پژوهشگر: سمیه ابراهیمی( نفر برتر جشنواره علامه حلی در سال 90)                              

استاد راهنما: خانم رزم آرا                                 استاد داور: دکتر عظیم حمزئیان

تاریخ دفاع: شهریور90

چكيده
خداوند بسياري از موجودات، از جمله انسان را اجتماعي آفريده است. قوام اجتماع بر اساس نظم است و نمونه كامل اين نظم در سايه حكومتي عادل بوجود خواهد آمد. همواره آفاتي وجود دارد كه اين نظم را مختل مي كند و فرد و جامعه و حكومت را به انحطاط مي كشاند. یكي از اين آفات، فتنه است. منظور از فتنه انحراف از حق و اختلاف و تفرقـه بين مردم است كه شناخت آن از مهمترين مسائل اجتماعي هر جامعـه به شمار مي رود. فتنه مصاديق زيادي همچون اموال، اولاد، عذاب، كفر، آزمايش، آشوب و … دارد. آغاز فتنه چون آغاز جواني خوش و دلربا و آثاري كه بر جاي مي گذارد مانند نشانـه هايي است كه بر روي سنگ حك مي شود. فتنه معلول دو عامل است 1- شناختي، نگرشي، بينشي2- روحي، گرايشي، انگيزشي. از عوامل پيدايش فتنه خودخواهي و بدعت گذاري در دين است. ترديد و دو دلي افزايش روحيه رفاه طلبي، سردرگمي در تشخيص انديشه درست از نادرست، بحران ايماني، در آميختن حق و باطل از پيامدهاي فرهنگي اجتماعي فتنه هستند. فتنه گران با استفاده از شيوه هاي مبارزه نرم، استخدام چهره هاي موجه و مقدس، استفاده از شعارهاي جذاب، فتنه گري مي كنند.
توقف و تامل و مطالعه شرايط موجود، پرهيزگاري، جهل زدايي، تمسك، به قرآن و اهل بيت (ع) گام هايي است كه بايد در جهت گريز از فتنه برداشت.

كليد واژه :
فتنه ، عوامل ، نهج البلاغه