مبلّغى كه پيرو رسول خدا عليهم السلام است همچون رهبرش ماءمور به استقامت است : (فادع و استقم كما امرت )
تبليغ در راه دين ، گاهى زندان ، شكنجه و تبعيد نيز بدنبال دارد.
همانگونه كه قوم لوط، تصميم به بيرون كردن پيامبر خود داشتند:
(و ما كان جواب قومه الاّ ان قالوا اخرجوهم من قريتكم )
و قوم شعيب به او گفتند كه ما تو و پيروانت را از شهر بيرون مى كنيم :
(لنخرجنّك يا شعيب و الذّين آمنوا معك من قريتنا)
يكى از صفات بارز اولياى الهى ، صبر و تحمل در مقابل تهمت ها و توهين ها بوده است .
رسول خدا عليهم السلام را مجنون خواندند و او صبر كرد:
(و قالوا يا ايهّا الّذى نزّل عليه الذّكر انّك لمجنون )
چنانكه برادران يوسف به او تهمت دزدى زدند و او به روى خود نياورد.
(قالوا ان يسرق فقد سرق اخ له من قبل فاسرّها يوسف فى نفسه )

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22· 23· 24· 25· 26· 27· 28· 29· 30· 31