حمله بیوتروریستی چیست؟

عبارت است از پخش كردن ویروس، باكتری، میکروب یا دیگر عوامل بیماری زا و سمی كه موجب بروز بیماری و مرگ در میان انسان‌ها ، حیوانات و گیاهان می‌شود.كشف و شناسایی یک حمله بیولوژیکی سخت و دشوار به شمار می‌آید.تاثیرات یک حمله بیولوژیکی به چهار دسته تقسیم می شوند:

1 -فیزیکی: بروز بیماری

2-روانی: بروز ترس و وحشت 

3-اقتصادی: محدودیت سفر و جابه جایی، متوقف شدن فعالیتهای اقتصادی و كسب و كار 

4 -زیست محیطی: آسیب دیدن انسانها، حیوانات، گیاهان، آلوده شدن منابع طبیعی مثل منابع آب

منبع: مقاله«پدافند غیر عامل در جایگاه امنیت ملی و مقابله با بیوتروریسم» نوشته مهدی مظفری زاده، کنفرانس ملی پدافند غیر عامل و توسعه پایدار، وزارت کشور مهر 95

انـواع تروریسـم: بـدیهی اسـت رابطـۀ تروریسـم و جغرافیا در دو مقیاس ملی و جهانی قابل بررسی است.
تروریسم ملی؛ با اهداف سیاسی-قومی و درچارچوب مرزهاي سرزمینی یک کشور صورت مـی گیـرد. هـدف این نوع تروریسم ایجاد اختلال در نظم و امنیت، جهت
دستیابی به خودمختاري یا استقلال و واگرایی قـومی -مذهبی است. ماننداقدامات کُردها در ترکیه.
تروریسم جهانی؛ هـدف غالـب ایـن مقیـاس ایجـاد تغییـر در انگـارههـاي جهـانی اسـت. بـه ایـن منظـور خاستگاه حضور آن را در هر کشوري میتـوان یافـت و این مقیاس از مفهوم تروریسم بـه شـدت تحـت تـأثیر پدیده جهانی شدن قرار دارد. در این زمینه هدف اصلی اقــدامات تروریســتی معطــوف بــه جهــان شــهرها و  مکانهاي پرقدرت خواهد بود. مانند واقعه 11 سپتامبر
در مرکز تجارت جهانی شـهر نیویـورك . و تـأثیرات آن مقیاس جهـانی داشـت (لشـگري، 1394 :133-134). تهدیدات تروریستی اشکال گوناگونی دارد کـه از تـرور شخصــیت شــروع و بــه تروریســم فراملــی و امــروزه تروریسم هسته اي ختم می شـود.

منبع: مقاله «تروریسم به مثابۀ ابزار رقابت ژئوپلیتیکی قدرتها» نوشته نرجس سادات حسینی نصرآبادي ،مجله آمایش جغرافیایی فضا،فصلنامه علمی- پژوهشی دانشگاه گلستان،سال دهم/ شماره مسلسل سی و پنجم/ بهار 1399 / صفحات: 178 -16

بیوتروریسم چیست؟

بر اساس تعریف پلیس بین الملل درسال 2221بیوتروریسم عبارت است از منتشر كردن عوامل بیولوژیکی یا سمی با هدف كشتن یا آسیب رساندن به انسانها، حیوانات و گیاهان با قصد و نیت قبلی و به منظور وحشت آفرینی ، تهدید و وادار ساختن یک دولت یا گروهی از مردم به انجام عملی یا برآورده كردن خواستهای سیاسی یا اجتماعی

 منبع:

مقاله«پدافند غیر عامل در جایگاه امنیت ملی و مقابله با بیوتروریسم» نوشته مهدی مظفری زاده، کنفرانس ملی پدافند غیر عامل و توسعه پایدار، وزارت کشور مهر 95

مرغ دلم راهی قم می شود
در حرم امن تو گم می شود
کوثر نوری به کویر قمی
آب حیات دل این مردمی
عمه سادات سلام علیک
روح عبادات سلام علیک

عزت ملی در روابط بین الملل با تاکید بر بیانیه گام دوم

زهرا میرزایی[1]

چکیده

سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هر گونه سلطه‌جویی و سلطه‌پذیری، حفظ استقلال همه‌جانبه و عدم تعهد در برابر قدرت‌های سلطه‌گر و روابط صلح‌آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است، یکی از اهداف جمهوری اسلامی در حوزه سیاست خارجی با تاکید بر بیانیه گام دوم رهایی از وابستگی به قدرت های بزرگ است، استقلال، آزادی، عزت ملی در روابط بین الملل در حوزه مذکور از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر به روش توصیفی_تحلیلی و با بهره گیری از رهنمودهای مقام معظم رهبری در بیاینه گام دوم و سخنرانی های ایشان و نیز کتب و مقالات متعدد در این زمینه، موضوع مذکور را مورد بررسی قرار داده است. حفظ ساختار نظام جمهوری اسلامی و ایجاد روابط صلح آمیز متقابل با دول غیر محارب در عرصه بین الملل و شناخت مؤلفه های آن از ضروریات عزت ملی می باشد.

کلید واژه ها: آزادی، استقلال، بیانیه گام دوم، روابط بین الملل، رهبر انقلاب، عزت ملی

[1] طلبه سطح دو حوزه علمیه فاطمیه دامغان.

چکیده

در نظام حقوقی اسلام، به منظور استحکام نظام خانواده، حقوق و وظایفی متوجه طرفین عقد نکاح می­باشد. یکی از این حقوق، حق نفقه زن است که مرد مکلف به پرداخت آن است و صراحت آیات و روایات به این مطلب دلالت می­کند. نفقه عبارت است از فراهم نمودن نیازهای همسر اعم از خوراک و پوشاک و مسکن و خادم و نیاز به پزشک، گرچه زن خود نیز از تمکن مالی برخوردار باشد. که فقهای امامیه و اهل سنت به مسأله نفقه و مسائل مربوط به آن توجه داشته­اند. و قانون مدنی هم به این موضوع پرداخته است. عده عبارت است از مدتی که زن پس از جدایی از شوهر، در حالت انتظار است؛ اعم از اینکه علت جدایی طلاق، فسخ نکاح، موت، بذل مدت یا انقضای آن باشد. تحقیق پایانی حاضر، موضوع نفقه در زمان عده از دیدگاه فقه اسلامی را در قالب پرداختن به بحث مفهوم­ شناسی، نفقه در زمان عده از دیدگاه فقه امامیه و نفقه در زمان عده از دیدگاه فقه اهل سنت مورد بررسی قرار داده است. تحقیق حاضر با استفاده از منابع تفسیری و به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و نتایج حاصله گویای آن است که فقهای اسلامی در اصل نفقه اتفاق نظر دارند؛ اما در مورد ملاک تعیین و مقدار آن و … اختلاف آرا وجود دارد.

 کلید واژه ها: نفقه، عده، فقه، تمکین.

تحقيق پاياني سطح 2

نگارنده :صدیقه مظهری

استاد راهنما: سرکار خانم لیلا خواجه زاده

 استاد  داور: جناب آقای دکتر علی پریمی

اگر تتبع دقیقی در کتب فقهی داشته باشیم در می یابیم که اصولا باب مستقلی تحت عنوان رد مظالم در آنها وجود ندارد فقها این بحث را در ابواب وصیت ، امر به معروف ، خمس ،زکات ، و غصب مطرح کرده اند.

 به طور کلی در محاسبه مظالم چند صورت متصور است که فقط در برخی از آن موارد حکم رد مظالم مصطلح جاری است و آن موارد شامل :

1. مقدار مال و صاحب آن معلوم است که باید عین آن یا عوضش به صاحبش داده شود. این مورد مصداق رد مظالم نیست .

2. مقدار مال معلوم است ولی صاحبش معلوم نیست. این بخش دو حالت دارد:

الف: صاحب مال اصلاً معلوم نیست. در این صورت همان مقدار را در صورت ناامیدی از یافتن صاحب آن با اجازه مرجع تقلید صدقه بدهد. این قسمت شامل رد مظالم می شود .

ب: مالک در بین افراد محدودی معین است. به عنوان مثال یکی از این 10 نفر مالک است؛ در این‌جا طبق نظر حضرت امام خمینی(ره) باید با قرعه انداختن مالک را معین و مال را به او پرداخت نماید. البته فقها راه‌های دیگری نیز برای خلاصی از این مشکل فرموده‌اند، شامل: بار کردن حکم مجهول المالک بر آن (یعنی صدقه دادن)، راضی کردن تمام افرادی که احتمال مالک بودن آنها می‌رود از هر راه ممکن، و توزیع یکسان مال بین آنها.

3. مقدار مال معلوم نیست ولی صاحبش معلوم است. باید حداقل مقداری که یقین دارد را به او بپردازد و احتیاط آن است که صاحب مال را به نحوی راضی کند. مشمول حکم رد مظالم نیست .

4. مقدار مال و صاحب آن مشخص نیست. که این موضوع هم دو بخش دارد.

الف: در مقدار مال مردد است. به عنوان مثال مردد بین صد هزار یا دویست هزار تومان است و مالک را نیز نمی‌شناسد. در این صورت باید مقداری را که یقین دارد، صدقه بدهد که در مثال ما صد هزار تومان یقینی و مازاد بر آن مشکوک است.این قسمت از موارد رد مظالم است .

امام خمینی(ره) در این باره چنین فرموده‌اند: «احتیاط در این جا که مال مردد بین کم و زیاد است، آن است که با حاکم شرع به مقدار حد وسط بین کم و زیاد مصالحه کند. مبالغ 150 هزار تومان را در مثال فوق پرداخت نماید».[1]

ب: مقدار را به هیچ وجه نمی‌داند یعنی اجمالاً می‌داند مظالمی از عباد بر گردن اوست اما هیچ گونه حدسی درباره میزان آن ندارد. در این صورت باید یک پنجم مالی را که حرام در آن قرار دارد، به نیت ادای وظیفه، تحت عنوان خمس پرداخت نماید.

حضرت امام خمینی(ره) فرموده‌اند: «اگر مال حلال با مال حرام به طوری مخلوط شود که انسان نتواند آن‌ها را از یکدیگر تشخیص دهد و صاحب مال حرام و مقدار آن هیچ کدام معلوم نباشد، باید خمس تمام مال را بدهد و بعد از دادن خمس، بقیه مال حلال می‌شود».[2]

تذکر مهم: در محاسبه در مظالم ملاک قیمت روز است. یعنی اگر انسان مالی را 20 سال قبل ضایع نموده، در رد به مالک یا دادن صدقه باید قیمت امروز را در نظر بگیرد.

[1]. موسوي خميني، روح‌الله، تحريرالوسيله (کتاب الخمس)، ترجمه: علي اسلامي، جلد 4، چاپ اول، قم: دفتر انتشارات اسلامي، 1369، مسئله 29.
[2]. موسوي خميني، روح الله، رساله عمليه، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1391، مسئله 2719.

اولین پرسشِ مهمی که درباره سنتِ سیزده‌بدر به ذهن می‌آید این است که سابقه این مراسم به چه زمانی می‌رسد و ایرانیان از چه هنگام در روزِ سیزدهم فروردین به شاد خواری پرداخته‌اند.
در مآخذ کهنِ فارسی و عربی (اعم از ادبی، تاریخی و جغرافیایی به نظم یا نثر) تا پیش از دوره قاجار هیچ اشاره آشکاری درباره برگزاریِ آیین سیزده‌بدر وجود ندارد. کهن‌ترین گزارشی که نگارنده درباره آیین روزِ سیزدهم فروردین یافته از دوره فتحعلی شاه قاجار (سل ۱۲۱۲ -۱۲۵۰ق) است. در تاریخ عضدی که عضد الدوله، فرزند فتحعلی شاه، در سال ۱۳۰۴ ق زمانِ ناصرالدین‌شاه تألیف کرده به برگزاری مراسم روزِ سیزده عید نوروز در دربار فتحعلی شاه و باغ شاهی اشاره‌شده است.[1]
اما بیشترین گزارش‌ها و اشارات مربوط به سیزده‌بدر از دوره ناصرالدین‌شاه (۱۲۶۴-۱۳۱۳ق) است. در منابعِ عصرِ قاجار بیش از همه عین السلطنه در یادداشت‌های خود به گردش‌های روز سیزدهم فروردینِ سال‌های مختلف توجه کرده و در خاطراتِ سال‌های ۱۳۰۵-۱۳۴۱ق (دوره ناصرالدین‌شاه تا احمدشاه) ۲۲ بار به این موضوع پرداخته است.[2][3][4]

نحوست سیزده‌بدر

چنانکه از بعضی اشارات و گزارش‌های دوره قاجار برمی‌آید ایرانیان روز سیزدهم فروردین را نحس می‌دانستند و برای رفع خطرِ شومی آن از خانه بیرون می‌رفتند. می‌دانیم که امروز نیز این اعتقاد در میانِ عام مردم وجود دارد و هنوز هستند کسانی که سیزدهم فروردین را نحس و بدیمن می‌پندارند. ابوریحان بیرونی (۱۳۹۲: ۳۰۷) در آثارالباقیه جدولی از روزهای سعد و نحس را در معتقدات ایرانیان آورده که در آن، روز سیزدهمِ گاه‌شماری ایرانی، که تیر روز نامیده می‌شد؛ در تیرماه بدشگون است.
بر این اساس می‌توانیم بگوییم که اعتقاد به شومیِ روز سیزدهم هرچند در یک ماهِ سال در ایران باوری باستانی و مربوط به‌پیش از اسلام است. در برخی روایات و احادیث مربوط از امام صادق (علیه‌السّلام)، سلمان فارسی و دیگران نیز روز سیزدهم همه ماه‌های ایرانی نحس و بد دانسته و به پرهیز از انجام دادن کارها در این روز سفارش شده است.[5]
‌این موضوع در منابعِ متأخر هم تکرار شده است و همان‌طور که گفتیم به حوزه باورهای عامیانه ایرانی راه‌یافته است.[6]البته شوم انگاریِ روز سیزدهمِ ماه و عدد سیزده ویژه معتقدات ایرانی نیست و در میان بسیاری از اقوام و ملل دیده می‌شود.[7][8]

1.عضدالدوله، میرزا احمـد، تاریخ عضددی، ص۵۳-۵۴، بـا توضیحات و اضافاتی از عبدالحسـن نوایی، ۱۳۷۶، توران: علم.
2. سالور (عین‌السلطنه)، قهرمان میرزا، روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، ج۱، ص۱۵۹، بـه کوشـش مسعود سالور و ایرج افشار (۱۳۷۴)، توران: اساطیر.
3. سالور (عین‌السلطنه)، قهرمان میرزا، روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، ج۱، ص۹۱۷، بـه کوشـش مسعود سالور و ایرج افشار (۱۳۷۴)، توران: اساطیر.
4. سالور (عین‌السلطنه)، قهرمان میرزا، روزنامه خاطرات عین‌السلطنه، ج۱، ص۳۵۲-۳۵۳، بـه کوشـش مسعود سالور و ایرج افشار (۱۳۷۴)، توران: اساطیر.
5. سلیم، عبدالامیر، تطبیق روزهای ماه در فرهنگ ایرانی و با احادیث اسلامی یـا سـی روزه در احادیث شیعه، ص۲۶۸-۲۶۹، نشریه دانشكده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز.

6.ذوالفقاری، حسن، باورهای عامیانه مردم ایران، ص۶۲۰-۶۲۱، با همکاری علی‌اکبر شـیری. تهـران: ۱۳۹۴.
7.جابز، گرترود، فرهنگ سمبلها، اساطیر و فولكلور، ص۷۶۸، ترجم محمـد بقاپور. تهران: اختران، ۱۳۹۵.
8. شیمل، آنه ماری، راز اضداد، ص۲۲۷، ترجمه فاطمه توفیقی. قم: دانشگاه ادیان و مذاهب، ۱۳۸۸.

جامعه انساني از ديدگاه قرآن كريم
نويسنده: محمدباقر حكيم، ۱۹۳۹ - ۲۰۰۳م.
 ترجمه موسي دانش.
مشخصات نشر : مشهد: بنياد پژوهشهاي اسلامي، ۱۳۸۷.

 


عناوين اصلي كتاب شامل:
اشاره؛ فهرست مندرجات؛ پيشگفتار مترجم؛ مقدمه ناشر (متن عربي)؛ پيش درآمد؛ باب اوّل: جانشيني انسان؛ باب دوم: جامعه انساني و پيدايش آن؛ باب سوم: اثر گذاري هوس و دين بر جامعه؛ باب چهارم: نظريه قرآن درباره حركت تاريخ؛ باب پنجم: دين و روابط اجتماعي؛ باب ششم: وحدت نهايي ديني؛ فهرست منابع

 واژه عبّاس به اصطلاح ادبی، صیغه مبالغه است و علاوه بر معانی بیان شده آن در این مقاله، «با صلابت» هم، معنی می دهد. از آنجا که حضرت علی علیه السلام با بصیرت ملکوتی خود، عبّاس را نسبت به دشمنان و معاندان، قاطع و خشن می دانست و از مصداق های روشن «اشدّاءُ علی الکفّار»5 می شمرد، نام او را به مناسبت ساختار وجودی اش، «عبّاس» نامید. این نام از همان عصر، نشانگر شهامت و شجاعت عبّاس بود.1

مرحوم علاّ مه حایری می گوید: «وسمّاه امیرالمؤمنین علیه السلام بالعبّاس، لعلمه بشجاعته و سطوته و صولته و عُبوسته فی قتال الأعداء؛ امیر مؤمنان علی علیه السلام او را از این روی عبّاس نامید که به شجاعت، شکوه، صولت و خشم او در پیکار با دشمنان، آگاهی داشت.»2

1.خصائص العبّاسیه، ص 118

2. معالی السّبطین، آیت اللّه حائری مازندرانی، ج 1، ص 437

سیره اخلاقی و رفتاری سیدالشهداء (ع) نشان دهنده روح بلند او و تربیت در دامان پیامبر و علی (ع) و تجسم قرآن کریم در عمل و اخلاق اوست. مهمان نواز و بخشنده بود، به خویشاوندان رسیدگی می کرد، سائلان را محروم نمی گذاشت، به فقیران می رسید، برهنگان را پوشانده و گرسنگان را سیر می کرد، بدهی بدهکاران را می داد، بر یتیمان شفقت و مهربانی داشت، ضعیفان را کمک و یاری می کرد، صدقاتش فراوان بود و مالی که به دستش می رسید میان تهیدستان تقسیم می کرد.

بسیار عبادت خدا می کرد و روزه می گرفت، بیست و پنج بار پیاده به سفر حج رفت، شجاعتش زبانزد همگان بود، در میدان نبرد استوار و بی باک بود، اراده ای نیرومند و روحیه ای والا داشت، هرگز ذلت و حقارت را نمی پذیرفت، مرگ را بر زندگی ذلیلانه ترجیح می داد، غیرتمند بود، صراحت لهجه و صلابت در بیان حق داشت، حلم و بردباری و تحملش بسیار بود، کریم و بزرگوار بود و با کمترین بهانه ای غلامان و کنیزان خویش را آزاد می کرد، شبها انبان غذا به درخانه محرومان می برد، متواضعانه با فقیران و مساکین همنشین و هم غذا می شد. امر به معروف و نهی از منکر را دوست داشت و از خلافها و جنایتهای ظالمان بشدت انتقاد می کرد، جوانمرد و با فتوت و اهل گذشت بود، کینه بدی کننده را به دل نمی گرفت، اهل عفو بود، بزرگی روح و کرم او همه را شیفته رفتارش می ساخت، خانه اش پناهگاه و مرکز امید درماندگان بود، اهل شب زنده داری بود، در شب و روز هزار رکعت نماز می خواند، در ماه رمضان ختم قرآن می کرد، پولها و بخششهایی را که معاویه می فرستاد می گرفت و میان فقرا تقسیم می کرد، سالی یک بار نصف همه دارایی خود را در راه خدا به نیازمندان صدقه می داد، ثروت را ذخیره نمی کرد، محاسن خویش را خضاب می کرد.

آیت الحق مرحوم حاج میرزا علی قاضی طباطبائی درباره ماه های رجب، شعبان و رمضان فرمود: هان! ای برادران عزیز و گرامیم؛ آگاه باشید! متوجّه و هشیار باشید که ما در قرقگاه زمانی (ماه های رجب، شعبان و رمضان) داخل شده ایم! و همان گونه که در زمین های حرم باید از محرّمات اجتناب نمود و ارتکاب یک سلسله اعمالی که در جایی جرم نیست، امّا در حرم جرم محسوب می شود، در این ماه ها هم که قرقگاه زمانی محسوب می شوند، چنین است و باید با هشیاری و مواظبت در آن وارد شد و به همان نحو که در قرقگاه مکانی که حرم است، انسان به کعبه نزدیک می شود، در این ماه ها هم که قرقگاه زمانی است، انسان به مقام قرب خداوند می رسد. پس چقدر نعمت های پروردگار بر ما بزرگ و تمام است؟! و او هرگونه نعمتی را بر ما تمام نموده است.

گاهي اين شبهه مطرح مي شود كه اگر خداوند به هر آنچه من انجام ميدم آگاه است پس چگونه انتظار دارد خلاف علم او عمل كنيم و چگونه ما را بر اين كار كيفر مي كند؟

شکی در این نیست که خدا از ازل به همه چیزعلم دارد وعلم او محال است که مخالف واقع باشد بنابراین هر آنچه خدا به آن علم ازلی دارد قطعا تحقق خواهد یافت. بنابراین اگر در علم خدا چنین باشد که از موجود معینی در زمان و مکان معینی فعل خاصی صادرخواهد شد،‌ حتما این فعل، از همان موجود و در همان موجود و در همان زمان و مکان معین صادر می شود واگر عامل آن کار دیگری کند علم خدا غلط نمی شود بلکه آن کار مفروض دیگر معلوم خدا بود. یعنی علم پیشین خدا به افعال ما مثل علم دیگران در زمان حال است که هر چه ما با اختیار خود انجام می دهیم همان متعلق علم دیگران است و اگر کار دیگری کنیم علم دیگران هم به همان تعلق می گیرد . سر مساله این است که خدا موجودی فرا زمانی است و گذشته و حال و آ ینده نزد او یکجا حاضر است.
از طرف دیگر علم خدا به افعال ما با اسباب آن است که یکی از آنها اختیار ما است. خدا به تحقق هر فعلی با علل خاص آن علم دارد و نه فقط به تحقق آن فعل بدون علم به علل آن؛ مثلا خدا می داند که فلان شخص خواهد سوخت و در ضمن می داند که او با حرارت آب سماور خواهد سوخت پس سوختن آن شخص با آب داغ سماور قطعی است و محال است که این شخص در همان زمان و مکان به جای آب داغ سماور با حرارت آتش بخاری بسوزد.خداوند متعال به افعال ارادی و اختیاری انسان همراه با علل آن علم دارد و یکی از اجزاء علل افعال اختیاری انسان، اراده و اختیار خود اوست.

عنوان مقاله « كارکرد مهدویت در ارائه الگو سبک زندگی اسلامی» نويسندگان :محمدرضا ضمیری رحیم کارگر محمود ملکی راد، نشريه اسلام و مطالعات اجتماعی سال ششم بهار 1398 شماره 4 (پیاپی 24)

استاد: خانم دکتر خواجه زاده

ارائه دهنده: خانم طاهره سادات داوودالموسوی

در ابتدای جلسه ژورنال کلاب بعد از معرفی مقاله و نویسندگان آن؛ خانم طاهره سادات داوودالموسوی به ارائه مقاله پرداختند. ایشان بعد از بیان چکیده و مقدمه به سه محور اصلی که محتوای مقاله را تشکیل می داد؛ اشاره کردند و گفتند:

 اولین محور مورد بحث؛ ارائه الگوی سبک زندگی مسالمت آمیز با پیروان ادیان و مذاهب از راه باور به منجی موعود و با تکیه بر باور مشترک بین الادیانی است.

دومین محور: ارائه الگوی سبک زندگی مسالمت آمیز با پیروان مذاهب اسلامی بر محور مهدویت اسلامی به وجود حجت خدا در زمین است.

سومین محور: ارائه الگوی سبک زندگی شیعیان با یکدیگر؛ با محوریت باور به امامت و انتظار می باشد ایشان در ادامه به جزئیات سه محور کلی پرداخته و نتایج آن را بیان داشتند.

خانم دکتر خواجه زاده به عنوان استاد و کارشناس بحث بعد از بررسی مقاله مذکور؛ پیشنهاداتی را جهت کاربردی شدن محتوای علمی مقاله و ارائه راهکارهایی جهت تبدیل الگوهای نظری و تئوری موجود در مقاله به الگوهای کاربردی و بهره مندی آن در سبک زندگی اسلامی پرداختند.

دستاوردها:

1.ارائه مقالات علمي پژوهشي

2.آشنايي با ارزيابي و نقد مقالات

3.آشنايي به نحوه مديريت نشست هاي علمي

برشي از مقاله «ویژگی‌های آمرین به معروف از دیدگاه شهید مطهری»
شهید مطهری دیدگاه بسیار جامعی در مورد امربه‌معروف و نهی از منکر داشتند و آن را محدود به امور جزئی نمی‌دانستند. چون ایشان یک اسلام‌شناس با دید جامع بودند. ایشان در این مورد می‌فرمایند: تمام هدف‌های مثبت اسلامی داخل در معروف و تمام هدف‌های منفی داخل در منکر است اگرچه در امربه‌معروف و نهی از منکر تعبیر امر و نهی است ولی با توجه به قرائتی که از خود قرآن کریم می‌توان استنباط کرد و به احادیث قطعی اسلامی و به دلیل این‌که از مسلمات فقه اسلامی ماست و تاریخ، استفاده کردن از هر وسیله مشروع برای پیشبرد هدف‌های اسلامی است پس اگر بخواهیم روح امربه‌معروف و نهی از منکر را با ترجمه و تعبیر فارسی خودمان بیان کنیم باید بگوییم: «لزوم استفاده از هر وسیله مشروع برای پیشبرد اهداف اسلامی».( مطهری الف،1394 : 113).

استاد در اهمیت امربه‌معروف و نهی از منکر به حدیث پیامبر (ص) استناد می‌کنند و می‌فرمایند: پیغمبر اکرم (ص) موضوع امربه‌معروف و نهی از منکر را با تعبیر دیگری بیان کرده است. آنجا که فرمود: «کلکمْ راعٍ وَ کلکمْ مَسْؤُولٌ عَنْ رَعِیتِهِ» (سیوطی، بیتا :95) تمام افراد شما مسلمانان، به‌منزله حافظ و نگهبان و شبان دیگری هستید و تمام شما  نسبت به خودتان مسئولید. تعبیری از این بالاتر نمی‌توان کرد یعنی ایجاد نوعی تعهد و مسئولیت مشترک میان افراد مسلمان برای حفظ و نگهداری جامعه اسلامی. بر مبنای تعلیمات اسلامی. چنین وظیفه سنگینی اولاً آگاهی و اطلاع زیاد می‌خواهد یعنی هر فرد یا اجتماع ناآگاهی نمی‌تواند این وظیفه را به‌خوبی انجام دهد و ثانیاً قدرت و امکان می‌طلبد. انجام دادن چنین مسئولیت بزرگ و چنین تکلیف بسیار بزرگی احتیاج به قدرت و نیرو دارد. (مطهری، 1394 :114). بنابراین استاد مطهری امر به ‌معروف و نهی از منکر را امری بزرگ و وسیله‌ای مشروع برای پیشبرد اهداف اسلامی می‌داند که باید آگاهی لازم در مورد آن پیدا شود و مورد توجه همه مسلمانان قرار گیرد.

چکیده
امربه‌معروف و نهی از منکر از فروع دین هستند و از احکام و دستورات دینی که برای اصلاح جامعه  امر به ‌معروف از مهم‌ترین وظایف مؤمنان و بارزترین ویژگی جامعه اسلامی است. یکی از مسائل مهمی که در زمینه امربه‌معروف و نهی از منکر باید بدان پرداخت، ویژگی‌های آمرین به معروف است که می‌تواند به اجرای صحیح این فریضه کمک کند. اگر آمران به معروف آگاهی‌های لازم را داشته باشند اثرات نیکی  بر جامعه خواهد گذاشت و عدم آگاهی آنان به این ویژگیها موجب دین‌گریزی و لجاجت برخی از افراد جامعه می‌شود. پژوهش حاضر در حیطه اخلاق کاربردی باهدف شناخت ویژگی‌های آمرین به معروف به تبیین مفهوم معروف و بررسی اهمیت امربه‌معروف و به ویژگی‌های فردی و اجتماعی آمرین به معروف در آیه 112 سوره توبه از دیدگاه شهید مطهری پرداخته. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی بوده و روش بکار رفته در این مطالعه کتابخانه‌ای است که با مراجعه به منابع مکتوب، سایت‌ها و مقالات صورت گرفته است. از نتایج این پژوهش می‌توان به ویژگی‌های فردی و اجتماعی آمرین به معروف ازجمله؛ تائب بودن، عابد بودن، حامد بودن، سائح بودن، راکع و ساجد بودن و حافظ حدودالله بودن اشاره کرد.

کلیدواژه‌ها: ویژگی، آمرین به معروف، حدود الهی

نویسنده: زینب گیلان

استاد راهنما : زينت السادات رزم آرا

دعای هفتم صحیفه سجادیه از دعا‌های صحیفه سجادیه امام سجاد(ع) که هنگام سختی‌ها و نزول بلاها و در زمان اندوه خوانده می‌شود و به آسان شدن دشواری‌ها به دست خدا و فراهم آمدن اسباب حیات به واسطه رحمت الهی اشاره دارد. امام سجاد(ع) در این دعا باز شدن گره‌های زندگی را از خداوند طلب می‌کند. امام همچنین در دعای هفتم صحیفه همه موجودات را تابع اراده خدا می‌داند و به ضعف همگان در برابر اراده خدا و عدم یاور و ناصر برای کسی که خدا او را ذلیل کرده، اذعان دارد.

توصیه شده است که این دعا برای رفع گرفتاری‌ها با آداب خاصی از جمله بعد از نماز صبح و در بین الطلوعین خوانده شود.دعای هفتم صحیفه سجادیه دعایی است که حضرت سجاد(ع) به هنگام دشواری‌های طاقت‌فرسا یا نزول بلاهای سخت و زمان حزن و اندوه، آن را برای رفع اندوه و سختی‌ها می‌خواند. امام چهارم در اين دعا به طور ضمنی وظايف بنده در هنگام پيش‌آمد بلايا را نيز گوشزد كرده است.

آموزه‌های دعای هفتم صحیفه سجادیه که در ۱۰ فراز از امام سجاد(ع) صادر شده به شرح ذیل است:

خداوند بازکننده گره هر سختی و دشواری‌ها
همه موجودات مطیع اراده الهی
فراهم آمدن وسایل زندگی و اسباب حیات به واسطه رحمت الهی
جریان قضا و قدر به قدرت خدا
حتمی بودن اراده الهی
خداوند پناهگاه انسان در مقابل بلاهای سخت و دشوار
ضعف همگان در برابر خواست خدا
درخواست گشایش درهای فرج از پروردگار
دعا برای انجام واجبات و اهتمام در مستحبات
جریان همه چیز فقط به خواست و اراده خدا
عدم یاور و ناصر برای آنکه خداوند او را ذلیل کرده.

منبع: انصاریان، دیار عاشقان، ۱۳۷۱ش، ج۴، ص۱۰۳-۲۲۴

برشي از مقاله «بايسته هاي اخلاقي آمر به معروف و ناهي از منكر در نهج البلاغه»

افرادی که دیگران را به خوبی ها و ارزش ها دعوت می کنند و یا آنان را از گنا هان و مفاسد نهی می کنند برای آنکه در عملشان موفق و پیروز باشند باید خود آراسته به صفات و بایسته های رفتاری اعم از کلامی و غیرکلامی باشند که به برخی از آن ها در ذیل اشاره شده است : 

 1 . اخلاص

اخلاص، پاک و خالص کردن نیتها از شرک و ریاست. یعنی انسان باید تمام کارهای خود را برای رضای خدا انجام دهد و همه وجود خود را در اختیار او قرار دهد، در غیر اینصورت اگر انسان کارش را برای رضایت دیگران انجام دهد در حقیقت کار خود را بی ارزش ساخته است. پس نیت و انگیزه ها ست که بواسطه آن ارزش و اعتبار اعمال انسان سنجیده می شود. گاهی خدایی ترین کارها مانند جهاد در راه خدا به خاطر آفتی که در نیت است به آسانی تباه می شود وگا هی هم کارهای معمولی دنیایی مانند کمک به نیازمندان در صورتی که با نیت پاک و خدایی باشد ارزش می یابد. نیت و ارزشهای خالص است که انسانها را به خدا نزدیک می کند و اعمال انسان را مورد قبول درگاه حق قرار می دهد. حضرت فاطمه h  می فرمایند:"هرکس عبادت خالص خود را به سوی خدا بالا فرستد، خدای عزوجل بالاترین مصلحت ها را برایش فرو می فرستد”  از جمله صفات آمر به معروف و ناهی از منکر در نهج البلاغه اخلاص می باشد که سرور دو جهان حضرت علی g درخطبه 76 به این مطلب اشاره فرموده اند : ” خدا رحمت کند کسی را که چون سخن حکیمانه بشنود، خوب فراگیرد، و چون هدایت شود بپذیرد، دست به دامن هدایت کننده زند و نجات یابد. مراقب خویش در برابر پروردگار باشد. ازگناهان خود بترسد، خالصانه گام بردارد، عمل نیکو انجام دهد، ذخیره ای برای آخرت فراهم آورد و از گناه بپرهیزد ” (نهج البلاغه : خطبه 76) .

...

 2 . ایمان

ایمان، تصدیق و باور قلبی به خدا، روز قیامت، کتب آسمانی، ملائکه، پیامبران، ائمه و به تعبیری امور غیب است. باوری که هسته مرکزی یک دین و محور ارزش گذاری برای اندیشه ها و عملکردهای مردم است. ایمان راستین آدمی، از یک طرف در نهاد یا فطرت خدایی او ریشه دارد و از سوی دیگر او را به آخرین نقطه کمال رهنمون می شود و به ا ندیشه و سخن و رفتار او جهت می دهد. پیامبران الهی هم مأمور بودند تا بذر ایمان را در دل های مردم بکارند و زندگی ها را در سایه ایمان ، از صفا و معنویت و پاکی و عدالت برخوردار سازند. یکی دیگر از صفات آمر به معروف و ناهی از منکر در نهج البلاغه ایمان می باشد که حضرت در خطبه 110به آن اشاره فرموده اند: “همانا، بهترین چیزی که انسان ها می توانند با آن به خدای سبحان نزدیک شوند، ایمان به خدا وایمان به پیامبر9و جهاد در راه خداست، که جهاد قله بلند اسلام و یکتا دانستن خدا بر اساس فطرت انسانی است” (نهج البلاغه : خطبه 110) .

3 . تواضع  وفروتنی

تواضع و فروتنی از والاترین خصلت های اخلاقی انسان است که درآیات و روایات موردتأکید و سفارش قرارگرفته است. تواضع، نقطه مقابل تکبر و فخر فروشی بدین معناست كه: انسان در بر خورد با دیگران خود را کوچک شمارد و خاکسار باشد البته نه به معنای خوار کردن خود و زیر بار ذلت رفتن دیگران باشد . خاکساری و فروتنی نه تنها زیبنده هر انسانی است و سبب برتری مقام او نزد دیگران می گردد بلکه شخص متواضع را در زمره بندگان خاص پروردگار قرار می دهد. بندگان رحمان آنهایند که روی زمین از روی تواضع راه می روند(فرقان :( 63 . زمانی این زیبندگی ظهور و اهمیت بیشتری می یابد که شخص دارای علم، قدرت، مقام یا ثروت باشد اما در برابر دیگران خود را کوچک دانسته و اظهار برتری ننمایند. تواضع و فروتنی صفت دیگر آمر به معروف و ناهی از منکر در نهج البلاغه هست که امیرالمومنین حضرت علی gدر خطبه 192 این صفت را بیان نموده اند ” : شیطان برآدم g به جهت خلقت او از خاک، فخر فروخت و با تکیه به اصل خود که از آتش است دچار تعصب و غرور شد پس شیطان دشمن خدا و پیشوای متعصب ها و سر سلسله متکبران است که اساس عصبیت را بنا نهاد و بر لباس کبریایی و عظمت با خدا در افتاد، لباس بزرگی را بر تن پوشید و پوشش تواضع و فروتنی را از تن در آورد. آیا  نمی نگرید که خدا به خاطر خود بزرگ بینی، او را کوچک ساخت ؟ و به جهت بلند پروازی او را پست و خوار گردانید، پس او را در دنیا طرد شده، و آتش جهنم را در قیامت برای او مهیا فرمود ؟ “(نهج البلاغه : خطبه 192).

 4 . صبروشکیبایی

در روایات اسلامی صبر عصاره همه فضیلت ها ست. زندگی مادی انسان آمیخته با فراز و نشیب هایی است که اگر انسان در مقابل آنها مقاومت و ایستادگی کند به یقین پیروز خواهد شد و اگر در مقابل آنها شکیبا نباشد فراز و نشیب ها او را از پای در می آورند و هیچ گاه به مقصود خود دست نخواهند یافت(مکارم شیرازی، 1384 : 486). صبر به معنای استقامت در برابر ناملایمات و مشکلات زندگی در دنیاست که نقطه مقابل آن جزع و فزع و تسلیم شدن در برابر مشکلات است. علاوه بر زندگی مادی، زندگی معنوی انسان هم از صبر برخوردار است، انسان با مقاومت در برابر نفس سرکش و هوا و هوس و جاذبه های گناه به صبر در زندگی معنوی خواهد رسید. پس صبر موجب پیروزی در امور و ابزاری برای رسیدن به  هر گونه سعادت و خوشبختی می باشد. در توصیه های لقمان به فرزندش آمده است که: پسرم! نماز به پادار، امر به معروف و نهی از منکر کن و به آنچه به تو می رسد، صبر کن که این نشانه تصمیم و عزم استوار است (سوره لقمان: 17). یکی دیگر از صفات اخلاقی آمر به معروف و ناهی از منکر صبر و شکیبایی است که امام متقین حضرت علیg در خطبه 3 نهج البلاغه از صبر و شکیبایی خود نسبت به غصب خلافت از ایشان سخن به میان آورده اند : “آگاه باشید ! به خدا سوگند ابابکر جامه ی خلافت را بر تن کرد در حالیکه می دانست جایگاه من  نسبت به حکومت  اسلامی، چون محور آسیاب است به آسیاب ، که دور آن حرکت می کند. او می دانست که سیل علوم از دامن کوهسار من جاری است و مرغان دور پرواز اندیشه ها به بلندای ارزش من نتوانند پرواز کرد. پس من ردای خلافت رها کرده و دامن جمع نموده از آن کناره گیری کردم و در این اندیشه بودم که آیا با دست تنها برای حق خود به پا خیزم ؟ یا در این محیط خفقان زا و تاریکی که به وجود آوردند صبر پیشه سازم ؟ که پیران را فرسوده، جوانان را پیر و مردان با ایمان را تا قیامت و ملاقات پروردگار اندوهگین نگه می دارد ! پس از ارزیابی درست، صبر و بردباری را خردمندانه تر دیدم”  (نهج البلاغه: خطبه3) .

 4 . علم وآگاهی

در دین اسلام یکی از با ارزش ترین چیزها، علم و دانش است که در اجرای عمل، نقش بسزایی دارد به گونه ای که عمل آگاهانه و با معرفت بسیار برتر و بالاتر از عملی است که با جهل انجام شود. بواسطه دو بال علم و دانش، انسان می تواند تا بیکران پرواز کند و تا جایی برسد که حتی فرشتگان هم بدان دست نمی یابند. افرادی که در زندگی درست فکر می کنند، گفتار عاقلانه دارند و خوب قضاوت می کنند در برخوردهای اجتماعی دیگران را به خود جذب می کنند. آن ها شمعی هستند که می سوزند تا دنیای تاریک جهل و نادانی را با دانش خود روشن کنند و خفتگان را بیدار سازند. آمر به معروف و ناهی از منکر نیز باید همانند سالک الی الله پیش از شروع هرکار آن را بشناسد و وظیفه و حکم شرع را درباره آن بداند تا رفتار و کردار خویش را با موازین شریعت منطبق سازد. او نباید همچون طبیبی قبل از شناخت در دو تشخیص بیماری به نوشتن نسخه بپردازد بلکه باید امر و نهی او از روی آگاهی به معروف و منکر صورت گیرد تا موثر تر واقع شود. یکی دیگر از صفات آمر به معروف و ناهی از منکر علم و آگاهی است که حضرت در حکمت 382 به آن اشاره فرموده است:  ”  آنچه نمی دانی مگو، بلکه همه آنچه را که می دانی نیز مگو، زیرا خداوند بزرگ بر اعضاء بدنت چیزهایی را واجب کرده که از آنها در روز قیامت بر تو حجت آورد” (نهج البلاغه :حکمت 382).

چکیده

امر به معروف و نهی از منکر، یکی از واجبات و فرائض بسیار مهم و بزرگ اسلام است .حفظ دین در همه ابعادش به اجرای امر به معروف و نهی از منکر بستگی دارد. یکی از مسائل مهمی که در زمینه امر به معروف و نهی از منکر باید بدان پرداخت، اخلاق امر به معروف و نهی از منکر است که می تواند به اجرای صحیح این فریضه کمک کند. مساله حائز اهمیتی که آمران به معروف و ناهیان از منکر باید نسبت به آن توجه وافر وکافی داشته باشند،  باید ها و نباید هایی است که در این امر خطیر و مهم مورد توجه قرار می گیرد. با توجه به شرایط کنونی جامعه در صورتیکه عاملان این فریضه حیاتی، آراسته به بایسته های اخلاقی نباشند اثر منفی بر جامعه خواهد گذاشت و باعث لجاجت و دین گریزی برخی از افراد جامعه می شود  پژوهش حاضر در حیطه اخلاق کاربردی سعی دارد با هدف شناخت بایسته های رفتاری آمر به معروف و ناهی از منکر به بررسی تبیین مفهوم معروف و منکر و برخی صفات و بایسته های رفتاری آمر به معروف و ناهی از منکر در نهج البلاغه بپردازد. پژوهش حاضر با روش مطالعه کتابخانه ای و روش پژوهش توصیفی - تحلیلی انجام شده است. از نتایج این پژوهش می توان به صفات و بایسته های رفتاری آمر به معروف وناهی از منکر از جمله: اخلاص، ایمان، تواضع و فروتنی، صبر و شکیبایی، علم و آگاهی، ادب، نرمخویی، تلفیق قول با عمل و عفو و گذشت اشاره نمود.  

کلید واژه ها: بایسته اخلاقی - آمر - معروف - ناهی - منکر - اخلاق امر به معروف.

محقق:نفیسه صادقی

استاد راهنما: حميده مخلصي

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بيانات ديروز خود، ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی به کشور را ممنوع اعلام کردند و گفتند: آمریکایی‌ها اگر توانسته بودند واکسن تولید کنند این افتضاح کرونایی در کشورشان به‌وجود نمی‌آمد که در یک روز حدود ۴ هزار نفر تلفات داشته باشند. ضمن اینکه اساساً به آنها اعتمادی نیست و گاهی این واکسن‌ها برای آزمایش بر روی ملت‌ها است.

ایشان افزودند: البته با سابقه‌ای که فرانسوی‌ها در قضیه‌ی خون‌های آلوده دارند، به آنها هم خوش‌بین نیستم، اما تهیه واکسن از کشورهای دیگر هیچ مشکلی ندارد.