گناه و معصیت خویش، اسباب نزول بلا بر این مکان مقدس را فراهم می کرده اند. در روایتی به فراهم بودن اسباب بلا بر اهل قم در زمان امام رضا(ع) اشاره شده است. در این روایت می خوانیم: شخصی به نام زکریای قمی عرض کرد: مولای من، می خواهم از محلی که خاندانم در آنجا هستند، به جایی دیگر بروم; چون مردم سفیه بسیار شده اند.

امام فرمود: این کار را نکن زیرا بلاها به واسطه تو از اهل قم دفع می شود، چنانکه بلا از مردم بغداد به وسیله ابوالحسن کاظم(ع) دفع می گردد.

مجله فرهنگ كوثر دی1377، شماره 22