نوح عليه السلام در جواب گفت :
(يا قوم ليس بى ضلالة و لكنى رسول من ربّ العالمين )
((اى قوم من در گمراهى نيستم بلكه فرستاده اى از سوى پروردگار جهانيان هستم .))
به هود عليه السلام پيامبر قوم عاد گفتند:
(انّا لنريك فى سفاهة و انّا لنظنّك من الكاذبين )
((ما تو را بى خرد مى يابيم و گمان مى كنيم كه از دروغگويان باشى .))
هود عليه السلام گفت :
(يا قوم ليس بى سفاهة و لكنّى رسول من ربّ العالمين )
((اى قوم مرا سفاهتى نيست بلكه من رسول پروردگار جهانيان هستم .))
آرى ، كسى كه قدم در مسير رسولان الهى گذارده بايد همانند آنان صبور باشد و با تهمت ها، شايعات و دروغ پردازى هاى دشمنان ، سنگر تبليغى خود را رها نكند؛
(فاصبر كما صبر اولوا العزم من الرّسل )
در زمان مرحوم آية اللّه العظمى بروجردى قدس سره نماينده اى از سوى ايشان براى تبليغ به يكى از شهرهاى ايران رفت . پس از مدتى به خاطر فعاليت چشمگير او، دشمنان دين ، با تهمت ها و شايعات فراوان ، عرصه را بر او تنگ كردند تا او را فرارى دهند. آن روحانى اعلام كرد كه در فلان روز جلسه اى مهم خواهد داشت و حرف آخر را خواهد زد. دوستان و دشمنان به گمان اينكه جلسه خداحافظى است همه جمع شدند و او روى منبر رفت و گفت :
اى مردم ! اگر پشت سر من گفتند فلانى با ارباب و خوانين و سرمايه داران رابطه دارد باور كنيد. اگر گفتند فلانى اهل فساد و فحشاست باور كنيد. اگر گفتند نماز نمى خواند باور كنيد و … اما اگر گفتند او مى خواهد از اين شهر برود، هرگز باور نكنيد كه من تا آخرين لحظه در سنگر تبليغى خود خواهم ماند.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22· 23· 24· 25· 26· 27· 28· 29· 30· 31