ای بی نیازترین بی نیازان ، اینک ما بندگان توایم ، در پیشگاه تو و من از همه محتاج تر.

پس به توانگری خویش حال ما درویشان را نیکو گردان و به منع عطا قطع امید ما مکن

    تا آن کسی که از تو طلب سعادت می کند بدبخت نگردد ،

و آن که از فضل تو چشم عطا دارد نومید نشود .