مقاله برتر کشوری در جشنواره بانوی کرامت

پژوهشگر: لیلا خواجه زاده

چکیده:

بسیاری از قوانین اصولی، قواعد فقهی و احکام شرعی به ظواهر آیات و روایات مستند هستند و یکی از شایسته ترین مراجع تشخیص ظواهر، عرف است، پدیده­ ی عرف در گذشته با واژه­های عرف و عادت در متون فقهی و اصولی شیعه معمول بوده است ولی در دو قرن اخیر

ادبیات فقه شیعه به ایجاد واژگان جدیدی برای این پدیده از جمله سیره عقلا و سیره متشرعه روی آورده است عرف در استدلال به مسائل مهم علم اصول نقش مهمی دارد، البته بحث حجیت عرف از مباحث کلیدی در این زمینه است که فقهای شیعه در این رابطه سه دیدگاه را مطرح کرده­ اند ، با توجه به کاربرد وسیع عرف در فقه اصول و اهتمام علمای شیعه در تمسک به آن لازم است جایگاه عرف در استنباط احکام شرعی به خوبی شناسانده شود و اهمیت و کاربرد آن در پاسخ­گویی به مسائل جدید و مستحدثه از دیدگاه فقه امامیه که دلالت بر پویای فقه شیعه دارد بر همگان روشن گردد.

واژگان کلیدی:عرف، استنباط، حکم شرعی، فقه امامیه.