چون آقا به بهبهان گام نهاد و در میهمانی شركت جست . میزبان ، كه اندیشه ماندگاری وی در آن محله را در سر می پروراند. از آقا خواست در مسجد محل نماز جماعت بر پا كند و برای تبرك چند روزی به تدریس علوم اهل بیت علیه السلام بپردازد. فقیه وارسته سپاهان تبار، كه به چیزی جز هدایت مردم و پدید آوردن برادری و دوستی نمی اندیشید، خواسته بازرگان را اجابت كرد. بهبهانیان اندك اندك مقدمات زندگی آن دانشور پارسا را آماده ساختند و بدین ترتیب بهبهان منزلگاه مجتهد پاك رای آقا محمد باقر اصفهانی شد. (865)و مسجد ((امیر ابراهیم )) پایگاه علمی وی گشت .
آن بزرگمرد منطقه ای گسترده را زیر پوشش انوار هدایت خویش قرار داد. با دانشوران اخباری بسیار مناظره كرده ، حوزه درسی پیشرفته ای پدید آورد و شاگردان بزرگی تربیت كرد. در سایه تلاشهای شبانه روزی آفتاب فقاهت یخهای روابط قنواتیان و بهبهان نشینان آب شد. اخباری گری برای همیشه از منطقه رخت بر بست و اعتقادات و كردار مردم در مسیر درست نیامد. گوهر یگانه دریای تحقیق سی سال از بهترین سالهای عمر پربركتش را در آن دیار به سر برد، با گروهی كه خود را از فقیهان بی نیاز می پنداشتند مبارزه كرد.و سرانجام وقتی ماموریت الهی اش را پیروزمندانه به انجام رساند با شنیدن اخبار نگران كننده پیشرفت اخباریان در كربلا و نجف عزم سفر به آن نواحی كرد تا با منطق روشن خویش شبهه های خبرگرایان را از حریم دین دور سازد.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7