خداى بزرگ به رسول بزرگوارش مى فرمايد: به مخالفان بگو برهانتان را بياوريد (قل هاتوا برهانكم ) يعنى مبلّغ بايد منطقى برخورد كند و كينه ها و غرض هاى شخصى را در برخورد با ديگران دخالت ندهد. همانطور كه رسول خدا عليهم السلام پس از فتح مكه همه دشمنان خود را عفو نمود و نگذاشت اذيت ها و آزارهاى چندين ساله قريشيان مانع از حق بينى و رضايت خدا شود.
حضرت على عليه السلام در جنگ صفين به دشمن خود آب  و در بستر شهادت به قاتل خود شير داد.
از صفات مسلمان واقعى حق بينى است . پس مبلّغ نبايد به خاطر اينكه گوينده سخن ، دشمن اوست سخن حقش را ناديده بگيرد.
(فبشّر عبادى الذّين يستمعون القول فيتّبعون احسنه )
((به بندگان من بشارت ده همان كسانى كه سخن را مى شنوند و از بهترين آن پيروى مى كنند.))
يكى از علما نقل مى كرد كه در زندان ساواك از خبيث ترين ماءموران ساواك جمله اى شنيدم كه از هر درس اخلاقى برايم بهتر بود. از آنجا كه خانواده ام از دستگيرى من بى اطلاع بودند سخت نگران بودم كه چه بلايى بر سر آنها آمده است . پس از شكنجه ، اين ماءمور به سراغم آمد و گفت آيا به خاطر شكنجه ها ناراحتى ؟ گفتم نه ! بخاطر خانواده ام . گفت : مگر تو مسئول آنها هستى ؟ پس خدا چكاره است . مگر زمانى كه بيرون از زندان بودى تو آنها را سرپرستى مى كردى ؟
6. داراى سعه صدر و استقامت
حضرت موسى عليه السلام بعنوان يك مبلّغ ، هنگام رفتن به سوى فرعون ، براى هدايت او و آگاه نمودن مردم ، از پروردگارش فراخى سينه و قدرت تحمّل سختى ها را درخواست نمود زيرا وجود اين صفت براى مبلّغ ضرورى است ؛

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22· 23· 24· 25· 26· 27· 28· 29· 30· 31