صائدیّه:
این فرقه را منسوب به «صائد نهدی» می دانند و این شخص یکی از لعن شدگان از طرف امام صادق (علیه السلام) است، عقاید این شخص در حقیقت همان عقاید و تفکرات باطل فرقه مغیریّه و بیانیّه است و چیز بیشتری نیست. [6]

حربیّه:
این فرقه را منسوب به عبدالله بن عمرو بن حرب کندی کوفی می دانند، شایان ذکر است که این فرقه را از جمله فرق انشعابی «کیسانیه» به حساب می آورند، او به خاطر اشتباه و دروغی که طی قضیه ای بیان داشته بود، پیروانش از اطراف او پراکنده شدند و به فرقه «حارثیّه» پیوستند. [7]

منصوریّه:
این فرقه منسوب به ابومنصور عِجلی، یکی از طوایف کوفه می باشد، او فردی صحرانشین و بی سواد بود، او بعد از شهادت امام باقر (علیه السلام) ادعا کرد، که امام سجاد (علیه السلام) او را جانشین امام باقر (علیه السلام) قرار داده است. او بعداً خود را پیامبر نامید و گفت بعد از من شش نفر دیگر از فرزندان من به پیامبری می رسند که آخرین نفر از اینان قائم است. [8]

حسینیّه:
این فرقه پیروان «حسین»، یکی از فرزندان ابو منصور عجلی می باشند که بعد از پدر، مدعی نبوّت شد و طرفدارانی به او پیوستند و اموال زیادی نزد او جمع شد، طوری که در پیشبرد فرقه پدرش نقش زیادی داشت و در زمان خلافت مهدی عباسی خودش و پیروانش به دار آویخته شدند.[9]

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6