برای رسیدن به مقام منیع، انسان باید به کسانی که به آن منزلت راه یافته اند نزدیک شود ؛ ولایت آنان را در دل و جان بپروراند و به سنت و سیرت آنان معتقد باشد و عمل کند و آنان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و همۀ انبیاء و اولیای الهی هستند و شیطان هم در کمین است.
اما باقر (ع) به زراره که از اصحاب و شاگردان آن حضرت بود، فرمودند : تهدید شیطان که گفت : «لا قعدن لهم صراطک المستقیم ثم لا تینهم من بین ایدیهم و من خلفهم و عن ایمانهم و عن شمائلهم و لا تجدا اکثرهم شاکرین» ؛ «چون تو گمراه کردی، من نیز بندگان را از راه راست که شرع و آئین تو است گمراه گردانم، آنگاه از پیش روی و از پشت سر و طرف راست و چپ آنان در می آیم، تا بیشتر آنان شکر نعمتت به جای نیاورند» دربارۀ شما شیعیان است، زیرا شیطان دیگران را به دام خود گرفتار کرده و دیگر بر سر راه آنها نمی نشیند؛ زیرا آنان در مسیر فضیلت نیستند، تا شیطان راه آنها را ببندد. «انما صمد لک و لاصحابک فاما الاخرین فقد فرغ منهم»
بنابراین خطر هست که اگر کسی محب و متولی خاندان عصمت شود، شیطان می کوشد تا مانع کامیابی او شود.
امام باقر (ع) می فرماید:
«العارف منکم هذا الامر المنتظر له المحتسب فیه الخیر کمن جاهد و الله مع قائم آل محمد (ص) بسیفه. ثم قال : بل و الله کمن جاهد مع رسول الله (ص) بسیفه ثم قال الثالثه: بل و الله کم استشهد مع رسول الله (ص) فی فسطاطه».
منتظر ظهور ولی عصر و عارف به حق ولایت اولیای الهی، به منزله کسی است که در پای رکاب او شمشیر بزند، بلکه مانند کسی است که همراه پیامبر به شهادت برسند.
این مراحل، مربوط به درجات منتظران و یاران آن حضرت (ع) است، که در معرفت و ایمان و انتظار ظهور آن حضرت متفاوتند .
این مجموعه، «حسنه دنیا» است و زمینۀ توحید کامل را فراهم می کند و توحید کامل، نتیجۀ تهذیب روح و تهذیب، زمینۀ توحید کامل است به این ترتیب، پیروی از سنت و سیرت کسانی که منقطع عن غیر الله الی الله هستند، انسان را منقطع الی الله می کند و در این صورت، انسان به کمال اصیل خود بار می یابد.
امام صادق (ع) می فرماید: پدرم همواره می فرمود: «ان شیعتنا آخذون بحجزتنا و نحن آخذون بحجزة نبینا و نبینا آخذ بحجزة الله» ؛ شیعیان ما به دامان ما چنگ می زنند و ما به دامن پیغمبر (ص) چنگ می زنیم و پیغمبر (ص) به خدا متمسک است.
یعنی همان گونه که در اصل نظام تکوین، ذات اقدس خداوند مبدأ اصیل است، پس از آن، انسان کامل از او فیض می گیرد و بعد، جانشینان انسان کامل از او مدد می گیرند و بعد، پیروانشان از آنها کمک می گیرند، در نظام تشریع نیز، اگر کسی بخواهد علوم و معارفی را یاد بگیرد و روش سعادت را بیاموزد، باید به دامن اهل بیت (ع) متوسل شود ؛ زیرا آنها روش تربیتی را از رسول گرامی (ص) استفاده کرده اند و رسول گرامی نیز، روش سعادت را از ذات اقدس فرا گرفته است. ما نیز در نماز از خدا می خواهیم، تا زمام ما را به دست خود بگیرد و به دیگری وانگذارد. «اهدنا الصراط المستقیم»
و چنانکه در ادعیه آمده است : «اللهم و لا تکلنی الی نفسی طرفة عین ابدا» ؛ خدایا! به اندازه چشم بهم زدنی، هرگز مرا به حال خود وانگذارد.
«و لا تکلنا الی غیرک و لا تمنعنا من خیرک»؛ و مرا به غیر خودت وانگذار و از خیرت محروم نکن . «اگر کسی مشمول مهر خداوند نشود، خدا او را به حال خودش رها می کند و او گمراه می شود. « فما ذا الحق الا الضلال ».

برگرفته از تحقیق پایانی سطح 2