پی نوشت ها:
[1]. « وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحاً إِلَى قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَاماً » عنکبوت/14.
[2]. « والذی بعثنی بالحق نبیاً لو لم یبق من الدنیا الایوم واحد لطول الله ذلک الیوم حتی یخرج ولدی المهدی ». ر. ک: کمال الدین و تمام النعمة، ص 280.. این روایت با اندکی تفاوت در سنن ابی داود نیز آمده است ر. ک: سنن ابی داود،‌ ج2، ص ‌309.

[3]. « وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِیعْبُدُونِی» ذاریات،56.
[4]. زمر، 7.
[5]. یونس، 99.
[6]. یونس، 98. در سوره یس با کابرد واژه « حسرت » که البته در باره خداوند به معنای مجاز بکار رفته، اوج تحسر الاهی بخاطر محروم ماندن مردم از ایمان و هدایت یابی منعکس شده است. «یا حَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ مَا یأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا کانُوا بِهِ یسْتَهْزِئُون » یس، 30.
[7]. « وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً.» هود، 118.
[8]. طه، 129. برای آگاهی از تفسیر این آیه ر. ک: المیزان، ج 1، ص 269؛ ج 2، ص 314 « کلام فی الکلام ».
[9]. امام کاظم خطاب به هشام بن حکم فرمود: « یا هشام ان لله علی الناس حجتین: حجة ظاهرة و حجة‌ باطنة،‌ فاما الطاهرة‌ فالرسل و الانبیاء و الائمة و اما الباطنة فالعقول.» کافی، ج1، ص 16.
[10]. انبیاء/ 105.
[11]. بحارالانوار، ج52، ص 231؛ حیاة‌ الامام المهدی(ع)، ص 252.
[12]. بحار الانوار، ج 52، ص 339؛ معجم احادیث المهدی(ع)، ج5، ص 61.
[13]. بحار الانوار، ج52، ص 244؛ کتاب الغیبة، ص 282.
[14]. « والذی بعثنی بالحق نبیاً لو لم یبق من الدنیا الایوم واحد لطول الله ذلک الیوم حتی یخرج ولدی المهدی ».
[15]. وسائل الشیعه، ج 15، ص 348.
[16]. الغیبة (نعمانی)، ص 248.
[17]. کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 330.
[18]. سن ازدواج دختران، ص 155. به نقل از « گزیده اساسی طب کودکان » نلسون.
[19]. همان. به نقل از « خلاصه روانپزشکی » کاپلان سادرک.
[20]. برای تفصیل بیشتر ر. ک: در آمدی بر نظام شخصیت زن در اسلام، فصل جریان های فمیستی در غرب.
[21]. نور، 55.
[22]. این مبحث ذیل آیه «كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنْذِرِينَ» بقره/ 213 در میان تفاسیر مطرح شده است. برای نمونه ر.ک: تفسیر تبیان، ج2، ص 193؛ مجمع البیان، ج2، ص 65؛ المیزان، ج2، ص 123. نگارنده در دو مقاله «اتحاد» و «اختلاف» به بررسی ابعاد این مساله از منظر قرآن پرداخته است. ر. ک: دائرة المعارف قرآن
[23]. از اختلاف دینی به «ملل» و از اختلاف درون دینی به «نحل» تعبیر می شود و بر این اساس کتاب های همچون الملل و النحل شهرستانی شکل گرفت. شهرستانی در این کتاب افزون بر معرفی ادیان مختلف فرق مختلف هر یک از این ادیان را نیز معرفی کرده است.
[24]. مسند احمد بن حنبل، ج2، ص 332؛ سنن ابن ماجه، ج2، ص 1322.
[25]. برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: هیوم، رابرت، ادیان زنده دنیا، ترجمه عبد الرحیم گواهی.
[26]. برای آگاهی بیشتر در این باره ر. ک: آربلاستر، آنتونى، ليبراليسم غرب؛ العسيمى، شبلى، العلمانية والدولة الدينية؛ العطاس، سيدمحمد نقيب، اسلام و دنيوى گرى؛ برقعى، محمد، سكولاريزم از نظر تا عمل؛ جوادى آملى، عبدالله، نسبت دين و دنيا؛ عبدالرازق، على، الاسلام و اصول الحكم.
[27]. اسراء، 1.
[28]. توبه، 192. در سوره فتح آیه 28 و سوره صف آیه 9 قریب به مضمون این آیه آمده است.
[29]. برای آگاهی از دیدگاه مفسران در این زمینه ر. ک: المیزان، ج 9، ص 247؛ ج 19، ص 255؛ تفسیر فخر رازی، ج 16، ص 39 – 40. شیخ طوسی در این باره می گوید: « وفي الآية دلالة على صدق نبوته لأنها تضمنت الوعد بظهور الاسلام على جميع الأديان، وقد صح ظهوره عليها. وقال أبو جعفر(ع) ان ذلك يكون عند خروج القائم عليه السلام. وقال ابن عباس: إن الهاء في ” ليظهره ” عائدة إلى الرسول صلى الله عليه وآله أي ليعلمه الله الأديان كلها حتى لا يخفى عليه شئ منها.» ر. ک: تفسیر تبیان، ج 5، ص 209.
[30]. فخر رازی به این اشکال توجه کرده که وعده اعلام شده در این آیه در دوران رسالت پیامبر اکرم(ص) تحقق نیافته و از آن چنین پاسخ داده است: « الوجه الثاني: في الجواب أن نقول: روي عن أبي هريرة رضي الله عنه أنه قال: هذا وعد من الله بأنه تعالى يجعل الإسلام عاليا على جميع الأديان. وتمام هذا إنما يحصل عند خروج عيسى، وقال السدي: ذلك عند خروج المهدي، لا يبقى أحد إلا دخل في الإسلام أو أدى الخراج » ر. ک: تفسیر فخر رازی، ج 16، ص 40.
[31]. البته باید اذعان کرد از برخی از روایات بدست می آید که ادیان آسمانی دیگر همچون یهود و نصارا پس از ظهور امام عصر(ع) نیز وجود خواهند داشت و امام از آنان جزیه خواهد گرفت. در حقیقت چیرگی اسلام بر این ادیان به دو صورت نابودی و پرداخت جزیه دانسته شده است. اما با توجه به دلالت آیاتی که از چیره شدن اسلام بر همه ادیان سخن به میان آورده و دلالت روایاتی که می گویند این وعده در دوران ظهور امام عصر(ع) تحقق خواهد پذیرفت، نمی توان وجود سایر ادیان در این دوره را پذیرفت. زیرا دریافت جزیه از آنان در دوران رسالت و نیز در دوران برخی دیگر از حکومت های اسلامی انجام می گرفته است. از سویی دیگر با این فرض چیرگی اسلام و اثبات حقانیت آن مفهوم روشنی نخواهد داشت.
[32]. از مفاد برخی از روایات بدست می آید که تمام ادیان با ظهور امام عصر(ع) از صفحه روزگار محو خواهند شد. به عنوان نمونه در روایتی که منعکس کننده پرسش مفضل بن عمر و پاسخ امام صادق(ع) به اوست، چنین آمده است: « قال المفضل: يا مولاي فقوله ” ليظهره على الدين كله ” ما كان رسول الله صلى الله عليه وآله ظهر على الدين كله ؟ قال: يا مفضل لو كان رسول الله صلى الله عليه وآله ظهر على الدين كله ما كانت مجوسية ولا يهودية ولا صابئية ولا نصرانية، ولا فرقة ولا خلاف ولا شك ولا شرك، ولا عبدة أصنام، ولا أوثان، ولا اللات والعزى، ولا عبدة الشمس والقمر، ولا النجوم، ولا النار ولا الحجارة، وإنما قوله ” ليظهره على الدين كله ” في هذا اليوم وهذا المهدي وهذه الرجعة، وهو قوله ” وقاتلوهم حتى لا تكون فتنة ويكون الدين كله لله ” » ر. ک: بحارالانوار، ج 53، ص 33 – 34.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22· 23· 24· 25· 26· 27· 28· 29