800x600 ment> Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA Styles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true”
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
="false” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>

800x600 ment> Normal 0 false false false false EN-US X-NONE AR-SA Styles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true”
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
dden="false” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>


elayout v:ext="edit">

/p>

گشتي مي زدم اين اطلاعيه توجه من را به خود جلب كرد؛ با خود گفتم: ملت

پيشرفت كردند يک روز سريال براي شيطان مي سازند كارشان از فيلم سينمايي

هم گذشته، رسيدند به محفل انس با جناب شيطان، اين ديگر شدني نيست؛اما

مثل اين كه من اشتباه مي كردم بعد از كمي تحقيق جزئيات ماجرا برايم روشن 

شد.اطلاعاتي كه من بدست آوردم از اين قرار بود ؛كي و كجاي مراسم مهم

نيست اين محفل هرجايي ممكن است برگزار شود،از خانه گرفته تا حوزه، كلاس

درس در انواع سرويس ها و نشست هاي شبانه و روزانه فاميلي و دوستانه

خلاصه هر جايي كه دو نفر وجود داشته باشند و وجود نفر سوم كه هميشه

غايب است الزامي است. زمانش را هم كه گفتم از سحر تا آخر شب بيست و

چهار ساعته حتماً ميگوييد: عجب ثروتمندانی هستند اين برگزار كنندگان محفل!

نه به مايه داري و فقر مربوط نمي شود، ولي چرا به فقر ايمان و سرمايه هاي

طلايي وقتمرتبط است.آدم هاي ضعيف كه وقت اضافي دارند در اينجا زياد 

ديده مي شوند. مجري آن هم همان شيطان خودمان است. معمولاً تعداد شركت 

كنندگان زياد است و آن ها خيلي هم گرسنه اند؛ از اين قرار نه مي توان آن ها

را با ميوه راضي كرد نه با غذا به همين خاطر فقط گوشت، آن هم گوشت برادر

مرده براي پذيرايي استفاده مي كنند. ناگفته نماند مزه اش خيلي شيرين به نظر

مي رسد اما آخرش زهر است.با همه ي اين تفاسير اگر مايليد، شما هم با

پرداختن هزينه اي كه ديگران مي پردازند مي توانيد در اين محفل شركت

كنيد.هزينه شامل: كدر و سياه شدن قلب، ضعيف النفس شدن، حق الناس را

گردن گرفتن، محروم شدن از بوي بهشت(بهشت هم نه بوي بهشت) ، قبول

نشدن چهل شبانه روز نماز و روزه و خيلي وقتها سلب نعمت هاي خيلي خوب

كه معمولاً خواندن نماز باحال است و قطع ارتباط با خداي خود مي باشد.

باز هم مي گوييم اگر آدم هاي ضعيفي هستيد همين حالا به جمع غيبت

كنندگان بپيونديد.

 آرام آرام از کوه بالا می آمد قلبش مطمئن بود اما ترسی شفاف وجودش را پر کرده

بود قدم به قدم نزدیک می آمد، به کنارغار رسید ایستاد ،آرام وبی حرکت ، درآن فضا

فقط صدای سکوت بود که به گوش می رسید و جز او کسی آنجا نبود ناگاه صدایی از

غار برآمد (فاخلع نعلک إنک بالواد المقدس طوی) این خدای موسی بود که با او

سخن می کرد…..

نمی دانم از کدامین میانبر و یا از کدامین پس کوچه رسیده ای وراه خانه اش را چگونه

پیدا کرده ای؟ میدانم خسته راهی اما بگذار قدری باهم سخن بگوییم …

آخر سالهاست، سالهاست که همه به دنبال نشانه ای از بی نشانی اش می گردند تا مگر

قدری در کنارش بنشینند وقصه این مردمان بی وفا را بازگویند، سرشان را در میان

دامان پاکش بگذارند و های های بر حال زار خود بگریند ،اما هر چه می جویند اورا

نمی یابند وتو نمی دانم به کدامین مناجات شبت ویا به پاداش کدامین کار نیکت به خانه

اش دعوت شده ای؟

نمیدانم شاید دعای خیر عزیزی پشت سرت بوده که حال چراغ راهت در ظلمات شده

وجلوی پایت راروشن کرده است .شاید هم قصه همان یک قطره اشک باشد که روزی

در مصیبت پسرش ریخته ای وحال نورش تورا به این جا کشانده است ویا شاید توهم

مثل من اتفاقی از این کوچه باغ می گذشتی وشمیم یاس را از فاصله ای دور حس

کردی وبی اختیار مسیر راهت را عوض کردی وبه این سو آمدی و آنگاه جلوی در

پایت شل شد وهمانجا لحظه ای توقف کردی تا مگر ببینی این بوی خوش از کجای این

خانه می آید، بی اختیار در را گشودی وانگار دستی تورا به داخل حیاط خانه کشاند

وقتی داخل شدی سرت را که کمی بلند کردی چشمت به سر درخانه افتاد تازه متوجه

شدی که اینجا کجاست واین بوی خوش به خاطر چیست و باز بی اختیار دست بر

روی سینه گذاشتی وبه رسم ادب به صاحب خانه سلام دادی وپاکی گوشه دلت لرزید

، قطره اشکی از گوشه چشمت سر خورد وافتاد ،غوغایی در دلت به پا شد وبا خود

گفتی من ، من اینجا چه می کنم حس غریبی به تو می گفت بیا اینجا همان جایی است 

که سالها به دنبالش می گشتی ، اینجا همان جایی است که  آرامشش را تودر کوچه ها

می جستی ، اینجا همان جایی است که می توانی فریاد بزنی وبگویی …

خدایا آمده ام ،آمده ام به خانه دخت پیامبرت ،به خانه نور چشم پیامبرت آمده ام تا

خستگی سالها رفتن و نرسیدن را بگیرم آمده ام تا فریاد بزنم زندگی بی تو را نمی

خواهم ، آمده ام بگویم هیچ ندارم اما می خواهم بروم ، می خواهم بی انتها شوم وبمانم

در کنار تو، راهم طولانی است ، توشه ای ندارم ، دستم را بگیر ….

نزدیکتر می آیی از لای درز در نگاهی می کنی و چشمت به چراغی می افتد که با

نور کمش خانه را نورانی کرده است اما عمیق ترکه می اندیشی می یابی که نه انگار

این نور چراغ نیست که چشمان تورا خیره کرده بلکه نور ایمان است که در دل اهالی

 این خانه است . جسارت می کنی و اولین قدم را که می خواهی بگذاری ناگاه ندایی

 از درونت برمی خیزد (فاخلع نعلک انک بالواد المقدس طوی)…..

کفش هایت را از پای در آور اینجا سرزمین مقدسی است، خم می شوی وکفشهایت را

از پایت در می آوری ، درگشوده خانه را که در مقابل خود می بینی مثل پرنده ای

که  تازه از قفس آزاد شده خود را رها می کنی ومی روی تا دلت را ازنور پر کنی و

تو هم  مثل یکی از اهالی نورانی این خانه باشی که جزنور چیزی نمی جویند شاید

هم بتوانی بلاخره روزی نشانی پسرش را از او بگیری وبا کمک اوپرواز کنی وبروی

تا اوج  تا بی نهایت تا خدا……………

مدیر مدرسه فاطمیه دامغان با اشاره به اینکه در روز ولادت باید نگاه ما به زندگی عوض شود گفت: ولادت به معنای بصیرت است.در مراسم جشن حضرت فاطمه معصومه(ع)، طیبه مهرابی در جمع طلاب سطح 2و 3 و جمعی از بانوان شهر دامغان ضمن تبریک میلاد و دهه کرامت، به فضایل حضرت معصومه پرداخت و به مناسبت روز دختر مطالب ارزنده­ای بیان کرد.وی در عظمت شهر قم اشاره به روایت امام صادق(ع) کرد و گفت: امام صادق (ع) فرمودند: برای بهشت هشت در است، سه در بهشت به قم باز می­شود.و عظمت شهر قم هر چند به­ خاطر حضرت معصومه (ع) است، اما علت اصلی این اهمیت آن است که قم مرکز نشر اسلام می­ باشد.طیبه مهرابی با اشاره به اینکه بزرگترین مراجع تقلید در حوزه­ ی نجف یا قم تحصیل کردند، افزود: در حال حاضر جهان دارد از قم سیراب می­شود چرا که بسیاری از جوانان از خارج کشور در جامعه­ المصطفی و … درس می­خوانند.مدیر مدرسه فاطمیه دامغان در قسمتی از سخنان خود به معنا و مفهوم ولادت اشاره کرد و چنین گفت: در روز ولادت حضرت معصومه (ع) و روز دختر به یک جشن ولادت اکتفا نکنیم. بلکه باید کاری کنیم که دختران را خوب تربیت کنیم و لازمه­ی آن این است که مادران خود، نیکو تربیت شده باشند.وی با سخنی از ناپلئون چنین ادامه داد: از ناپلئون پرسیدند کدام مملکت از همه ممالک به نظر شما ارزش دارد؟ ناپلئون گفت: کشوری که تعداد مادرانش بیشتر باشد.طیبه مهرابی سخن ناپلئون را چنین تفسیر کرد؛ منظور از اینکه تعداد مادرانش بیشتر باشد؛ یعنی در آن کشور ازدواج سهل باشد. جامعه­ای که مادرانش کم شود فرزندان در آن کم می­شود.مدیر مدرسه فاطمیه دامغان و کارشناس مسائل مذهبی و خانواده اضافه کرد: آمار می­گوید زنان یهود بیشترین زاد و ولد را دارند، چرا که با اعتقاد به اینکه نژاد برتر هستند تلاش در افزایش جمعیت خود دارند.وی، معنای ولادت حضرت معصومه (ع) را بصیرت دانست و گفت: در ولادت این بانوی گرامی باید نگاه ما به زندگی عوض شود.طیبه مهرابی گفت: مادر با بصیرت کسی است که خصوصیت زن بودن و همسر بودنش از بین نرود. مادری که چنین خصوصیتی داشته باشد می­تواند دختران خوب تربیت کند. 

 امام حسن عسكرى عليه السلام :

ما تَرَكَ الحَقَّ عَزيزٌ إِلاّ ذَلَّ و َلا أَخَذ َبِهِ ذَليلٌ إِلاّ عَزَّ؛

هيچ عزيزى حق را ترك نكرد، مگر اين كه ذليل شد و هيچ ذليلى به حق عمل نكرد مگر اين كه عزيز شد.

 تحف العقول ص 489 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75 ، ص 374

رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

ثَلاثٌ لَيسَ لاَحَدِ النّاسِ فيهِ رُخصَةٌ:

بِرُّ الوالِدَينِ مُسلِما كانَ اَؤ كافِرا وَ الوَفاءُ بِالعَهدِ لِمُسلِمٍ اَو كافِرا وُ الاَمانَةُ اِلى مُسلِمٍ كانَ اَؤ كافِرا؛

سه چيز است كه ترك آن براى هيچ كس جايز نيست:

نيكى به پدر و مادر مسلمان باشند يا كافر،

وفاى به عهد با مسلمان يا كافر

و اداى امانت به مسلمان يا كافر.

نهج الفصاحه ص416 ،ح1264

1.فرزندان خود را ببوسید. پس همانا برای هر بوسیدن درجه‌ای است در بهشت.

2. با سلام کردن به فرزندانتان به او شخصیت دهید.

اگر کودک به بزرگتر سلام کرد، لازم است به گرمی جواب او را بگویند و با این عمل شخصیت

او را مورد اعتنا و احترام قرار دهند. اما از صفات پسندیده‌ی پیامبر(ص) این بود که به تمام

مردم از کوچک و بزرگ سلام می‌کردند.

3. کودک را در کارهای کودکانه خودتمسخر نکنید و کارهایش را احمقانه نخوانید.

4. زیاد امر و نهی به فرزند نکنید تا جرأت پیدا نکند( جرأت فرزند بر والدینش در کودکی،

باعث نافرمانی در بزرگی خواهد شد).

5. لوس کردن کودک آنها را موجوداتی ضعیف و بی اراده و خودرأی بار می‌آورد. این قبیل

اطفال در ایام کودکی، پدران و مادران خود را با اعمال نادرست خویش به زحمت می‌اندازد

و آنان را با مشکلاتی مواجه می‌کنند.

شخص لوس بار آمده، به دو مصیبت بزرگ گرفتار است: از ططرفی توقع دارد زن و مرد

اجتماع، مانند پدر و مادر او را نوازش کنند و بی‌حساب احترامش نمایند و اوامر او را بی‌چون

و چرا به کار ببندند. وقتی مشاهده می‌کند که مردم نه تنها احترامش نمی‌کنند، بلکه در

مقابل این توقع بیجا مسخره‌اش می‌نمایند، سخت ناراحت می‌شود و در خود احساس حقارت

و پستی می‌نماید. از طرف دیگر شکست‌های درونی و ناکامی‌های روانی که منشأ عقده حقارت

شده، او را تندخو و عصبی، بی‌حوصله، بد اخلاق، زبون و فرومایه می‌کند، به مردم بدبین

می‌شود و با کلمات زشت و رفتار ناپسند خویش آنان را خشمگین و ناراحت می‌نماید.

6. هیچ چیز به قدر تحقیری که کودک در قبال قدرت و زور نمایی بزرگتر‌ها در خود احساس

می‌کند، اعتماد به نفس را خاموش نمی‌کند به خصوص وقتی که پس از توسل به زور به او

بگویند: بی‌خود سعی نکن، تو نمی‌توانی، عرضه‌اش را نداری.

7. برای کودکان خود دعا کنید.

حضرت ابراهیم(ع) اینگونه از خداوند فرزندی صالح را طلب می‌کند:«رَبِّ هَبْ لِي مِنَ

الصَّالِحِينَ فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ . اى پروردگار من مرا [فرزندى] از شايستگان بخش پس او را

به پسرى بردبار مژده داديم»[1]

همچنین است درخواست زکریا و درخواست ابراهیم خلیل(ع).

«به زیور تقوا و بصیرت بیارای تا نیکو ببینند و نیکو بشنوند و در برابر فرمان تو مطیع و فرمانبردار باشند…»[2]

8. تذکرات باید چنان با ملایمت باشد که سدی بین والدین و فرزندانشان نشود. امام حسن

مجتبی(ع) روزی فرزندان خود و فرزندان برادر خود را دعوت کردند و به آنان فرمودند: همه

شما کوردکان اجتماع امروز هستید و امید می‌رود که بزرگان اجتماع فردا باشید. پس دانش

بی‌آموزید و در کسب علم کوشش کنید و هر کدام که حافظه قوی‌تری ندارید و نمی‌توانید در

مجلس درس، مطلب استاد را حفظ کنید….

همانگونه که مشاهده می‌کنیم حضرت بدون توسل به ترساندن، شلاق و مجازات، عشق به

تحصیل را در آنها ایجاد کردند؛ یعنی به آنان فهماندند که درس خواندن امروز، راه وصول به

عزت و بزرگی فرداست.

9. اگر کودک مورد احترام باشد، در خانه کمتر از اوامر پدر و مادر سرپیچی می‌کند. احترام 

به کودک و حسن معاشرت پدر و مادر با وی یکی از اساسی‌ترین عوامل ایجاد شخصیت در

کودک است.

پیامبر اکرم می‌فرمایند: «اکرموا اولادکم و احسنو ادابکم  به فرزندان خود احترام کنید و با

آداب و روش پسندیده با آنها معاشرت نمایید». مربی خوب کسی است که عاقلانه خواهش‌

های کودک را از راه‌های صحیح و با روش درست تعدیل کند.

10. ایمان را در کودکان خود پرورش دهید.

کودکانی که از اول با ایمان به خدا تربیت می‌شوند، اراده‌ای قوی و روانی نیرومند دارند، از

دوران کودکی رشید و با شهامت هستند و نتایج درخشان ایمان از خلالگفتار و رفتارشان به

خوبی مشهود است.

روان کودک برای پذیرش تعالیم ایمانی و اخلاقی، مانند زمین مستعدی استکه هر بذری را

در خود می‌پروراند. پس پدران و مادران در اولین فرصت باید دل کودک را به حب خدا و مهر

پیشوایان و رهبران دینی متوجه سازند.

11. از مچ‌گیری و رفتار سرورانه با کورکان پرهیز کنید.

12 . یکی از وظایف پدر ومادر در تربیت فرزند پرورش فطرت راستگویی کودک است. آنها

موظفند در خانه طوری رفتارنمایند که کودکان به راستی و راستگویی عادت کنند واین امر

از پرورش بسیاری از صفات در کودکان دشوارتر است وبرای رسیدن به این نتیجه ، مراقبت

های علمی وعملی بسیاری لازم است.

در روایتی از پیامبر اکرم (ع) نقل شده است که فرمودند : خدا رحمت کند کسی راکه در

نیکی به فرزندش کمک کند. راوی سؤال کرد: چگونه؟ وحضرت در جواب چهار دستور فرمودند

ـ آنچه راکه کودک در قوه داشته وانجام داده است ، از او قبول کند.

ـ آنچه را انجام آن براو سنگین است از او نخواهد.

ـ او را به گناه وا ندارد.

ـ به او دروغ نگوید ودر برابراو مرتکب اعمال احمقانه نشود.

13 .کودک را به خاطر تربیت نباید ترساند؛زیرا ترس شخصیت کودک را از بین برده ودچار

اختلا لات روانی  و ایجاد وابستگی می کند.

در تنبیه نیز ترساندن درست واثر بدی (خصوصا در کودکی ) به جا می گذارد. تنبیه رابطه

طفل را با مادر ، نامطلوب وارزش و اعتباری را که مادر در دل کودک دارد متزلزل می سازد.

به جای کتک زدن و ترساندن ، دوست و راهنمای او باشید و نمونه صادق عشق و محبت.

دربسیاری از مواقع می توان با یک سکوت یا با یک نگاه ، کودک را متوجه اشتباه وخطای

خود نمود.

14 . نوازش ، یکی از غذاهای روانی کودک است که باید به اندازه کافی از آن تغذیه شود

وگاهی گریه بچه فقط برای این است که تشنه ی محبت و نوازش است. بچه ای که در محیط

خانواده به قدر کافی محبت دیده است ،تشنه یمحبت نیست ودر مقابل چند جمله این و آن

خود را نمی بازد و شخصیت خود را گم نمی کند.

15 . بین نظم در خانه و بیرون فرق قائل شوید. بگذاریدکودک درخانه آزادانه بازی کند.

16 .رفتارهای غیر منتظره کودکان را تا حدودی تحمل کنید. خطای کودک را همیشه گناه

نابخشودنی تصورنکنید تا مجبور به تنبیه نشوید. صبر، گذشت وتحمل لازم است. اگر کودک

روش ناپسندی دارد ، پدر و مادر باید عاقلانه و بدون اهانت به شخصیت طفل ، راه صحیح را

به او نشان بدهند و از عمل نا پسندش باز دارند.

آنجائیکه پدرومادر، زبان به ملامت طفل می گشایند ودر این کاراصرار می ورزند ودر نتیجه با

سرزنش های مداوم خود، به فرزند خویش توهین می کنند و او را تحقیر می نمایند،اینگونه

والدین نه تنها به اصلاح کودک خود موفق نشده اند؛ بلکه با این عمل خام و ناصواب ، طفل را

به لجاجت وادار کرده اند.

از حضرت علی (ع) روایت شده است که فرمودند :

«ا لا فراط فی الملامةیشت نیران الجاج : زیاده روی در ملامت و سرزنش ، آتش لجاجت راشعله ور می کند».[3]

17 . در تذکر ، دیگران را به رخ کودک خود نکشید و کسی رابا او مقایسه نکنید.

18 . از طریق داستان سرایی بسیاری از مفاهیم مانند حق دوستی ، ایمان ، رسواجلوه دادن

کار زشت وغیره را می توان به کودک القا کرد .قرآن ، داستان سرایی را وسیله زدودن غفلتها

می داند و می فرماید:« لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُوْلِي الأَلْبَابِ: همانا در قصه های ایشان

پندی برای خردمندان نهفته است »[4].

این داستان ها باید دارای خصوصیاتی باشد، از جمله :

ـ قصه جلوه خدایی داشته باشد و به قصد تربیت وتذکر بیان شود.

ـ به شرایط انسانی، عقلی وروحی شنونده توجه شود.

ـ افراط و تفریط، دروغ و شایعه و فرار از حقیقت نباشند.

-پاسخگوی سوالات ذهنی شنونده باشد.

ـ بهترین  قصه انتخاب شود. همانطور که خداوند نیز می فرماید: «نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ

الْقَصَصِ: ما بهترین قصه ها را برای تو حکایت می کنیم »[5].

ـ در داستان ها پیروزی با حق باشد.

ـشخصیت داستان ها دور از هر گونه انحراف باشند .

داستان کوتاه باشد .

                                   تربیت فرزند از دیدگاه اسلام

مریم قربانی

جمله «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم» اشاره به یک معنای عاطفی میان خدا و بندگان

نیست آن گونه که در میان انسانها هست که به هم می‌گویند: به یاد ما باشید تا به یاد شما

باشیم؛ بلکه اشاره به یک اصل تربیتی و تکوینی است. یعنی به یاد من باشید، به یاد ذات پاکی

که سرچشمه تمام خوبی‌ها و نیکی‌هاست و به این وسیله روح و جان خود را پاک و روشن و

آماده پذیرش رحمت پروردگار سازید. توجه شما به این ذات پاک شما را در فعالیت‌های

مخلص‌تر، مصم‌تر، نیرومندتر و متحدتر می‌سازد.

منظور از اینکه یاد آوری بندگان چیست؟ و یاد آوری خداوند چگونه است؟ فخر رازی در

تفسیر کبیر خود اینگونه ذکر کرده است:

1.مرا به «اطاعت» یاد کنید، تا شما را به «رحمتم» یاد کنم.(وَأَطِيعُواْ اللّهَ وَالرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ)[1]

2. مرا به « دعا» یاد کنید تا شما را به«اجابت» یاد کنم.(ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ)[2]

3. مرا به « ثنا و طاعت» یاد کنید تا شما را به«ثنا و نعمت» یاد کنم.

4. مرا در «دنیا» یاد کنید تا شما را در «جهان دیگر» یاد کنم.

5. مرا در «خلوت گاه» یاد کنید تا شما را در «جمع »یاد کنم.

6. مرا به هنگام «وفور نعمت» یاد کنید تا شما را در «سختی‌ها» یاد کنم.

7. مرا به «عبادت»یاد کنید تا شما را به «کمک»یاد کنم.(إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ)

8. مرا به« مجاهدت»یاد کنید تا شما را به «هدایت»یاد کنم.(وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا)[3]

9. مرا به «صدق و اخلاص» یاد کنید تا شما را به « اخلاص و مزید اختصاص» یاد کنم.

10. مرا به « ربوبیت» یاد کنید تا شما را به «رحمت» یاد کنم.( سوره حمد می‌تواند گواه این معنا باشد.)

11. مرا به شکر یاد کنید تا شما را به زیادی نعمت» یاد کنم.(لَئِن شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ)[4]

اثر یاورهای مذهبی در کاهش اضطراب

                                                                                 فاطمه گردویی

رسول خدا صلی الله علیه و آله:

ثَلاثٌ مَن كُنَّ فيهِ فَهُوَ مُنافِقٌ وَ اِن صامَ وَ صَلّى وَحَجَّ وَ اعتَمَرَ و َقالَ «اِنّى مُسلِمٌ»

مَن اِذا حَدَّثَ كَذِبَ وَ اِذا وَعَدَ اَخلَفَ وَ اِذَا ائتُمِنَ خانَ؛

سه چيز است كه در هر كس باشد منافق است اگر چه روزه دارد و نماز بخواند و حج و عمره كند و 

بگويد من مسلمانم، كسى كه هنگام سخن گفتن دروغ بگويد و وقتى كه وعده دهد تخلف نمايد و چون

امانت بگيرد، خيانت نمايد.

نهج الفصاحه ص422 ، ح 1280

تدلیس عبارت است از عملیاتی که موجب فریب طرف قرار داد شود (ماده 438ق م) به عبارتدقیق‌تر,

تدلیس در نکاح آن است که با اعمال متقلبانه نقص یا عیبی را که در یکی از زوجین است پنهان دارند,

یا او را دارای صفت کمالی معرفی کند که فاقد آن است, چنانچه مرد خود را برخلاف واقع دارای ثروت و

مقام معرفی کند, یا با ارائه گواهی نامه مجعول, خود را لیسانسه یا دکتر قلمداد نماید و از این راه طرف

دیگر را وادار به قبول نکاح کند, یا زن برخلاف حقیقت خود را دختر فلان شخص معروف یا دارای هنر

خیاطی یا آشپزی یا موسیقی جلوه دهد یا خویشتن را باکره معرفی کند یا کچلی خود را با کلاه گیس

بپوشاند و به این طریق موافقت مرد را با ازدواج جلب نماید و بعد از عقد معلوم شود که طرف فاقد

وصف مقصود بوده, یا عیبی داشته که با عملیات فریبنده خود آن را مخفی کرده است. در اینگونه موارد

شخص فریب خورده می‌تواند نکاح را فسخ کند.

فقهای امامیه تدلیس را از موجبات فسخ نکاح می‌دانند و در کتاب نکاح فصلی به آن اختصاص می‌دهند.

در فقه امامیه تدلیس موجب حق فسخ است, اعم از اینکه فریب خورده زن یا مرد باشدو در قانون مدنی

کلمه تدلیس در فسخ نکاح استعمال نشده ولی می‌توان وجود خیار تدلیس را در نکاح را از ماده 1128

استنتاج کرد.

البته تدلیس هنگامی صدق می‌کند که سوء نیت و قصد فریب وجود داشته باشد, یعنی یک طرف عمداً

با اعمال متقابلانه خود طرف دیگر را فریب داده و ترغیب به عقد ازدواج نموده باشد

تدلیس در نکاح

مریم عابدی

  پيامبر خدا صلی الله عليه و آله :

فَنَيِرزُوا إنْ قَدَرتُم كُلَّ يَومٍ يَعنِي تَهادَوا وتَواصَلُوا فِي اللَّهِ؛

اگر مى ‏توانيد هر روز را نوروز كنيد، يعنى در راه خدا به يكديگر هديه بدهيد و با هم پيوند داشته باشيد.

دعائم الإسلام ج 2، ص 326 ، ح 1231

 گاهی کودکان خردسال به هنگامی که پدر یا مادر مشغول خواندن نماز هستندیا از طولانی شدن

نماز آنان و یا از گرسنگی بی‌تابی می‌کنند و یا دوست دارند در آن حال از سر و گردن پدر و مادر

بالا رفته و بر پشت آنان سوار شوند و بازی کنند.

در این هنگام پدر و مادر متحیر می‌مانند که چه کنند، آیا نماز واجب را شکسته و به خواسته‌

های فرزندشان پاسخ مثبت دهند، و یا نماز را ادامه داده و به داد و فریاد و گریه او بی‌اعتنا

باشند؟

 آنچه که می‌توان از سیره پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) آموخته این است که نه باید از یاد خدا

غافل ماند و به نماز بی‌اعتنایی کرد و نهد اینکه مهر و عاطفه کودک و نیازهای او را بی‌اهمیت

دانست و به فراموشی سپرد.

نماز را باید کامل و باتوجه به جا آورد، اما می‌توان با در نظر گرفتن نیازهای کودکان آن را به

اختصار برگزار نمود، گاهی می‌توان در حال نماز به نیازها و عواطف اطفال پاسخ مناسب داد، در

عین حال وضع و حال نمازگزاررا هم حفظ نمود.

نقش والدین در قبال فرزندان و تربیت آنان

                                                                                              زینب مطواعی

 سعد بن سعد گويد : از حضرت رضا عليه السّلام پرسيدم از مقام فاطمه دختر موسى

بن جعفر عليهما السّلام، فرمود : هر كس قبر او را زيارت كند پاداشش بهشت خواهد بود.

ثواب الأعمال و عقاب الاعمال شیخ صدوق (ره)  ترجمه مرحوم علی اکبرغفارى (ره) ،

صفحه 221 ، ترجمه کامِلُ الزیارات ابن قولویه قمی (رضوان الله تعالی علیه)  صفحه 701 

 امام خمینی (ره) می فرمایند:

 «نقش خانواده و خصوصا مادر در نونهالان و پدر در نوجوانان، بسیار حساس است و اگر فرزندان در دامن

مادران و حمایت پدران متعهد به طور شایسته و با آموزش صحیح، تربیت شده و به مدارس فرستاده شوند،

کار معلمان نیز آسانتر خواهد بود.

اساسا تربیت از دامان پاک مادر و جوار پدر شروع می شود و با تربیت اسلامی و صحیح آنان، استقلال و آزادی

و تعهد به مصالح کشور پایه ریزی می شود.»

به یمن میلادت،

ذره ذره نور می‏شویم و قطره قطره حضور، و دل را به سرای کرامتت دخیل می‏بندیم

تا در روز مقدس ولادتت با دست‏های پاکت تطهیر شویم.

آیت الله سید نصر الله مستنبط از كتاب «كشف اللئالى‏» نقل‏فرموده كه روزى عده‏اى از شیعیان

وارد مدینه شدند و پرسشهایى‏داشتند كه مى‏خواستند از محضر امام كاظم(ع) بپرسند. امام(ع)

درسفر بودند، پرسشهاى خود را نوشته به دودمان امامت تقدیم‏ نمودند، چون عزم سفر كردند براى

پاسخ پرسشهاى خود به منزل‏امام(ع) شرفیاب شدند، امام كاظم(ع) مراجعت نفرموده بود و

آنها امكان توقف نداشتند، از این رو حضرت معصومه(س) پاسخ آن پرسشها را نوشتند و به آنها

تسلیم نمودند، آنها با مسرت فراوان از مدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام كاظم(ع)

مصادف‏ شدند و داستان خود را براى آن حضرت شرح دادند.

هنگامى كه امام(ع) پرسشهاى آنان و پاسخهاى حضرت معصومه(س) را ملاحظه كردند،

سه بار فرمودند: «فداها ابوها» «پدرش به قربانش باد.»

با توجه به این كه‏حضرت معصومه(س) به هنگام دستگیرى پدر بزرگوارش خردسال بود،این داستان از

مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت‏حكایت مى‏كند.

امام صادق(ع) پیش از ولادت كریمه آل محمد (ص) فرمود:

خدا را حرمى است و آن مكه است،امیرمؤمنان را حرمى است و آن كوفه است،و ما اهل بیت را حرمى
است و آن قم است. بزودى بانویى به نام فاطمه از تبار من در آن جا دفن شود كه هر كس به زیارتش بشتابد،بهشت بر او واجب مى گردد.

در قسمتی از وصیت‌نامه ایشان آمده است: «حسینیه که به عنوان دفتر اینجانب معروف است

وقف شرعی برای مرحوم آیت‌الله والد (قدس سره) می‌باشد میل دارم روضه جمعه و دهه اول

محرم و ایام فاطمیه در آنجا برگزار شود و چنانچه به علتی مانند سیل و زلزله و واقع شدن در

مسیر خیابان و امثال آنها امکان نداشته باشد در محل دیگری برگزار نمایید…

چنانچه فرزندان من بخواهند رضایت مرا در آن عالم از دست ندهند از هرگونه اختلاف بپرهیزند

بالخصوص در امور مالی دنیوی بی ارزش که موجب از بین رفتن آبروی اینجانب و آبروی

خودشان در میان مردم و جامعه می‌باشد و ضمنا معلوم باشد تمام اموالی که باینجانب ارتباط دارد

هیچکدام مال شخصی اینجانب نیست بلکه مربوط به سهمین می‌باشد و هیچ کدام از ورثه در این

اموال حقی ندارند».

حتما لازم نیست شیطان شما را به مسیری شیطانی وارد کند …

برای او همین که نماز اول وقتتان را از شما بگیرد کافیست.

پيامبر صلى الله عليه و آله :

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا هُوَ اللَّهُ وَ الشَّيْطَانُ وَ الْحَقُّ وَ الْبَاطِلُ وَ الْهُدَى وَ الضَّلَالَةُ وَ الرُّشْدُ وَ الْغَيُّ وَ

الْعَاجِلَةُ وَ الْآجِلَةُ وَ الْعَاقِبَةُ وَ الْحَسَنَاتُ وَ السَّيِّئَاتُ فَمَا كَانَ مِنْ حَسَنَاتٍ فَلِلَّهِ وَ مَا كَانَ مِنْ

سَيِّئَاتٍ فَلِلشَّيْطَانِ لَعَنَهُ اللَّهُ.

اى مردم! جز اين نيست كه خداست و شيطان، حق است و باطل، هدايت است و

ضلالت، رشد است و گمراهى، دنياست و آخرت، خوبى هاست و بدى ها. هر چه خوبى است از آنِ خداست و هر چه بدى است از آنِ شيطان ملعون است.

كافى (ط-الاسلامیه) ج 2، ص 16، ح 2