چکیده

امر به معروف و نهی از منکر، یکی از واجبات و فرائض بسیار مهم و بزرگ اسلام است .حفظ دین در همه ابعادش به اجرای امر به معروف و نهی از منکر بستگی دارد. یکی از مسائل مهمی که در زمینه امر به معروف و نهی از منکر باید بدان پرداخت، اخلاق امر به معروف و نهی از منکر است که می تواند به اجرای صحیح این فریضه کمک کند. مساله حائز اهمیتی که آمران به معروف و ناهیان از منکر باید نسبت به آن توجه وافر وکافی داشته باشند،  باید ها و نباید هایی است که در این امر خطیر و مهم مورد توجه قرار می گیرد. با توجه به شرایط کنونی جامعه در صورتیکه عاملان این فریضه حیاتی، آراسته به بایسته های اخلاقی نباشند اثر منفی بر جامعه خواهد گذاشت و باعث لجاجت و دین گریزی برخی از افراد جامعه می شود  پژوهش حاضر در حیطه اخلاق کاربردی سعی دارد با هدف شناخت بایسته های رفتاری آمر به معروف و ناهی از منکر به بررسی تبیین مفهوم معروف و منکر و برخی صفات و بایسته های رفتاری آمر به معروف و ناهی از منکر در نهج البلاغه بپردازد. پژوهش حاضر با روش مطالعه کتابخانه ای و روش پژوهش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. از نتایج این پژوهش می توان به صفات و بایسته های رفتاری آمر به معروف وناهی از منکر از جمله: اخلاص، ایمان، تواضع و فروتنی، صبر و شکیبایی، علم و آگاهی، ادب، نرمخویی، تلفیق قول با عمل و عفو و گذشت اشاره نمود.  

کلید واژه ها: بایسته اخلاقی - آمر - معروف - ناهی - منکر - اخلاق امر به معروف.

محقق:نفیسه صادقی

استاد راهنما: حميده مخلصي