چکیده

بسیاری از تعریف‌های بیان شده درباره «شرق‌شناسی»، دربردارنده مفهوم غربی آنها است؛ ابهام این واژه با بارمعنایی منفی، به‌ویژه در ارتباط با استعمارِ اروپا، تصدیق شدنی‌است.  تلاش‌های ادوارد سعید برای ابهام‌زدایی از آن، چیزی از این پیچیدگی نکاست بلکه در گفتمانی ضد غربی، به محور و مبنای نقد تبدیل گردید. تاکید بر تقابل دو جهان شرقی(شرقی شده) و جهان غربی(غربی شده)، فاصله‌ای در ذهن پژوهشگر میان موضوع و حقیقت آن ایجاد می‌کند؛ فاصله‌ای که سبب ساخت تصویری ناروا از موضوع می‌شود. تغییر این اصطلاح در مواجه با موضوع، نشان از تغییر رویکرد غربیان درباره آن است و متاسفانه این تغییرات از طرف منتقدان، به ویژه مسلمانان، نادیده گرفته می‌شود. بی توجهی به نقش زمان در ارایه تعریف ها، به ویژه در حوزه مطالعات اسلامی درغرب، بر این تقابل تاثیر گذاشته و مفهومی منجمد را به نقد کشیدن عمق اختلاف نظرها را بیشتر کرده‌است. هدف از این پایان نامه شناخت تحولات فکری مستشرقان در طول تاریخ؛ شناخت اهداف مستشرقان از پژوهش در قرآن و شناخت شبهات مستشرقان درباره­ی قرآن و بررسی آن می باشد. این پژوهش با روشی توصیفی ـ تحلیلی سیر قرآن پژوهشی در شرق را مورد بررسی قرار داده است.

کلیدواژه: شرق شناسی، مستشرقان، خاورشناسان، قرآن پژوهشی.

 محقق:مرضيه ملكي

استاد راهنما:ليلا خواجه زاده