• تحفه را اول به دختر بدهید.
• با طفل خود کودکانه بازی کنید.
• فرزندان خود را ببوسید.پس همانا برای هر بوسیدن درجه ای است در بهشت.
• با سلام کردن به فرزندانتان به او شخصیت دهید.
• کودک را در کارهای کودکانه خود تمسخر نکنید و کارهایش را احمقانه نخوانید.
• زیاد امر و نهی به فرزند نکنید تا جرأت پیدا نکند(جرأت فرزند بر والدینش در کودکی، باعث نافرمانی در بزرگی خواهد شد).
• به وعده خود وفا کنید.
• ایمان را در کودکان خود پروش دهید.
• از مچ گیری و رفتار سرورانه با کودکان پرهیز کنید.
• بستر بچه ها از شش سالگی از هم جدا باشد (اگر چه هر دو دختر باشند یا پسر باشند).
• تذکرها در صورتی اثر دارد که والدین خود عامل به آنها باشند.
• در تذکر دیگران را به رخ کودک خود نکشید و کسی را با او مقایسه نکنید.
• شیطنت کودک در خردسالی نشان دهنده زیادی عقل او در بزرگسالی است، پس نگران نباشید و او را سرکوب ننمایید.
• به فرزندان خود قرآن بیاموزید.
• در روایتی از پیامبر اکرم(ص) فرمودند: خدا رحمت کند کسی را که در نیکی به فرزندش کمک کند. راوی سوال کرد: چگونه ؟ و حضرت در جواب چهار دستور فرمودند:
1. آنچه را که کودک در قوه داشته و انجام داده است، از او قبول کنید.
2. آنچه را انجام آن بر او سنگین است از او نخواهد.
3. او را به گناه وا ندارد.
4. به او دروغ نگوید و در برابر او مرتکب اعمال احمقانه نشود.