امام صادق (ع) می فرماید:

فلسفه اینکه در روز عرفه و در عرفات، بین نماز ظهر و عصر جمع می شود و سریع و با عجله نماز برگزار می گردد، آن است که با فراغ بال به دعا و نیایش پرداخته شود؛ زیرا آن روز، روز دعا و درخواست از درگاه خداوند سبحان است.(1)

امام باقر (ع) نیز در مورد استجابت دعا در عرفات می فرماید:

هیچ نیکوکار و بدکاری نیست که در عرفات توقّف کند؛ مگر اینکه خدا دعایش را مستجاب کند. دعای نیکوکار برای آخرتش مستجاب شود و دعای بدکار برای دنیایش.(2)

پی نوشت

1- تهذیب الاحکام، محمد بن حسن طوسی، ج 5، ص١٨٢.
2- فروع کافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 4، ص ٢6٢.

منبع:کتاب عرفه و عرفات ،سید عباس اسلامی کاشانی ،ص18