((و هرگاه سوره اى نازل شود كه به ايمان به خدا و جهاد در راه دين خدا دستور دهد، ثروتمندان از حضور تو تقاضاى معافى از جهاد كنند و گويند ما را از معاف شدگان محسوب دار.))
مبلّغ بايد بداند كه ، بى توجهى به محرومان و روى گرداندن از ايشان توبيخ خداوند بزرگ را به دنبال دارد؛
(عَبَس و تَولّى اَن جائه الاَعمى )
((چرا عبوس و ترشرو گشت از اينكه آن نابينا به حضورش آمد؟))
. توكل به خدا
در عين حال كه عمل مبلّغ در هدايت انسان ها بسيار مؤ ثر است ولى بايد توجه داشت كه مؤ ثر واقعى خداست و مبلّغ ابزارى بيش نيست ؛
(انّك لا تهدى من اَحبَبتَ ولكنّ اللّه يهدى من يشاء)
(( (اى رسول ما) تو نمى توانى هر كس را بخواهى هدايت كنى امّا خدا هر كس را بخواهد هدايت مى كند.))
(و لو شاء اللّه ما اشركوا)
اگر خدا مى خواست مشركان را از شرك باز مى داشت (تا همه خداشناس ‍ شوند).))
خداوند متعال به رسول گراميش عليهم السلام مى فرمايد:
تو نگاهبان و وكيل مردم نيستى ؛
(و ما جعناك عليهم حفيظاً وما انت عليهم بوكيل )

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7· 8· 9· 10· 11· 12· 13· 14· 15· 16· 17· 18· 19· 20· 21· 22· 23· 24· 25· 26· 27· 28· 29· 30· 31