یکی از نرم افزارهای مهم و کارآمد که به صورت خام برای دانلود روی پایگاه مورد نظر قرار گرفته، نرم افزار المکتبه الشامله و یا الموسوعه الشامله می باشد.

شرکت سازنده این نرم افزار در حقیقت یک بانک خالی و خام برای کاربران ایجاد کرده است که هر کاربر به تناسب احتیاجات خود می تواند کتب مورد نظر را از روی سرور این سایت دانلود کرده و وارد این بانک اطلاعاتی کند.

 در حقیقت شما می توانید کتابخانه دلخواهتان را در این نرم افزار ایجاد کنید. تا کنون نسخه های این برنامه چند بار به روز آوری شده است.

 این نرم افزار در ابتدا کتابهای اهل سنت را در خود جای داد ولی بعد به دلیل انعطاف پذیر بودن، کتابهای شیعه نیز در برنامه ادغام شد و به فروش رسید.

هم اکنون نسخه های غنی شده این نرم افزار که حاوی کتب شیعه و اهل سنت می باشد در بازار موجود بوده و به فروش می رسد.

در رساله حقوق امام سجاد علیه السلام ، در باره حقوق کودک چنین آمده است: «حق کودک و فرزند صغیر بر تو این است که به او ترحم کنی، و از پذیرایی و نگهداری او از سرما و گرما و بیماری ها مضایقه ننمایی، و در آموزش نظامی و پیشاهنگی و آمادگی او برای مبارزه با دشمن کوتاهی نکنی، در تعلیم و تربیت اسلامی و دینی او بکوشی، و از خطاها و لغزش های او بگذری، و اشتباه ها و بدی هایش را بپوشانی، و در کار تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش با او به رفق و مدارا عمل کنی». همچنین از آن حضرت علیه السلام است که: «حق فرزند بر تو آن است که بدانی وجود او از تو و نیک و بدش در این جهان منسوب به توست».

والدینی که برای فرزندان کوچک خود کتاب می‌خوانند، در واقع برای سراسر زندگی آن‌ها، توشه‌هایی ارزشمند فراهم می‌کنند. از میان این توشه‌ها، می‌توان به بهره‌مندی کودکان از قدرت تفکر و برخورداری آنان از شخصیت مؤثر اشاره کرد. در اینجا به‌طور خلاصه به مهم‌ترین امتیازات کتابخوانی برای کودکان، اشاره می‌شود؛ شاخص‌هایی که زندگی بچه‌ها و حتی والدین را متحول می‌کند.

مهم‌ترین امتیازات

سرگرمی مفید: آنچه توجه کودکان را به‌خود جلب می‌کند پیش از هر ویژگی باید سرگرم‌کننده باشد. کودکان با کتابخوانی سرگرم می‌شوند؛ یک سرگرمی مفید، ساده و کم هزینه.

ایجاد ارتباط: کتابخوانی برای بچه‌ها، در واقع تجربه پیوندی شگرف است. کتابخوانی ارتباطی مفید میان والدین و کودکان ایجاد می‌کند و در این تعامل، اندیشه و روح فرزندان خانواده، آرام آرام تغذیه می‌شود.

یک دوره آزاد و غیررسمی: وقتی برای بچه‌ها کتاب می‌خوانیم، در واقع آن‌ها را به یک دوره آموزشی آزاد و غیررسمی دعوت کرده‌ایم. ما در این دوره کاملاً آزاد، وقت خود را به کودکان اختصاص می‌دهیم، برای آنها با صبر و حوصله کتاب می‌خوانیم و این کار به فرزندان اثبات می‌کند که چه‌قدر برای ما اهمیت دارند.

کتابخوان شدن بچه‌ها: تداوم این شیوه، الگویی است برای کتابخوان‌شدن بچه‌ها و تبدیل آنها به دوستداران مطالعه. کسب این توانایی، عامل موفقیت‌های آموزشی در سراسر زندگی آنان خواهد بود.

گسترش دایره واژگان: در کتابخوانی، واژه‌ها به شکل صحیح خوانده می‌شوند و کودکان، هر واژه را که می‌شنوند، می‌آموزند. بچه‌ها آرام‌آرام با کلمات متنوع آشنا می‌شوند و دایره واژگانی ذهن آن‌ها، گسترش پیدا می‌کند. همچنین تلفظ درست کلمات، به بچه‌ها کمک می‌کند تا سریع‌تر به زبان مادری خود تسلط یابند.

افزایش قدرت تخیل: در کتابخوانی، قدرت تخیل کودکان پرورش می‌یابد. آن‌ها واژگان و جمله‌هایی را که شما می‌خوانید، می‌شنوند و همزمان تصاویر کتاب را تماشا می‌کنند. این شنیدن و دیدن، ۲ کلید برای گشودن دروازه تخیل کودکان است. ذهن خلاق بچه‌ها، دست به گسترش این داده‌ها می‌زند و آن‌ها حین همراهی با روند کتابخوانی، همچنان به تصویرسازی‌های ذهنی خود ادامه می‌دهند. آنچه آنان می‌شنوند یک مطلب خاص است اما همین مطلب ویژه و یگانه، در تخیل هر یک از بچه‌ها، با تصاویر ذهنی و خیالی متفاوتی بازآفرینی می‌شود.

مواجهه با موقعیت‌های متفاوت: در کتابخوانی، افق فکری کودکان ما گسترش می‌یابد. آن‌ها با شنیدن سطر سطر یک کتاب قصه و ورودشان به جهان داستانی، در حلقه موقعیت‌های تازه‌ای قرار می‌گیرند. این مواجهه فکری تجربه منحصر به فردی است که به بچه‌ها می‌آموزد چگونه در برابر موقعیت‌های متفاوت، چاره‌اندیشی کنند و چگونه در مورد عکس‌العمل‌های خود با اعتماد به نفس تصمیم بگیرند.

مهم‌ترین امتیازات کتابخوانی را با هم مرور کردیم اما هنوز نکات ناگفته‌ای وجود دارد. کتابخوانی برای بیش از یک نفرکار کتابخوانی ساده و راحت‌تر است اما اگر بیش از یک فرزند دارید، این بخش را با دقت بخوانید:

در کتابخوانی برای بچه‌ها، تفاوت سنی آنها با یکدیگر، کار را کمی دشوار می‌کند. کودکان شما به‌دلیل تفاوت سن، نمی‌توانند به‌طور یکسان با مطلب ارتباط برقرار کنند و از آن لذت ببرند. یک بچه پنج‌ساله و یک بچه دوساله را در نظر بگیرید. آن‌ها برادرند، کسانی هستند که در یک خانه زندگی می‌کنند اما آن دو، دلبستگی‌های متفاوتی دارند. کتاب‌های پسر دوساله به خاطر سادگی مطالب، برای پسر پنج‌ساله، سرگرم‌کننده و جالب توجه است درصورتی که کتاب‌های این پسر، ممکن است برای برادر کوچک او، خیلی سخت باشد. حین کتابخوانی برای این دو کودک دائماً می‌بایست به خاطر همراهی با فرزندی که کوچک‌تر است، خواندن را متوقف کنید یا صفحات را دوباره بخوانید، زیرا بچه دوساله از نظر درک مفاهیم، نسبت به برادر پنج‌ساله خود، در مرحله متفاوتی از شناخت قرار دارد. شمرده شمرده بخوانید و پاسخگوی پرسش‌ها باشید آنچه در کتابخوانی اهمیت فراوان دارد این است که به‌گونه‌ای بخوانیم که بچه‌ها درک کنند.

در هنگام کتابخوانی، توجه کنید که باید یکایک بچه‌ها مخاطب شما باشند و کلمات می‌بایست شمرده شمرده و آرام خوانده شوند. اگر متن کتاب را با بی‌حوصلگی و شتاب زده بخوانید، توجه بچه‌ها جلب نمی‌شود. در این شیوه نادرست، آن‌ها اغلب کلمات را به خوبی نمی‌شنوند و در نتیجه از متن و ماجراهای کتاب فاصله می‌گیرند. با خواندن صحیح و بی‌شتاب، زمینه برای پیوند و ارتباط شما با یکایک بچه‌ها فراهم می‌شود. کتابخوانی، فضایی برای بچه‌ها فراهم می‌آورد که در آن پرسش‌ها شکل می‌گیرند. در چنین موقعیتی ذهن کنجکاو و سرشار از سؤال کودکان، فعال‌تر می‌شود و آن‌ها دمادم از چیستی این و چگونگی آن می‌پرسند. هنگام کتابخوانی متوجه می‌شوید که بچه‌ها اشتیاق عجیبی برای طرح سؤالات متنوع دارند و پرسش‌های فراوانی در ذهن کودکان انباشته شده است.

خواندن شمرده شمرده مطالب کتاب به بچه‌ها فرصت می‌دهد که با آسودگی، همه پرسش‌های خود را مطرح کنند؛ سؤالاتی درباره تصاویر، ماجراهای قصه یا هر چیزی که ممکن است فکر آن‌ها را به‌خود مشغول کرده باشد. خواندن آرام و باطمأنینه، فرصتی خاص برای مادر، پدر و کسانی است که کار کتابخوانی برای بچه‌ها و طبعاً پاسخگویی به پرسش‌های آنان را بر عهده می‌گیرند. ما می‌توانیم و باید که از این موقعیت‌ها و فرصت‌های آزاد و غیررسمی، نهایت استفاده را ببریم زیرا با هر پرسش کودک، مرحله تازه‌ای از آموزش او آغاز می‌شود.

دیگر شروع کنید بهتر است کتابخوانی برای بچه‌ها را از همین امروز آغاز کنیم، حداقل ۲۰ دقیقه در روز برای فرزندان خود کتاب بخوانیم و بکوشیم که نتایج مثبتی از این کتابخوانی به‌دست‌آید.۲۰ دقیقه، در واقع زمانی معادل خواندن ۲ تا ۴ قصه کودکانه است. این ۲۰ دقیقه می‌تواند یکباره انجام شده یا اینکه به ۲ بخش تقسیم شود؛ به این ترتیب که ۱۰ دقیقه در یک اتاق و ۱۰ دقیقه در اتاقی دیگر صورت گیرد. در آغاز ممکن است بچه‌ها به‌سختی با کتابخوانی همراهی کنند اما باید بکوشیم که در این زمان ۲۰ دقیقه‌ای با شگردهای مختلف، شور و اشتیاق آن‌ها را برانگیزیم.

خاطرات موش کور نویسنده: لیلا برزگر تصویرگر: مجتبی عصیانی انتشارات: موسسه فرهنگی منادی تربیت

«خاطرات موش کور»، یک داستان خیالی درباره دختری به نام «یاسی» است که از بس جلوی تلویزیون نشسته، به موش تبدیل شده و بابایش هم مجبور شده او را توی باغ‌وحش بگذارد. یاسی، قفس کوچکش را دوست ندارد و دلش از بوی گند خرس سیاه، به هم می‌خورد؛ البته همه‌اش هم این نیست. او، دلش برای مامان و بابایش هم تنگ شده و دلش می‌خواهد دوباره برگردد خانه خودشان. اگر دختر و پسر کوچولوی شما، داستان‌های خیالی را دوست دارد یا اصلا خودش، یک‌پا قصه‌ساز است، حتما این کتاب را برایش بخوانید.

پیرامون شخصیت وجودی و مقام معنوی فاطمۀ زهرا (س) بسی کتاب ها نگاشته شده و سخن های فراوانی بیان شده است، اما اگر هزاران برابر آن نیز از قلمرو ذهن و اندیشۀ بشر به درآید و صورت گفتار یا نوشتار پذیرد، باز قطره ای باشد از اقیانوس بی کرانۀ فضیلت های حضرتش. در آسمان معرفت حضرت زهرا (س)، برترین اندیشه های بشری، حیران و تیز پروازترین عقل ها، سرگردان اند. برای دست یابی به ساحل دریای معرفت او باید به سراغ قرآن کریم و احادیث معصومان (ع) رفت.

در این نوشته، با توجّه به قرآن کریم و روایات، تنها به ذکر قطره ای از آن دریای بی کران می پردازیم.

الف. نزول آیاتی در شأن حضرت زهرا (س)

شخصیت ملکوتی حضرت فاطمۀ زهرا(س) نه تنها خود مبیّن و مفسّر آیات قرآن است و نه تنها وجود او سندی زنده به عنوان پشتوانۀ عملی برای تأیید مفاهیم آن کتاب آسمانی است، بلکه عملکرد آن حضرت گاهی موجب نزول آیات قرآن شد. البته، این آیات شریفه در شأن حضرت زهرا (س)، به شکل های تنزیل، [1] تفسیر، [2] تأویل [3] و تطبیق [4] روایت شده است. [5]

گفتنی است؛ دانشمندان و مفسران اسلامی، اجمالاً به این امر معترف اند که برخی از آیات قرآن کریم در شأن اهل‏ بیت(ع) نازل شده است، دلالت آنها بر اهل‏بیت (ع) و مقام و موقعیت آنها، از باب تفسیر است، نه تطبیق؛ و حضرت صدّیقه زهرا(س) نیز یکی از آن پنج نور پاک است.

در این مجال، به ذکر تعدادی از این آیات شریفه می ‏پردازیم.

آیاتی از باب تفسیر:

1. آیۀ مباهله: در قرآن کریم چنین آمده است: «هر گاه بعد از علم و دانشى که (در بارۀ مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانى با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود، آن گاه مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم». [6] و حضرت فاطمه زهرا(س) تنها مصداق «نساء (زنان)» همراه پیامبر اکرم(ص) برای مباهله بود. [7]

2. آیۀ تطهیر: آیۀ مبارکۀ «… خداوند فقط مى ‏خواهد پلیدى و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد»، [8] در شأن امام علی (ع)، حضرت فاطمۀ زهرا (س) و امام حسن (ع) و امام حسین (ع) نازل شده است. [9]

3. سورۀ «هل اتی» (الإنسان) در شأن حضرت امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) نازل شده است. [10]

آیاتی که تطبیق آن با حضرت فاطمۀ زهرا(س)، از موارد «تأویل» به شمار مى ‏رود:

ادامه »

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6

در بخشی از زیارت جامعه کبیره در صفات امامان معصوم(ع) می‌خوانیم: «وَ خُزّانَ الْعِلْم»؛[1] یعنی و خزانه‌داران دانش.
«خُزّان»؛ جمع «خازن»، به معناى نگهبان، خزانه‌دار و کلیددار است.[2]
دانش ائمه اطهار(ع)، که از مصادیق علم لدنی اشاره شده در آیه 65 سوره کهف و از مهم‌ترین ویژگی‌هاى امامت است که در چندین مورد در زیارت «جامعه کبیره» با تعابیر گوناگونى از آن، یاد می‌شود. در عبارت مورد نظر به یکی از ویژگی‌هاى دانش آن بزرگواران اشاره شده است و آن عبارت است از: «خزانه‌دار و نگهبان دانش خداوندی».
این‌که امامان(ع)، نگهبان و خزانه‌‌داران دانش خداوندی هستند و آن‌را مانند گنجى پُربها، پاس می‌دارند، در شماری از احادیث بیان شده است؛ مانند این‌که در حدیثى قدسى، گزارش شده است خداوند، ائمه(ع) را براى پیامبرش چنین توصیف فرموده است: «هُمْ خُزّانى عَلى عِلْمِى مِن بَعدِکَ»؛[3] آنان، پس از تو خزانه‌دار دانش من هستند.
همچنین امام باقر(ع)، در حدیثى، فرموده است: «به خدا سوگند! ما خزانه داران خدا در آسمان و زمینش هستیم، نه آن‌که خزانه‏دار طلا یا نقره باشیم، بلکه خزانه‌دار علمش هستیم».[4]
برای روشن شدن معنای این‌که ائمه اطهار(ع) خزینه داران علم الهی هستند، باید به چند نکته توجه شود:
یک. در امور مادی، خزانه با خزانه‌دار تفاوت دارد؛ چون متاع مادی را در صندوق یا انباری می‌گذارند و کلید آن‌را به دست کسی می‌سپارند، اما امور غیر مادی همانند اموری مادی نیست که انبار مادی داشته باشد، بلکه در صفحه جان هر کسی که جا بگیرد اختیار آن نیز به دست او خواهد بود. از این‌رو انباردار امور مجرّد و غیر مادی جدای از خود انبار نخواهد بود. بدین ترتیب اگر چه در این‌جا از ائمه(ع) به عنوان خازن و نگهبان علم الهی یاد شده است ولی منظور از آن همان خزینه بودن آن ذوات مقدس است.[5]
دو. ائمّه اطهار(ع) که کَون جامع[6] و دارای همه نشئات وجودی هستند، در مرتبه نورانیت و ولایت کلیه؛ که حقیقت امامت آنها است، به عنایت الهی مسلّط بر همه عوالم هستی هستند و چیزی از احاطه علمی آنان مخفی نمی‌ماند.[7] ولی به مرحله ماده و عالم طبیعت که می‌رسند؛ یعنی مرحله ناقص، مانند دیگران هستند بدین معنا که شاید چیزی را نخواهند بدانند و از سیطره علم آنها خارج باشد. تفاوتشان با دیگران این است که دیگران به آن خزانه بی‌پایان راهی ندارند؛ لذا ممکن است دلشان بخواهد چیزی را بدانند ولی نتوانند، امّا امامان معصوم(ع) که کلیددار و خازن آن خزانه بی‌پایانند، هر چه را که بخواهند می‌توانند بدانند.[8] از این‌‌رو در روایات آمده است: «وقتی امام معصوم بخواهد چیزی را بداند، می‌داند».[9] بدین ترتیب آنها مظهر علم الهی هستند؛ یعنی همان طور که چیزی از حیطه علم بی‌پایان خدا مخفی نمی‌ماند،[10] گستره علم ائمّه اطهار(ع) نیز همه موجودات نظام هستی را دربرمی‌گیرد.
سه. علم الهی استقلالی بوده، مرتبط با جای دیگری نیست اما علم ائمّه اطهار تبعی و عَرَضی است؛ یعنی به منبع نامحدود علم الهی مرتبط است و اساساً اگر تعلیم الهی و اتصال به علم بی‌پایان او نباشد ائمه نیز مساوی دیگران خواهند بود؛ لذا در برخی روایات آمده است: «اگر امام بخواهد چیزی را بداند، خدا آن‌را به او می‌آموزد».[11]
چهار. ماهیت دانش الهى براى ما مجهول است و ائمّه(ع)، در توضیحِ دانش خداوند، فرموده‌اند: «خداوند متعال، دانشى خاص دارد و دانشى عام. دانش خاصّ او، همان دانشى است که فرشتگان مقرّب و پیامبرانِ فرستاده شده او هم بر آن، آگاهى ندارند؛ و دانش عامّ او، همان دانشى است که فرشتگانِ مقرّب و پیامبران فرستاده شده او بر آن، آگاهى دارند و همانا آن، از پیامبر خدا به ما رسیده است».[12]
دانش خاصّ خداوند، اشاره به علم ذات بارى تعالى است که سرچشمه همه دانش‌ها است و کسى از آن، آگاهى ندارد. دانش عامّ خداوند نیز تنها از طریقِ خاصّان الهى انتقال می‌یابد؛ از این‌رو، اهل بیت عصمت و طهارت(ع) هم از طریق پیامبر خدا(ص) به آن، آگاه شده‌اند.

[1]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ‏2، ص 610، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 524، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.
[2]. ابن فارس، أحمد، معجم مقاییس اللغة، ج 2، ص 178، قم، مکتب الاعلام الاسلامی، چاپ اول، 1404ق؛ ‏طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، تحقیق، حسینی اشکوری‏، سید احمد، ج ‏6، ص 243، تهران، کتابفروشی مرتضوی، چاپ سوم، 1375ش؛ لغت نامه دهخدا، واژه «خازن».
[3]. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد(ص)، محقق، مصحح، کوچه باغی، محسن بن عباسعلی،‏ ج ‏1، ص 54، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، 1404ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏1، ص 193، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. الکافی، ج ‏1، ص 192.
[5]. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، محقق، صفایی، محمد، ج 1، ص 175 – 176، قم، اسراء، چاپ هفتم، 1389ش.
[6].  انسان کامل است که مظهر تمام‌نماى حق تعالی است‏.
[7]. ادب فنای مقربان، ص 176.
[8]. همان.
[9]. الکافی، ج ‏1، ص 258.
[10]. بقره، 231؛ حجرات، 16؛ فصلت، 54.
[11]. الکافی، ج ‏1، ص 258.
[12]. بصائر الدرجات فی فضائل آل محمد(ص)، ج ‏1، ص 109؛ شیخ صدوق، التوحید، محقق، مصحح، حسینی، هاشم‏، ص 138، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1398ق.

منبع:اسلام کوئیست

الگوی همسرداری
سراسر زندگی مشترک امام علی علیه السلام و حضرت زهرا علیهاالسلام ، سرشار از مشق های نیکوست. مقام معظم رهبری، در تحلیلی زیبا، از نقش حضرت زهرا علیهاالسلام در فعالیت های تأثیرگذار همسرش چنین یاد می کنند: «در طول ده سالی که پیامبر در مدینه بود، حدود نه سال، جنگ های کوچک و بزرگی ذکر کرده اند (حدود شصت جنگ اتفاق افتاده)، در اغلب آنها امیرالمؤمنین هم بوده است. حالا شما ببینید، او [حضرت زهرا علیهاالسلام [خانمی است که در خانه نشسته و شوهرش مرتب در جبهه است و اگر در جبهه نباشد، جبهه لنگ می ماند… از لحاظ زندگی هم وضع رو به راهی ندارند… در حالی که دخترِ رهبر است، دختر پیامبر است، یک نوع احساس مسئولیت هم می کند. ببینید انسان چه روحیه قوی ای باید داشته باشد تا بتواند این شوهر را تجهیز کند، دل او را از وسوسه اهل و عیال و گرفتاری های زندگی خالی کند، به او گرمی بدهد، بچه ها را به آن خوبی تربیت کند… فاطمه زهرا علیهاالسلام این گونه خانه داری، شوهرداری و کدبانویی کردند و این طور محور زندگی فامیل ماندگار در تاریخ قرار گرفتند».

• آنچه زن‌ها باید بدانند:

- ‌مردان این روزگار از زنان خود چیزی بیش از یک کدبانوی خانه‌دار و مراقبت فرزندانشان انتظار دارند. مردها از زنان می‌خواهند تا در زمینه‌‌های عاطفی و احساسی از آنها حمایت کنند.

- زن عاقل از تلاش‌های شوهرش برای راضی کردن او قدردانی می کند.

- وقتی مرد، خشمگین و ناراحت یا رنجیده است، مجاب کردن او با بحث و گفت‌وگو، بی‌مورد است.

- وقتی مردی به تکرار از علاقه زنش به خود مطلع شود، سالم و قدرتمند باقی می‌ماند (مردان در این مورد به اشتباه احساس بی‌اعتنایی می‌کنند)

- واکنش‌های صمیمی زن و ابراز تشکر و امتنان چونان آینه‌ای است که تصویری درخشان را منعکس می‌سازد.

- مردها اغلب به آنچه در وجودشان می‌گذرد، توجه نمی‌کنند و آن را بروز نمی‌دهند.

- در چرخه صمیمیت؛ نزدیک شدن، دور شدن، دوباره نزدیک شدن و فاصله دوباره، عشق را محکم‌‌تر می‌کند.

- از نشانه‌های بیرون آمدن از مرحله تنهایی مرد، گرفتن دست همسرش و همچنین صحبت کردن با او است.

- مرد زمانی احساس علاقه می‌کند که زنش از کارهای او تشکر کند.

- اگر می‌خواهید همسرتان اصلا‌ح شود، او را همان‌طور که هست بپذیرید.

- به اشتباه گمان می‌کنیم که همسرمان باید مانند ما بیندیشد و احساس کند.

- پند و اندرز و راه نشان دادن به مرد تنها در صورتی می‌تواند مفید باشد که مرد مستقیما این را از همسرش بخواهد.

- بزرگترین اشتباه زن در رابطه زناشویی این است که نیازهایش را به همسرش اطلاع ندهد.

- زنان اغلب مقاومت همسرشان را در کمک کردن، اشتباه ارزیابی می‌کنند.

- وابستگی بیش از اندازه به همسر هرگز درست نیست.

- مردها می‌خواهند تمجید و تحسین شوند.

- اغلب زن‌ها متوجه نیستند که بی‌اعتمادی آنها نسبت به همسرشان تا چه اندازه آنها را رنج می‌دهد.

- خواسته‌هایتان را از رابطه خود با همسر مطرح کنید و این تصور را نداشته باشید که همسرتان از آنچه در ذهن شما می‌گذرد، آگاه است.

- اگر در برابر احساسات همسرتان مقاومت کنید، احتمالا در برابر این احساسات در درون خود مقاومت می‌کنید.

- نگویید من مخالفم،‌ بگویید؛ “من فکر می‌کنم … به نظر من…”

- زنان با درک نیازهای عاطفی همسرشان،‌ می‌توانند از منبع نارضایتی او آگاهی بیشتری به دست آورند.

- سه نشانه تنش در مردها عبارت است از: پس کشیدن، غر و لند کردن و ‌سکوت نمودن.

- مردها همسران خنده‌رو را دوست دارند.

محمدرضا شرفي، جوان و بحران هويت، انتشارات سروش، 1380، چاپ دوم.
اين كتاب، منبعي بسيار مفيد براي شناختن مباني هويت، انواع هويت، روش هاي تكوين هر هويت، فوايد هويت ها، و عوامل آسيب زا در هويت هاست و مباحث جذاب و متنوعِ ديگري نيز دارد.
كتاب حاضر در هشت فصل و دويست و پنج صفحه تنظيم، و در سه هزار نسخه چاپ شده است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار با فرماندهان قرارگاه پدافند هوایی:
دشمن باید بفهمد که اگر تهاجم کند، ضربه محکمی خواهد خورد/ تاکید بر بکارگیری ابزار پیشرفته در پدافند هوایی
فرمانده کل قوا بر هوشیاری، اقدام بهنگام و به‌کارگیری انواع روشهای متنوع و ابزارهای پیشرفته در پدافند هوایی تأکید و خاطرنشان کردند: دشمن باید بفهمد که اگر تهاجم کند، ضربه محکمی خواهد خورد.
به گزارش فرهنگ نیوز، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه‌ای فرمانده معظم کل قوا ظهر امروز (یکشنبه) در دیدار فرماندهان و مسئولان قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء(صلی الله علیه و آله) ارتش جمهوری اسلامی ایران، با تأکید بر اهمیت پدافند به‌عنوان «خط مقدم مقابله با هر گونه تهاجم»، جبهه مقابل جمهوری اسلامی را جبهه‌ای «خبیث، خدعه‌گر و مخالف استقلال ملت» خواندند و خاطرنشان کردند: در مقابل این دشمن که به‌دنبال تضعیف توان دفاعی کشور است، باید آمادگی‌های نیروهای مسلح آنچنان افزایش یابد که دشمن حتی به خود اجازه فکر کردن درباره تجاوز را ندهد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای، «عزم، اراده و توانایی نیروی انسانی» را عاملی مهم در برطرف کردن موانع و ضعفها برشمردند و افزودند: قرارگاه پدافند جزء خطوط مقدم و اصلی است و باید با قدر دانستنِ این موقعیت مهم، و با نشان دادن عزم، اراده و قاطعیت، عزم دشمن را در تهاجم تضعیف کنید.

فرمانده کل قوا همچنین بر هوشیاری، اقدام بهنگام و به‌کارگیری انواع روش های متنوع و ابزارهای پیشرفته در پدافند هوایی تأکید و خاطرنشان کردند: دشمن باید بفهمد که اگر تهاجم کند، ضربه محکمی خواهد خورد و دفاع ما شامل پاسخگویی نیز خواهد بود.

ميرداماد (ره) در رساله اربعه ايّام خود، در بيان اعمال روز دحو الارض فرموده است: زيارت امام رضا عليه السّلام در

اين روز افضل اعمال مستحبّ، و مؤكّدترين آداب مى باشد.

دعايى كه شيخ در كتاب «مصباح» فرموده وخواندن آن مستحبّ استبه این شرح است:

اللَّهُمَّ دَاحِيَ الْكَعْبَةِ وَ فَالِقَ الْحَبَّةِ وَ صَارِفَ اللَّزْبَةِ وَ كَاشِفَ كُلِّ كُرْبَةٍ أَسْأَلُكَ فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ أَيَّامِكَ الَّتِي أَعْظَمْتَ حَقَّهَا وَ أَقْدَمْتَ سَبْقَهَا وَ جَعَلْتَهَا عِنْدَ الْمُؤْمِنِينَ وَدِيعَةً وَ إِلَيْكَ ذَرِيعَةً وَ بِرَحْمَتِكَ الْوَسِيعَةِ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ الْمُنْتَجَبِ فِي الْمِيثَاقِ الْقَرِيبِ يَوْمَ التَّلاقِ فَاتِقِ كُلِّ رَتْقٍ وَ دَاعٍ إِلَى كُلِّ حَقٍّ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَطْهَارِ الْهُدَاةِ الْمَنَارِ دَعَائِمِ الْجَبَّارِ وَ وُلاةِ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ وَ أَعْطِنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا مِنْ عَطَائِكَ الْمَخْزُونِ غَيْرَ مَقْطُوعٍ وَ لا مَمْنُوعٍ [مَمْنُونٍ ] تَجْمَعُ لَنَا بِهِ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ ، يَا خَيْرَ مَدْعُوٍّ وَ أَكْرَمَ مَرْجُوٍّ يَا كَفِيُّ يَا وَفِيُّ يَا مَنْ لُطْفُهُ خَفِيٌّ الْطُفْ لِي بِلُطْفِكَ وَ أَسْعِدْنِي بِعَفْوِكَ وَ أَيِّدْنِي بِنَصْرِكَ وَ لا تُنْسِنِي كَرِيمَ ذِكْرِكَ بِوُلاةِ أَمْرِكَ وَ حَفَظَةِ سِرِّكَ وَ احْفَظْنِي مِنْ شَوَائِبِ الدَّهْرِ إِلَى يَوْمِ الْحَشْرِ وَ النَّشْرِ وَ أَشْهِدْنِي أَوْلِيَاءَكَ عِنْدَ خُرُوجِ نَفْسِي وَ حُلُولِ رَمْسِي وَ انْقِطَاعِ عَمَلِي وَ انْقِضَاءِ أَجَلِي اللَّهُمَّ وَ اذْكُرْنِي عَلَى طُولِ الْبِلَى إِذَا حَلَلْتُ بَيْنَ أَطْبَاقِ الثَّرَى وَ نَسِيَنِيَ النَّاسُونَ مِنَ الْوَرَى وَ أَحْلِلْنِي دَارَ الْمُقَامَةِ وَ بَوِّئْنِي مَنْزِلَ الْكَرَامَةِ ،وَ اجْعَلْنِي مِنْ مُرَافِقِي أَوْلِيَائِكَ وَ أَهْلِ اجْتِبَائِكَ وَ اصْطِفَائِكَ وَ بَارِكْ لِي فِي لِقَائِكَ وَ ارْزُقْنِي حُسْنَ الْعَمَلِ قَبْلَ حُلُولِ الْأَجَلِ بَرِيئا مِنَ الزَّلَلِ وَ سُوءِ الْخَطَلِ اللَّهُمَّ وَ أَوْرِدْنِي حَوْضَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اسْقِنِي مِنْهُ مَشْرَباً رَوِيّاً سَائِغاً هَنِيئاً لا أَظْمَأُ بَعْدَهُ وَ لا أُحَلَّأُ وِرْدَهُ وَ لا عَنْهُ أُذَادُ وَ اجْعَلْهُ لِي خَيْرَ زَادٍ وَ أَوْفَى مِيعَادٍ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ اللَّهُمَّ وَ الْعَنْ جَبَابِرَةَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ بِحُقُوقِ [لِحُقُوقِ ] أَوْلِيَائِكَ الْمُسْتَأْثِرِينَ اللَّهُمَّ وَ اقْصِمْ دَعَائِمَهُمْ وَ أَهْلِكْ أَشْيَاعَهُمْ وَ عَامِلَهُمْ وَ عَجِّلْ مَهَالِكَهُمْ وَ اسْلُبْهُمْ مَمَالِكَهُمْ وَ ضَيِّقْ عَلَيْهِمْ مَسَالِكَهُمْ وَ الْعَنْ مُسَاهِمَهُمْ وَ مُشَارِكَهُمْ.اللَّهُمَّ وَ عَجِّلْ فَرَجَ أَوْلِيَائِكَ وَ ارْدُدْ عَلَيْهِمْ مَظَالِمَهُمْ وَ أَظْهِرْ بِالْحَقِّ قَائِمَهُمْ وَ اجْعَلْهُ لِدِينِكَ مُنْتَصِرا وَ بِأَمْرِكَ فِي أَعْدَائِكَ مُؤْتَمِرا اللَّهُمَّ احْفُفْهُ بِمَلائِكَةِ النَّصْرِ وَ بِمَا أَلْقَيْتَ إِلَيْهِ مِنَ الْأَمْرِ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ مُنْتَقِماً لَكَ حَتَّى تَرْضَى وَ يَعُودَ دِينُكَ بِهِ وَ عَلَى يَدَيْهِ جَدِيداً غَضّاً وَ يَمْحَضَ الْحَقَّ مَحْضا وَ يَرْفِضَ الْبَاطِلَ رَفْضاً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى جَمِيعِ آبَائِهِ وَ اجْعَلْنَا مِنْ صَحْبِهِ وَ أُسْرَتِهِ وَ ابْعَثْنَا فِي كَرَّتِهِ حَتَّى نَكُونَ فِي زَمَانِهِ مِنْ أَعْوَانِهِ اللَّهُمَّ أَدْرِكْ بِنَا قِيَامَهُ وَ أَشْهِدْنَا أَيَّامَهُ وَ صَلِّ عَلَيْهِ [عَلَى مُحَمَّدٍ] وَ ارْدُدْ إِلَيْنَا سَلامَهُ وَ السَّلامُ عَلَيْهِ [عَلَيْهِمْ ] وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ.

حقیقت دحو الارض
«دَحو» به معنای گسترش است و بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی اش تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض) گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب های حاصل از باران های سیلابیِ نخستین فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند. از طرف دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین هایِ مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، دَحو الارض نام گذاری می شود.

برنامه های معنوی
زمین، گاهواره زندگی انسان و تمام موجوداتِ زنده است، که با تمام کوه ها، دریاها، درّه ها، جنگل ها، چشمه ها، رودخانه ها، معادن و منابع گران بهایش، نشانه ای از نشانه های آفریدگار به شمار می آید که آن را گسترانیده است. روز دحوالارض ـ روز گسترش زمین ـ روز بسیار مبارکی است و آداب و اعمال ویژه ای دارد؛ از جمله:

1. روزه داشتن که ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.

2. احیا و شب زنده داری شب دحوالارض که برابر با یک سال عبادت است.

3. ذکر و دعا.

4. انجام غسل به نیت روزِ دحوالارض و نماز مخصوص آن.

دحوالارض در قرآن

در قرآن کریم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آیه 30 سوره نازعات می فرماید: «و زمین را بعد از آن (آفرینش آسمان و زمین) گسترش داد». بر اساس نظر بیشتر مفسران، منظور از «دَحیها» در این آیه، همان دحوالارض است.

دعای روز دحوالأرض
یکی از برنامه های پیشنهادی در روز مبارک گسترده شدن زمین، خواندن دعای ویژه این روز است. در بخشی از این دعا، به مسئله دحوالأرض چنین اشاره شده است: «ای خدایی که خانه کعبه را گسترانیدی و دانه را شکافتی و سختی را برطرف ساختی، از تو می خواهم در این روز از روزهایت که حق آن را بزرگ نمودی، هر گرفتاری و مشکلی را برطرف سازی».

یکی قطره باران ز ابری چکیــــــد                   خجل شد چو پهنای دریا بدیـــــد

که جایی که دریاست من کیستــــــم                   گر او هست حقا که من نیستــــم

چو خود را به چشم حقارت بدیـــــد                   صدف در کنارش به جان پرورید

سپهرش به جایی رسانید کـــــــــــار                  که شد نامور لولو شاهـــــــــــوار

بلندی از آن یافت کو پست شــــــــد                  در نیستی کوفت تا هست شـــــــد

تواضع کند هوشمند گزیــــــــــــــن                   نهد شاخ پر میوه سر بر زمیـــــن

چکیده

انسان موجودی مدنی الطبع است و زندگی اجتماعی برای او ضروری است؛ افراد سازنده ی جامعه می باشند و برای زندگی دسته جمعی نیازمند به رعایت اصول و قواعدی هستند؛ در این تحقیق شناخت وظیفه فردی از دیدگاه قران و عوامل مؤثر در تربیت و پرورش شخصیت همچون خانواده، مربیان، وسایل ارتباط جمعی مثل رادیو، تلویزیون مورد بررسی قرار گرفته اند، سپس وظایف اجتماعی همچون تعهد، تخصص،  وفای به عهد و روند اجتماعی شدن نیز بررسی گردید در آخر عوامل نظارتی بر حسن اجرای وظایف اجتماعی بررسی شده است. هدف این تحقیق شناخت جایگاه وظیفه شناسی در اصلاح جامعه از دیدگاه قرآن بود و به روش توصیفی – تحلیلی، با استفاده از منابع کتابخانه ای و سایت ها جمع آوری شده است.

کلید واژگان: وظیفه، جامعه، اصلاح

محقق:نسرین رمضانقربانی

استاد راهنما:سرکار خانم زینت السادات رزم آرا

استاد داور:دکترعلی پریمی

كنگره عشق نيست منزل هر بوالهوس

طاير آن آشيان جان حسين است وبس
 

قله قاف وجود منزل عنقا بود

بر سر اين آشيان پر نگشايد مگس
 

پايه اوصاف او فوق اشارات ماست

رفعت اين پايه نيست افئده رادسترس
 

محفل ايجاد را اوست چراغ ابد

تا ابد از نور او مشعله ها مقتبس
 

گشت چو كرب و بلا عارج معراج عشق

روح امينش فشاند گرد ز سم فرس
 

او قفس تن شكست تا به قفس ماندگان

در پى او بشكنند قالب تن را قفس
 

كشته بسى ديده ام در هوسى داده جان

زنده چو او كس نديد كشته به ترك هوس
 

رفت و شد اندر پى اش قافله دل روان

ما پى اين كاروان شاد به بانگ جرس
 

اى شه با فر و نور، عرش مقام تو را

لامسه عقل ما، دم زند از لايمس
 

بحر ثناى تو را قبول نبى زورق است

جنبش ما اندر او جنبش خار است وخس
 

كشته غفلت بود هر كه تو را كشته خواند

اى دم جان پرورت زنده دلان رانفس

يكى از اصحاب به امام صادق عليه السلام عرض كرد: فلانى مى گويد: كه به شما گفته است نوزده حج و نوزده عمره بجا آورده است ، شما فرموده ايد، يك حج و يك عمره ديگر بجا آور تا برايت يك ثواب زيارت قبر حسين بنويسند!! حضرت فرمود: دلت مى خواهد بيست حج و بيست عمره انجام دهى يا با حسين محشور شوى ؟ كداميك ؟ عرض كردم : مى خواهم با حسين محشور شوم ، حضرت فرمود: پس ‍ اباعبدالله را زيارت كن .

در روايت ديگرى مردى به حضرت صادق عليه السلام عرض كرد: من نوزده حج بجا آورده ام ، دعا كنيد تا خداوند توفيق دهد به بيست حج برسانم ، حضرت فرمود: حسين زيارت كرده اى ؟ گفت : نه ، فرمود: زيارت حسين از بيست حج بهتر است .

منبع: اسرار عاشورا (جلد 1 و 2)،مؤ لف : سيد محمد نجفى يزدى

مالك بن نويره به رسول خدا صلى الله عليه و آله عرض كرد: يا رسول الله به من ايمان بياموز، آن حضرت فرمود: الايمان ان تشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله و تصلى الخمس و تصوم شهر رمضان و تؤ دى الزكوة و تحج البيت و توالى وصيى .
هذا و اشار الى على بن ابيطالب عليه السلام :
و اين را كه بعد از من وصيم خواهد بود دوست دارى و اشاره به امام على عليه السلام كرد. بعد از گفتار حضرت رسول صلى الله عليه و آله مالك برخواست در حاليكه خوشحال و مسرور بود مى گفت : تعلمت الايمان و رب الكعبه يعنى به خدا كعبه قسم احكام دين را آموختم .
مورخين آورده اند: بعد از وفات رسول اكرم صلى الله عليه و آله مالك به مدينه آمد سؤ ال كرد كه بعد پيامبر صلى الله عليه و آله چه كسى اين مقام را دارد؟
تا اينكه ديد ابوبكر روز جمعه بر بالاى منبر رفت و براى مردم خطبه خواند!
مالك طاقت نياورد بعد سؤ ال كرد آيا تو همان برادر تيمى ما نيستى ؟
گفت هستم ، مالك گفت : چه علتى پيش آمد آن وصى حضرت رسول را كه مرا به ولايت او ماءمور ساخته بود؟
گفتند: اى اعرابى بسيار است كه كارى بعد از كارى حادث مى شود!
مالك گفت : والله هيچ كارى ديگر حادث نشد و بلكه شما در كار خدا و رسولش خيانت كرده ايد.
بعد به ابوبكر گفت : چه كسى تو را به اين منبر بالا برده در حاليكه وصى پيامبر نشسته است ؟
ابوبكر با جمله زشت دستور داد كه او را از مسجد بيرون كنند؛ آنوقت قنفذ و خالد بن وليد او را از مسجد بيرون كردند. مالك با ذكر صلوات بيرون رفت .
شيعه و سنى نقل كرده اند كه خالد بن وليد مالك بن نويره را بى تقصير به شهادت رسانيد و سر او را از بدنش جدا كرد و با زوجه اش هم بستر شد و نيز طايفه مالك را هم كشت و زنان آنها را اسير كرد.

نام كتاب : طعم خوب بندگى ،نكته هايى از بزرگان علم و دين ،مؤ لف :غلامحسن اسدى ملا محله اى