معانی قدر
برای «قدر» معانی چندی ذکر شده است که میتواند وجه تسمیه شب قدر باشد که از میان این معانی، معنی اول از همه مناسبتر و معروفتر است:
۱- قدر به معنای اندازه و مقدار است. همانطور که در قرآن کریم آمده است: «قد جعل الله لکل شیء قدرا؛ [1] خداوند برای هر چیزی اندازهای تعیین کرده است.»
آنچه از روایات و آیات برمی آید این است که شب قدر را از اینرو قدر نامند که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین میشود. همچنین خداوند میفرماید: «انا انزلناه فی لیلة مبارکة انا کنا منذرین فیها یفرق کل امر حکیم؛ [2] ما قرآن را در شبی پربرکت نازل کردیم. ما همواره انذار کننده بودیم. در آن شب که هر امری بر اساس حکمت خداوندی تدبیر، تعیین و جدا میگردد.»
مطابق این معنا شب قدر مختص به یک شب در یک سال مشخص نیست، بلکه در هر سال شب قدری وجود دارد.
۲- شب قدر یعنی شب بزرگ و با عظمت؛ در قرآن کریم قدر به معنی منزلت و بزرگی خدا است.
«ما قدروا الله حق قدره؛ [3] آنان عظمت خدا را نشناختند.»
۳- قدر به معنای تنگی نیز آمده است؛ «ومن قدر علیه رزقه فلینفق مما آتاه الله؛ [4] و آنها که تنگدستند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمایند.»
۴- قدر به معنی با ارزش و پرقیمت؛ کسی که این شب را احیاء بدارد، صاحب قدر و مقام و منزلت میشود. شبی است که قرآن با تمام قدر و منزلتش بر رسول والامقام به وسیله فرشته صاحب قدر نازل گردید. شبی است که مقدر شده قرآن در آن نازل گردد. [5] [6]
1.طلاق/سوره۶۵، آیه۳.
2. دخان/سوره۴۴، آیه۳ و ۴.
3. حج/سوره۲۲، آیه۷۴.
4. طلاق/سوره۶۵، آیه۸.
5.طباطبائی، محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه موسوی همدانی، ج۲۰، ص۵۶۱.
6.مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۱۸۷.